ON nie chce głębokiej więzi, jest zamknięty w sobie. Czy Twój partner jest Niedostępny Emocjonalnie?

Dlaczego dobrze zapowiadające związki stają się nagle chłodne i pozbawione emocji? Czy można stworzyć szczęśliwą relację z mężczyzną niedostępnym emocjonalnie?

Wiele osób zastanawia się, co się stało w ich relacji. Wszystko zapowiadało się dobrze. Była namiętność, było wzajemne zaciekawienie, była chemia. Dlaczego ON nie chce mówić o swoich emocjach?

Jednak ON nagle się wycofał, stał się chłodny, a namiętność gdzieś wyparowała. Dlaczego pojawia się w relacji taki chłód emocjonalny (samotność w związku)?

Co zrobić, kiedy mężczyzna okazał się niedostępny emocjonalnie? Czy z taką osobą można zbudować trwały i szczęśliwy związek?

Czy mężczyzna niedostępny emocjonalnie może kogoś naprawdę kochać? Czy takiemu mężczyźnie na Tobie zależy?

Dlaczego tak wiele osób próbuje stworzyć związek z kimś emocjonalnie niedostępnym? Czy winą są nasze schematy i wzorce zachowań?

Jak rozpoznać emocjonalnie niedostępnego mężczyznę? Jakie sygnały powinny być szczególnie alarmujące?

Jak sprawić, by emocjonalnie niedostępny mężczyzna zaczął dostrzegać swój problem? Jak go przekonać, aby nie dusił tych wszystkich emocji w sobie? Jak pokazać mu, że ukrywanie emocji do niczego nie prowadzi i tylko wyniszcza naszą psychikę?

Jak dotrzeć do zamkniętego mężczyzny? Jak pomimo jego trudnej przeszłości pomóc mu nauczyć się rozmawiać o emocjach i uczuciach? Czy to jest możliwe, aby taki facet zamknięty w sobie coś zmienił w kwestii mówienia o emocjach?

[moniamonia]

Jeżeli partner nie chce głębokiej więzi, to od takiego należy uciekać jak najszybciej i jak najdalej. Nie czekać aż się otworzy, bo on się nigdy nie otworzy, nie ratować, bo przecież nie jesteśmy niczyimi ratownikami. Taki partner sam musi sobie pomóc. Terapia, terapia i jeszcze raz terapia. Byłam w zwiazku z narcyzem. Człowiek mocno niedostępny emocjonalnie, rzucał ochłapami miłości tylko wtedy, gdy jemu pasowało, najczęściej wtedy, gdy między nami było naprawdę źle i bał się, że odejdę. A ja, mimo, że byłam w związku, czułam się potwornie samotna. I to jest najgorszy rodzaj samotności. W końcu nadszedł moment, że przestałam żebrać o uczucia, prosić o uwagę i poczułam silną potrzebę pomocy sobie samej. Zebrałam się w sobie i rozpoczęłam terapię psychologiczną. Ja, nie on. Dziś wiem, że była mi ona bardzo potrzebna, bo ja również miałam wiele traum z dzieciństwa, dlatego związałam się z takim człowiekiem. Dziś, spotykając takiego niedostępnego emocjonalnie osobnika po prostu zrywam kontakt. Nie chcę reszty życia spędzić w takim bagnie. Wolę być sama do końca życia, niż żyć z kimś, kto nie wyraża swoich emocji i uczuć. Dziś, mimo, iż jestem sama, nie czuję się samotna. Cóż za paradoks.

[krystyna]

Jestem z mężem już ponad trzydzieści lat.Dystans emocjonalny, o którym przed chwilą usłyszałam towarzyszy mi niemal od początku naszej relacji( rzeczywiście czas zakochania był wolny od tej trudnej dla mnie tajemnicy).Wszystkie elementy pasują doskonale.Jestem po kilku głębokich terapiach.Cierpię w samotności.Choć na pozór, na zewnątrz wszystko niby gra.Do relacji małżeńskiej wybrałam osobowościową postać mojej chłodnej emocjonalnie matki.Obijam się przez całe życie o kanty "zastawione" w mniej lub bardziej uświadomiony sposób na małym chłopcu przez jego niedojrzałych rodziców.Małżeństwo moich teściów nie przetrwało.Moich rodziców tak- choć było mocno burzliwe.Ja tracę wiarę...stopnowo.Nie oglądamy już nawet filmów wspólnie, podczas których mogłabym zastosować technikę rozmowy o emocjach.Ofiarą tej relacji są nasze dorosłe już dzieci.Zawsze uważano mnie za osobę bardzo dojrzałą.Lecz za mało byłam dojrzała żeby pomóc sobie i swojej rodzinie.Dziękuję za ten wykład, który jest kwintesencją moich zmagań wieloletnich z głęboko emocjonalnie zaburzoną osobą, którą jest mój mąż.Sama już wiedza na ten temat pomniejsza moje fałszywe poczucie winy, w którym tkwiłam przez wiele lat.Krystyna.

[b.w.]

Miałam takiego mężczyznę i powiem szkoda życia, czasu i urody .Jak ma taki problem to niech idzie do lekarza -moja rada

[dorotagolec]

Bardzo dobry, czytelny wykład. Szkoda, że tej wiedzy nie przekazuje się w szkole średniej, albo nawet podstawowej. Ilu cierpieniom można by zapobiec, mając taką wiedzę i taki wspaniały przekaz od Pana.

[mariamolin]

Od takiego lodowca emocjonalnego odejdź na początku relacji bo to się nigdy na lepsze nie zmieni, będzie tylko gorzej. Tutaj nie został jeszcze ujęty jeden typ mężczyzny a mianowicie obojętny narcyz. Póki grają hormony i narcyz jest jako tako zainteresowany to może się zmusić do jakiegoś zainteresowania tobą ale im dalej tym gorzej. Im bardziej chodzisz koło niego na paluszkach i próbujesz wydobyć co w nim siedzi tym bardziej rośnie jego ego i spada zainteresowanie tobą. Szkoda życia, nerwów, czasu na dotarcie do takiego obojętnego narcyza bo on będzie taki nie tylko dla ciebie ale i dla waszych dzieci. Będziesz zawsze samotna z mętlikiem w głowie i w sercu. Wiem co mówię bo mam takiego ojca narcyza. Mama zawsze była samotna w tym związku, potem zaczęła chorować i już nie żyje a narcyz ojciec ma się bardzo dobrze. Do końca życia nie mogła go zrozumieć i czuła że jest zawsze sama. Ja wiem że to narcyz i nie mam już złudzeń co do do niego. Nie mam też żadnych oczekiwań ani nie jestem zainteresowana jak do niego dotrzeć. Spełniam swoje obowiązki jako córka i to wszystko, nie czuję do niego nic, kompletna pustka. Dlatego uciekaj od mężczyzny obojętnego, zamkniętego w sobie, zimnego bo to może być narcyz który nie da szczęścia ani tobie ani waszym dzieciom. Szkoda życia 🍀🌻☘️

[martyna]

Każdy pana film, tematyka, treść... No poprostu cud. Bardzo się cieszę że trafiłam na ten kanał. Ratuje pan ludziom życie 🙂

[ErykaLaRocca]

Tak mi przykro, że to kolejny film, który absolutnie jest o tym czego doświadczyłam w swym życiu. Wszystkie symptomy, które Pan wspomniał, a nawet kilka jeszcze nie wspomnianych były tym, co mi się przytrafiło. Dodatkowo te okresy dystansu notorycznie przeplatane epizodami gwałtownego bombardowania miłością, za chwilę umniejszanie emocjom a to wszystko w oparach uzależnienia od używek i manipulacji. Maska optymisty, która co chwilę spadała z wielkim hukiem a przy rozstaniu po prostu obnażyła twarz po prostu bardzo zaburzonego człowieka, osoby bez żadnych zasad, podstawowej ludzkiej przyzwoitości. Totalny emocjonalny rollercoaster 😢 dosc szybko paliły się czerwone lampki, które jednak ignorowalam w myśl zasady „nie ma ludzi idealnych, akceptuję partnera takim jaki jest”. I ta zasada jest piękna i należy ją stosować. Ale nie w przypadku toksyka.

[lidiastanczyk]

Wszystko się zgadza proszę Pana, bardzo dziękuję za ten cenny materiał, tak właśnie manipulują osoby toksyczne, pozdrawiam serdecznie

[ulaurszula]

Poznałam nowego partnera i próbuję budować emocjonalny partnerski związek, choć minęło tylko 5 miesiecy jak rozstalam się z partnerem narcystycznym.
Rozmawiałam z obecnym partnerem, że potrzebuje czasu.
Być może za szybko zaczęłam wchodzić w nowy związek.
Teraz na dwa tygodnie wyjeżdżam do syna na święta. Być może potrzebny mi jest ten czas na przemyślenie🤔Aby nikogo nie ranić.
Dziękuję, pouczajacy przekaz.🌹

[qwrrtqeryu]

Czytam komentarze poranionych od swoich partnerów osób i nie mogę uwierzyć, że jest tyle nieszczęśliwych związków. Tkwiąc w tych związkach nie dajecie sobie szansy na poznanie innych wartościowych ludzi a czas płynie...

[ewaskowronek]

Oj 3 lata temu miałam taki sytuację. Po raz 1 doświadczyłam jak cisza może boleć. Nigdy więcej nie zasługuje na coś takiego nikt nie zasługuje...

[paulinakalinowska]

Ja sobie nie poradziłam, bardzo dziękuję za ten film i cieszę się, że wpadł mi w polecane na stronie głównej, bo dosłownie przed chwilą zakończyłam znajomość z osobą, która zachowuje się dokładnie słowo w słowo jak w tym filmie. Trochę mi zajęło zrozumienie tego, bo jestem osobą z niska samoocena i szukałam winy w sobie, myślałam, że nie jestem wystarczająca, że go nudzę, że kiedy jest ze znajomymi świetnie się bawi, a ja widocznie nie jestem dość ciekawa, ze go osaczam, że jestem księżniczka z wymaganiami, kiedy wieczorami włączał dla mnie tryb nie przeszkadzać w telefonie, tłumaczył że musi wyciszyć mozg, a ja się wieczorami nakręcam. Kiedy próbowałam poruszyć temat i mówiłam co mnie boli słyszałam odpowiedzi typu "nie wiedziałem, że zabranie cie na jarmark świąteczny i do kina to coś co cię triggeruje". Ja nie dałam rady, wysłałam wiadomość, że to koniec, ale aktualnie jestem traktowana cisza od kilku dni, więc nie wiem czy przyjął do wiadomości. Może powinnam napisać kreda pod blokiem, żeby zobaczył z okna? Nie wiem, może jest ktoś kto ma cierpliwosc żeby pomóc się takiej osobie otwierać, może pasuje komuś wizja takiej powierzchownej relacji, że jest z kim jechac na wakacje, ktoś leży obok w łóżku to ok, ale tak na świeżo myślę, że dopóki go nie poznałam nie zdawałam sobie sprawy jak ważna jest dla mnie emocjonalna bliskość i swoboda wyrażania tego co czuje

[annawiechowicz]

Odpowiedz brzmi-zmienic go na bardziej dostępnego, czyli na innego, ponieważ nie da się zmienić nikogo Można dokonać zmian we własnym życiu

[alkaalka]

Moim zdaniem nie da się dotrzeć do tak szczelnie zamkniętej osoby. Życie w moim przypadku z takim mężczyzną jest naprawdę okropne.

[karenina]

Nie mam siły, i już nic nie pozostało z naszego zwiąku .Wybaczalam tyle razy i myslalam, może teraz już będzie inny, pomimo ze nigdy nie przeprasza, zawsze to ja jestem winna i ta okropna.
Prowokował wszystke awantury, i uśmiechał się pod nosem, wskazywał palcem …..No zobacz jaka jesteś okropna…..Nawet w sklepie pamietam rozzłościł mnie, bo mówił ze to ja powinnam przeprosić panią expedietke, która nie chciała wpuścić nas oboje tylko pojedynczo, to był czas pandemii cowida, poprosiłam o Security, i ten sekuryty pan wpuścił nas i on przeprosił nas, za to za ta expedientka robi ponad to co powinna.Ale ten mój narc oczywiście nalegał ze to ja powinnam ja przeprosić, nawet potem, jak wychodziliśmy ze sklepu pomachała mi, a ja jej.
Nie załatwiliśmy w tym dniu wszystkiego i musieliśmy wrócić następnego dnia, proszę so ile wyobrazić, ze nadal zaczął mnie napierać ze mam przeprosić te panią, No wiec ja zacelam japac.na niego a on dumny stoi ze ja się zdenerwowałam, bo za nim stał inny człowiek, który prawdopodobnie wszystko słyszał, później doszło do mnie ze to było wskazanie palcem na mnie jaka to ja jestem okropna, a on taki intyligent, biedny musi słuchać .O nie !od kiedy wiem kim jest narc, ukryty, podły, hipokryta dla i nich taki uczynny, pomocny , nadzwyczaj ciepły i wyroumialy, ale dla mnie 0 tolerancji.Ile razy tak było ze już wyglądało będzie może ok…a to nóż w plecy i to zawsze w momencie kiedy się najmniej spodziewam, a on czujny zawsze w każdej sytuacji, nigdy nie rozluźniony, jak PYTON i żarty oczywiście w towarzystwie tylko .
W DOMU NAWET NIE MOGĘ NIC MÓWIĆ JAK ON ma ije posiłek, ale jak mamy gości, albo w restauracji jestesmy z przyjaciółmi, to wszyscy jemy i rozmawiamy, i jest dobrze .
To jest nie dopowiedzenia, jak on potrafi zgnębić mnie, a taki czarujący dla otoczenia, sąsiadów .

[SylwiazLodzi]

Nie da się. Znałam takiego kolegę. On musi sam. Wręcz mówił na głos : nie potrafię kochać. Ale podrywał nawet mnie choć wyrażałam swoje zdanie, że on mnie nie interesuje. Emocje potrafił wyrazić w seksualności czyli podrywał. Nic więcej. Nie potrafił rozmawiać o emocjach tylko o sprawach, pasjach etc. Byłam już wtedy w terapii. Nie pozwoliłam przekroczyć mojej granicy. Kobiety muszą potrafić nauczyć się słuchać i obserwować. Oni naprawdę nic z tym nie robią. My ich nie uratujemy. On nawet opowiadał o tym złym co przeżył w dzieciństwie. Ale nie miał i nie pozwalał sobie na terapię. Resztę jak w opisie. Dusza towarzystwa nie potrafi kochać. To paradoks.

[ewagrzedzicka]

Doznałam czegoś przeciwnego czego nie dało się wytrzymać. Przeciwieństwo opisywanego przez Pana typu osobowości. Facet z 1000 razy dziennie mówił kocham cię itp. Itd. Pozostał we mnie uraz. Od kilku lat kiedy słyszę słowne wyrażanie miłości np.filmy, to przełączam program. Natomiast w sytuacjach życiowych wywołuje to we mnie odczucie podejzliwosci

[HAl-jfwf]

Dziękuję, dziękuję bardzo. Jest Pan wielki❤. Opisał Pan mój problem.

[katarzynahajdyla]

Tak! Ma te cechy! Wszystkie! Nie wiem czy coś będzie bo wypiera i udaje. I widzę po całej postawie. I co zrobić? Staram się okazywać emocje i mu pokazywać. Tak, na początku nie było powodu do zmartwień. Tak, zaiskrzyło, miał dobry humor, i wszystko co Pan mówi.. Tak, ma momenty milczące a okazywanie emocji go męczy i zamyka się... Nie wiem co dalej.. Tak próbowałam dotrzeć..

[enoraalter]

Bardzo potrzebny materiał. Myślę, że uświadomi on wielu osobom, że takie zachowania nie są normalne i że nie należy godzić się na nie jako na zło konieczne.

W Polsce, wielu mężczyzn zachowuje się właśnie w taki sposób i, w niektórych środowiskach, jest to uznawane za normalne męskie zachowanie.
Wielu z tych facetów nie chce lub nie ma odwagi się "wyłamywać"...

Myślę że czasem lepiej jest opuścić takie towarzystwo/środowisko, niż próbować zmienić zachowanie takich mężczyzn, szczególnie kiedy widzą oni, że ich zachowania są takie same jak zachowania ich ojców, wujków, braci, przyjaciół i kolegów z pracy.

Dziękuję za ten kolejny wartościowy filmik.