filmov
tv
Φώτης Σιώτας - Στη Ρουκ (Music video)

Показать описание
Φώτης Σιώτας - Στη Ρουκ (Music video)
Μουσική - στίχοι : Φώτης Σιώτας
Αφήγηση : Σωκράτης Μάλαμας
Στίχοι
Να μην θέλεις να αφήσεις τον λόγο που σε κάνει να συνεχίσεις να υπάρχεις
Αγκαλιάζει τα ψηλά βουνά χτίζει κόσμους είναι θάλασσα
και ποτάμια που συγκλίνουνε
και σαν λάβα στα όνειρα μας στα όνειρα μας
Να μην θέλεις να αφήσεις τον λόγο που σε κάνει να συνεχίσεις να υπάρχεις
Ζωντανεύει το μικρό παιδί και το βρίσκω βράδυ στην αυλή
μου ζητάει να μην κοιμηθώ να κοιτάξω προς τον ουρανό
Κάλιο μάνα που ξεχάστηκα και σκοτάδια και λιβάδια
με στ’ατσάλι την απανθρωπιά βρήκα βάρκα βγήκα στη στεριά
Οι παλιοί που προσπεράσαμε και στα ίσα δεν κοιτάξαμε
πεινασμένοι όταν γυρίσαμε στο τραπέζι τους καθίσαμε
Κάλιο μάνα που ξεχάστηκα και σκοτάδια και λιβάδια
με στ’ατσάλι την απανθρωπιά βρήκα βάρκα βγήκα στη στεριά
Αγκαλιάζει τα ψηλά βουνά χτίζει κόσμους είναι θάλασσα
και ποτάμια που συγκλίνουνε
και σαν λάβα στα όνειρα μας στα όνειρα μας
Credits:
Μουσική - στίχοι : Φώτης Σιώτας
Τραγούδι, βιολί, βιόλα, προγραμματισμό ,ενορχήστρωση : Φώτης Σιώτας (Giftroom studio -Antart studios).
Αφήγηση: Σωκράτης Μάλαμας
Φωνητικά: Μαρία Χάνου
Μίξη ήχου: Νίκος Κόλλιας (Antart studios)
Mastering: Τίτος Καριωτάκης -Χρήστος Χαρμπίλας (Royal Alzheimer Hall).
Βίντεο, σκηνοθεσία ,μοντάζ: Κωνσταντίνος Ζηργάνος Καζολέας.
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Φανταστείτε ότι είστε στο θέατρο , παρακολουθείτε ή
και συμμετέχετε στην παράσταση και ο ηθοποιός ,σε ένα μονόλογο απευθυνόμενος στο κοινό , αναρωτιέται· .. Τι είναι ευτυχία;
Στην παύση του, σηκώνεται ένας από τους θεατές και λέει·
«Να μην θέλεις να αφήσεις τον λόγο που σε κάνει να συνεχίσεις να υπάρχεις».
Η πιο απολαυστική στιγμή αμηχανίας που έχω νοιώσει .
«Ένας ήρωας του καιρού μας» του Μιχαήλ Λέρμοντοφ ,
σε σκηνοθεσία του Βασίλη Καλφάκη και μετάφραση της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
η οποία ήρθε σε μια από τις παραστάσεις μας στο θέατρο 104 .
Ήταν ο θεατής που απάντησε
Αυτή η φράση , εκείνη η στιγμή , μετά από σχεδόν έξι χρόνια μου φανέρωσε ένα φεγγαρόφωτο βράδυ αυτό το τραγούδι .
Μουσική - στίχοι : Φώτης Σιώτας
Αφήγηση : Σωκράτης Μάλαμας
Στίχοι
Να μην θέλεις να αφήσεις τον λόγο που σε κάνει να συνεχίσεις να υπάρχεις
Αγκαλιάζει τα ψηλά βουνά χτίζει κόσμους είναι θάλασσα
και ποτάμια που συγκλίνουνε
και σαν λάβα στα όνειρα μας στα όνειρα μας
Να μην θέλεις να αφήσεις τον λόγο που σε κάνει να συνεχίσεις να υπάρχεις
Ζωντανεύει το μικρό παιδί και το βρίσκω βράδυ στην αυλή
μου ζητάει να μην κοιμηθώ να κοιτάξω προς τον ουρανό
Κάλιο μάνα που ξεχάστηκα και σκοτάδια και λιβάδια
με στ’ατσάλι την απανθρωπιά βρήκα βάρκα βγήκα στη στεριά
Οι παλιοί που προσπεράσαμε και στα ίσα δεν κοιτάξαμε
πεινασμένοι όταν γυρίσαμε στο τραπέζι τους καθίσαμε
Κάλιο μάνα που ξεχάστηκα και σκοτάδια και λιβάδια
με στ’ατσάλι την απανθρωπιά βρήκα βάρκα βγήκα στη στεριά
Αγκαλιάζει τα ψηλά βουνά χτίζει κόσμους είναι θάλασσα
και ποτάμια που συγκλίνουνε
και σαν λάβα στα όνειρα μας στα όνειρα μας
Credits:
Μουσική - στίχοι : Φώτης Σιώτας
Τραγούδι, βιολί, βιόλα, προγραμματισμό ,ενορχήστρωση : Φώτης Σιώτας (Giftroom studio -Antart studios).
Αφήγηση: Σωκράτης Μάλαμας
Φωνητικά: Μαρία Χάνου
Μίξη ήχου: Νίκος Κόλλιας (Antart studios)
Mastering: Τίτος Καριωτάκης -Χρήστος Χαρμπίλας (Royal Alzheimer Hall).
Βίντεο, σκηνοθεσία ,μοντάζ: Κωνσταντίνος Ζηργάνος Καζολέας.
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Φανταστείτε ότι είστε στο θέατρο , παρακολουθείτε ή
και συμμετέχετε στην παράσταση και ο ηθοποιός ,σε ένα μονόλογο απευθυνόμενος στο κοινό , αναρωτιέται· .. Τι είναι ευτυχία;
Στην παύση του, σηκώνεται ένας από τους θεατές και λέει·
«Να μην θέλεις να αφήσεις τον λόγο που σε κάνει να συνεχίσεις να υπάρχεις».
Η πιο απολαυστική στιγμή αμηχανίας που έχω νοιώσει .
«Ένας ήρωας του καιρού μας» του Μιχαήλ Λέρμοντοφ ,
σε σκηνοθεσία του Βασίλη Καλφάκη και μετάφραση της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
η οποία ήρθε σε μια από τις παραστάσεις μας στο θέατρο 104 .
Ήταν ο θεατής που απάντησε
Αυτή η φράση , εκείνη η στιγμή , μετά από σχεδόν έξι χρόνια μου φανέρωσε ένα φεγγαρόφωτο βράδυ αυτό το τραγούδι .
Комментарии