Στέλλα μωρ'Στέλλα

~~~~Αφιερωμένο στην Ότσα~~~~
Στέλλα μωρ' Στέλλα κακιά κοπέλα
δε το 'πραξες καλά, δε το 'πραξες καλά.
Παράτησες τον άντρα σου μωρ' Στέλλα
κάτω στα Δολιανά μια όμορφη βραδιά.
Δε φταίω εγώ μωρ' μάνα μωρ' μάνα
μου φταίει η καρδιά μου φταίει η καρδιά,
που αγάπησα δασάρχη μωρ' μάνα
μια όμορφη βραδιά κάτω στα Δολιανά.
Αμάξι αρματωμένο μωρ' Στέλλα με τέσσερα άλογα,με τέσσερα άλογα,
ήρθα για να σε πάρω μωρ' Στέλλα μέσ'τα χαράματα, μέσ'τα χαράματα.
Πάισαν οι πάπιες,πάισαν οι χήνες,πάισαν οι κλωσαριές,πάισαν οι κλωσαριές,
τις έφαγε ο δασάρχης μωρ' Στέλλα κάτω στις ρεματιές,κάτω στις ρεματιές.
Τραγούδι :Κώστας Θεοδώρου

[stylianitomi]

Πανεμορφη Πατριδα ποσο μου λείπεις 🌹🌹🌹🌹

[GrammustianaML]

Πολύ ωραίο....ωραίες φωτογραφίες, ειδικά εκείνες με τα φθινοπωρινά χρώματα της φύσης είναι

[ovlachos]

Η λεπτομερειακή καταγραφή ενός γεγονότος που συγκλόνισε κατά το παρελθόν μια κλειστή κοινωνία της υπαίθρου είναι δύσκολη, όταν οι άμεσοι απόγονοι των ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν σ’ αυτό βρίσκονται ακόμα στη ζωή. Η κόρη της Στέλλας, της ηρωίδας του ομώνυμου τραγουδιού, ζει και αυτό μου επιβάλλει την ηθική υποχρέωση να αποσιωπηθούν ονόματα, καταστάσεις και συμβάντα, παρόλο που αυτά είναι γνωστά στους κατοίκους του ακριτικού χωριού των Δολιανών, όπου διαδραματίστηκε το περιστατικό που εξιστορείται στο τραγούδι.

Η Στέλλα, μια πανέμορφη Βησσανιώτισσα, παντρεύτηκε στα Δολιανά γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Η οικογένεια του συζύγου της ήταν από τις πλουσιότερες του χωριού. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 διορίστηκε ή μετατέθηκε στα Δολιανά ένας υπάλληλος της δασικής υπηρεσίας. Ανάμεσα σ’ αυτόν και στη Στέλλα δημιουργήθηκε ερωτική σχέση, η οποία έγινε αντιληπτή από τη μικρή κοινωνία του χωριού.
Κατόπιν αυτού η ηρωίδα του τραγουδιού έφυγε με τον αγαπημένο της για την Αθήνα, όπου έζησε μέσα σε στερήσεις. Ο σύζυγός της ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα πέθανε και την κόρη τους τη μεγάλωσαν οι συγγενείς του.

Οι οργανοπαίχτες της περιοχής συνέθεσαν το ομώνυμο τραγούδι, το οποίο είναι πανελληνίως γνωστό. Και η εξήγηση είναι απλή. Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, κατά την ανάπαυλα των μαχών που γίνονταν στο Πωγώνι και στα βορειοηπειρώτικα εδάφη, οι στρατιώτες τραγουδούσαν ή άκουγαν πωγωνήσια τραγούδια. Ένα από αυτά ήταν το «Στέλλα, μωρ’ Στέλλα». Όταν τελείωσε ο πόλεμος, το διέδωσαν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους.

Οι κάτοικοι των Δολιανών παλαιότερα απαγόρευαν στους οργανοπαίχτες να παίζουν στο χωριό τους το τραγούδι της «Στέλλας». Και αυτό ήταν φυσικό, μια και ζούσαν εκεί οι οικείοι της ηρωίδας του. Αλλά και σήμερα ακόμα τα στόματα παραμένουν κλειστά για όποιον θέλει να συλλέξει πληροφορίες για ένα γεγονός που συνέβη πριν από ογδόντα και περισσότερα χρόνια.
Γράφει στο βιβλίο του ο Παύλος Παπανότης » Ηπειρώτικα τραγούδια με ιστορία”,

[ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣΝΤΑΛΑΣΗΣ]

Τὸ ἀφιερώνω στὴ ἔγκριτη Δημοσιογράφο τῶν Τρικάλων ( ΚΑΝΑΛΙ 10) κ. Στέλλα Χασάπη, μὲ τὴ εὐκαιρία τῆς Γιορτῆς της 26 Νοεμβρίου 2015, μὲ τὶς ἐγκάρδιες εὐχές μου γιὰ χρόνια πολλά καί εὐτυχισμένα μαζἰ μὲ τὴ ἀξιότιμη οἰκογένειά της, μὲ κάθε πρόοδο στοὺς εὐγενεῖς ἀγῶνες της ( οἰκογενειακούς, κοινωνικούς, δημοσιογραφικούς κ..λπ. ) . Τρίκαλα, 26-11-2015. Πολυχρόνης Νταλάσης