Επιστολή προς Πρωθυπουργό κ. Κ. Μητσοτάκη για την βελτίωση της καθημερινότητας ανθρώπων με αναπηρία

Προς: Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβέρνησης, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Κοιν: Υπουργό Επικρατείας και Εθνικό Συντονιστή για τις πολιτικές για τα άτομα με αναπηρία, κ. Γιώργο Γεραπετρίτη
Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Κωστή Χατζηδάκη
Υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, κ. Κυριάκο Πιερρακάκη
Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, κ. Νίκο Χαρδαλιά
Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού
Συνήγορος του Πολίτη
ΜΜΕ
14 Μαΐου 2020
Θέμα: Ζητούνται συγκεκριμένες ενέργειες για την βελτίωση της καθημερινότητας των ανθρώπων με αναπηρία
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Σκοπός της παρούσας επιστολής είναι η ενημέρωσής σας επί των πραγματικών συνθηκών ζωής των ανθρώπων με αναπηρία στην χώρα, που σίγουρα απέχει παρασάγγας από την ενημέρωση που σας παρέχουν αρμοδίως. Οι δράσεις που σχεδιάζονται και υλοποιούνται από υπουργούς, υπηρεσιακούς γραφειοκράτες των υπουργείων και ειδικούς συμβούλους που ουδεμία σχέση και γνώση έχουν για τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρία και των οικογενειών τους, έχει οδηγήσει σε αλλεπάλληλες εσφαλμένες πολιτικές κι ενέργειες, οι οποίες τοποθετούνται ενάντια στην έννομη τάξη της χώρας μας που ορθά έχει περιλάβει πρόνοιες για τα ζητήματα αυτά. Η κατάσταση επιδεινώνεται από τη στιγμή που στο σχεδιασμό αυτών των δράσεων δεν συμμετέχουν ως σύμβουλοι άνθρωποι με αναπηρία, οι οποίοι ως τελικοί χρήστες των υπηρεσιών μπορούν να προτείνουν καλές πρακτικές, και να διορθώσουν με τις παρεμβάσεις τους τα όποια σφάλματα σε αρχικά στάδια σχεδιασμού, πριν να είναι αργά. Σημειωτέον ότι η επιδιόρθωση σφαλμάτων σε μία ολοκληρωμένη παρέμβαση προϋποθέτει πολλαπλάσιο κόστος από αυτό που θα απαιτείτο στον ορθό αρχικό σχεδιασμό. Τελικά οι πολλά υποσχόμενες νέες υπηρεσίες αποδίδονται εσπευσμένα στο κοινό, προσφέροντας ένα πρόσκαιρο επικοινωνιακό πολιτικό κέρδος, για το οποίο μάλιστα έχουν δαπανηθεί τεράστια ποσά, που διόλου δεν ωφελούν την καθημερινότητα της ζωής του τελικού χρήστη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων με αναπηρία.
Έχοντας φτάσει πλέον σε ένα κομβικό σημείο όπου παραβιάζεται κατάφορα το Ελληνικό Σύνταγμα, και σωρεία εν ισχύ διατάξεων Νόμων του Κράτους από υπουργούς και υπηρεσιακά όργανα του Δημοσίου σε πλήθος περιστάσεων, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να επιληφθείτε των θεμάτων και των προβλημάτων που ορθώνουν τεράστια εμπόδια μπροστά στους ανθρώπους με αναπηρία, στους ηλικιωμένους και τους εμποδιζόμενους.
Σε αντιδιαστολή λοιπόν με αυθαίρετες επιλογές που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την Ελληνική Νομοθεσία, στο παρόν περιλαμβάνονται προτάσεις που είναι δυνατόν να εφαρμοστούν υπό την αυστηρή εποπτεία σας, αποδεικνύοντας το προσωπικό ενδιαφέρον σας για την επίλυση κρίσιμων ζητημάτων επιβίωσης και διαβίωσης αναπήρων και ηλικιωμένων.
• Είναι αναγκαίο ένα έκτακτο επίδομα πανδημίας προς όλους τους αναπήρους για την κάλυψη του κόστους μετακίνησής τους προς ιατρούς, θεραπευτικά και διαγνωστικά κέντρα, αποκλειστικά και μόνο με ΤΑΞΙ για λόγους ασφαλείας και μη εξάπλωσης του ιού, καθώς η ανοσολογική τους κατάσταση δεν επιτρέπει την μετακίνησή τους με ΜΜΜ, ακόμα και με τις αυστηρότερες συνθήκες προστασίας και απολύμανσης. Στις 12-5-2020 ο καθηγητής κ. Τσιόρδας κάλεσε τους πολίτες ν’ αποφεύγουν τη μετακίνηση με ΜΜΜ, καλώντας τους να χρησιμοποιούν ποδήλατο, ιδιωτικό αυτοκίνητο ή να περπατούν. Όλα αυτά για ανθρώπους με αναπηρία είναι πρακτικά αδύνατα. Μέρος του επιδόματος θα καλύπτει το κόστος αμοιβής βοηθού φροντιστή για προμήθειες φαρμάκων – τροφίμων, ώστε να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός σε φαρμακεία και καταστήματα προμηθειών αγαθών πρώτης ανάγκης.
• Ο λαός γνωρίζει ότι όταν δεν θέλουμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, συγκροτούμε μία επιτροπή για την επίλυσή του. Τούτο επαληθεύεται περίτρανα στις εξαγγελίες του υπουργού και Εθνικού Συντονιστή για τις πολιτικές για τα άτομα με αναπηρία κ. Γεραπετρίτη περί δημιουργίας «Εθνικής Αρχής προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία» (παρεμπιπτόντως η προσβασιμότητα αφορά όλους τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των πολίτων με αναπηρία και των ηλικιωμένων) και την έκδοση «Εθνικού Σχέδιου Δράσης», από την στιγμή που η ισχύουσα αλλά μη εφαρμοζόμενη Νομοθεσία υπερκαλύπτει την ανάγκη έκδοσής του (ενδεικτικά αναφέρονται Οικοδομικός Κανονισμός, Νόμος περί Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κυρωθείσα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες). Παράλληλα δε, επιτροπές που δρουν ως μηχανισμοί εφαρμογής της προσβασιμότητας αγνοούν επιδεικτικά αυτή την Νομοθεσία, ενώσω δεν έχουν ακόμα συγκροτηθεί η Κεντρική και οι Περιφερειακές Επιτροπές Προσβασιμότητας που προβλέπονται στον Νόμο. Ως γνωστόν, η παραβίαση της Νομοθεσίας δίνει το δικαίωμα στον πολίτη να αποταθεί στην Ελληνική Δικαιοσύνη ή σε Ευρωπαϊκά όργανα απαιτώντας αποζημίωση ως θιγόμενος, και τυχόν να καταγγείλει τα μη προσβάσιμα έργα που επιδοτήθηκαν από κονδύλια της ΕΕ.