ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ ΠΟΙΑ ΜΟΙΡΑ Σ ' ΕΣΤΕΙΛΕ ΧΡΥΣΗ 1968 (ΣΠΑΝΙΟ) ΧΑΣΑΠΙΚΟ

ΔΙΣΚΑΚΙ 45 ΣΤΡΟΦΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ MINOS ΤΟ 1968 . ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΧΑΣΑΠΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΑΛΑΝΗ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΧΑΡΗ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟ . ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ Η ΛΑΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΛΑΝΗ ΣΕ ΗΧΟ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ . ΣΤΗ ΦΩΝΗ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΗΣ ΤΟΤΕ MINOS ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 60 ' ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΙΝ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΝΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟ ΤΡΙΟ ΜΟΡΕΝΟ . ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟ '''ΔΑΚΡΥ-ΔΑΚΡΥ ΜΑΝΩΛΑΚΗ''' ΤΟ '''ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ''' ΤΟ ''' ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ''' ΚΑΙ '''ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ''' ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΚΙ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ . ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΤΟ '''ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ''' ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΟΚΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΜΕΣΟΥΡΑΝΟΥΣΕ , ΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΚΑΙ ΣΕ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΩΝ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΝ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΟΥ , ΩΣΤΟΣΟ ΧΩΡΙΣ ΙΔΑΙΤΕΡΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ . ΟΜΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΘΕ ''Ο ΣΤΑΘΜΟΣ'' ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΛΟΙΖΟΥ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΙΝΑΞΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΤΟΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΚΟΡΥΦΗ ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΟΠΩΣ : ''ΔΕΛΦΙΝΗ-ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ'' , ''ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΟΛΟΙ'' , ''ΤΟ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΑΚΙ'' ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΠΡΩΧΟΡΗΣΕ Ο '''ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ'' . ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ . ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΠΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΔΙΔΕΙ .

[nefeli]

Μοίρα χρυσή μετά απο 40 χρόνια! Μερσί ΜΚ ❤

[endless]

Μεγάλε μοναδικέ ταπεινέ Καλατζή αθανατε σαλονικιε..όλο τραγούδι Ελλάδας.. υποκλίνομαι

[manolisxaritakis]

Υπάρχει και στον πρώτο μεγάλο δίσκο του, υπέροχο τραγούδι

[christostsingis]

Φίλε HEKTOR συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Γιάννης Καλατζης ΑΘΆΝΑΤΟΣ.
Τραγουδά ήρεμα πολιτισμένα και με χροιά βγαλμένη από την ψυχή του.
ΧΡΉΣΤΟΣ ΤΣΙΓΚΗΣ Στιχουργός και ερμηνευτής Λεμεσός ΚΎΠΡΟΣ

[giorgospetinarelis]

Συμπαθέστατος, με μεγάλα τραγούδια και σπάνιο ήθος που πέτυχε παρά τη σίγουρα μειονεκτική φωνή σε σχέση με τα άλλα φωνητικά ''θηρία'' της εποχής του. Καμιά φορά το σπουδαίο φωνητικό ταλέντο δεν αρκεί. Αυτόν τον κανόνα επιβεβαίωσε ο σεμνός και αξιοπρεπής Καλαντζής, που θυμάσαι όχι γιατί ήταν ας πούμε Διονυσίου, Πουλόπουλος, Γαβαλάς, Κόκοτας ή Πάριος αλλά γιατί ήταν πολύ γλυκός ερμηνευτής που σε ''ξεκούραζε'' λέγοντας σπουδαία λυρικά τραγούδια που ταίριαζαν στο όποιο μέταλλο είχε. Μου άρεσαν πάρα πολύ τα : ''Παποράκι του Μπιυρνόβα'', ''Βγεσ' τε κορίτσια στο χορό'', το ''Ξενάκι'' και κάμποσα άλλα όπως το τρομερό: ''Στο παλιό ρολόι'' του Λο'ί'ζου

[christostsingis]

Οι στίχοι ανήκουν στον Χάρη Λυμπεροπουλο και όχι Χρήστο.
Γιάννης Καλατζης ΑΘΆΝΑΤΟΣ.