Μηδέν & Ένα - Γλώσσα του σώματος

Στίχοι: Μηδέν και Ένα
Παραγωγή: Mηδέν και Ένα
Ηχογράφηση: Δώμα (Json)
Mix/Master: Eversor

Μηδέν & ΄Ένα

Json

Δώμα

[doma_ath]

Στίχοι:

Πως γίνεται πάντα να καταλήγω να μπερδεύω όλα τα χρώματα
Οι μνήμες μου ταμπέλες με ξεθωριασμένα ονόματα γράψε και το δικό σου
Η τύλιξε με σαν έντομο μέσα στον ιστό σου
Σε μένα πια βλέπω το πρόσωπο σου μεγαλώνοντας
Φθηνά ποτά βρωμάνε τα νιάτα μας και εικόνα μας
Άλλαξε με τα χρόνια έχω τα μάτια της μάνας μου στο χρώμα
κι είχαμε όνειρο να γυρίσω το κόσμο με τα πόδια, αυτό μου έμαθες
μα γκρίζα φάνηκε η πολιτεία όταν ξεμέθυσες
εγώ ήμουν εδώ ήμουν φωτιά μα πάντα μ’έσβηνες
και μ’έκρυβες πίσω απ’την ομίχλη
στα χέρια μου έχω άμμο και νερό σα πρώτη υλη
να σε ξαναφτιάξω πάλι απ’την αρχή
μα στο είχα πει πως κάθε βράδυ θα γεννιέται ένα φεγγάρι σαν ευχή
Για να φυτρωσουνε στο σώμα μας λουλούδια
Αυτές οι μέρες με μαθαν πώς να γράφω τραγούδια
Kαι εγώ που μες στα χέρια μου το κόσμο όλο κρατούσα
ένα χαμόγελο φώτιζε αυτά τα μούτρα, αυτό και μόνο αρκούσε
αυτή η γλώσσα του σώματος πάντα μας ξεγελούσε,
σα κάποιο ξένο σώμα που πάνω σε κάποιο σώμα ισορροπούσε
και μας έκανε να φαινόμαστε βλάκες
στα πιο ζεστά χαμόγελα παγωμένες ανάσες
και μυρωδιές από το παλιό μου σπίτι
σα λέρωσα τα χέρια μου στου φεγγαριού τ’ασήμι
πως έμπλεξα σ’αυτο το αλισβερίσι ούτε θυμάμαι
να δίνω από το λίγο μου το λίγο που μου μένει
κι’οσο ο θόρυβος με βόηθα να κοιμάμαι,
να’σαι εκεί να μου μιλάς και να μου λες ότι δε μάθαμε ποτέ να τραγουδάμε
Εμείς δε μάθαμε ποτέ να τραγουδάμε
Κι’οσο ο θόρυβος της πόλης μου με βόηθα να κοιμάμαι…

Να ‘σαι εκεί να μου μιλάς…

Κι ήρθανε μάγισσες και μ’έλουσαν με μύρο
Ο μόνος θνητός που ματώνει κάτω από τον ήλιο
Ξέρεις πως πάντα πίσω θα γυρίζω
Να’ναι στο σπίτι το φώς ανοιχτό το δωμάτιο μου ίδιο (x2)

Να’ναι στο σπίτι το φώς ανοιχτό το δωμάτιο μου ίδιο
Να’ναι στο σπίτι το φώς ανοιχτό το δωμάτιο μου ίδιο

Κι ήρθανε μάγισσες και μ΄έλουσαν με μύρο...

[unknownkostas]

Είναι από αυτά που δεν σου μένει ένας στίχος . Από αυτά που ανατριχιαζεις στην αρχή και η ανατριχιλα παραμένει μέχρι το τέλος . . . Είναι βαρύ ποίημα !
Δεν έχω λόγια

[sigma_eikosidio]

Το ραπ που αγαπάμε στα καλύτερα του ρε Δήμο.. Γράφε να νιώθουν οι ψυχές μας και να επουλώνονται οι ουλές που κατοικούν στις καρδιές μας. Είναι Μηδέν & Ένα.

[TafRw]

Αυτη η γλωσσα σωματος παντα μας ξεγελουσε...σα καποιο ξενο σωμα πανω σε καποιο σωμα ισσοροπουσε !
Το περιμενα καιρο αυτο Δημο!
Δυναμη!

[dier]

Εγώ ήμουν εδώ, ήμουν φωτιά μα πάντα με έσβηνες...
Μπιταρα!

[xristina.k]

Και είχαμε όνειρο να γυρίσω τον κόσμο με τα πόδια αυτό μου έμαθες μα γκρίζα φάνηκε η πολιτεία όταν ξεμέθησες.

[Fabio-iwjz]

Αδερφέ πρέπει να βγαλεις περισσότερα κομμάτια, να ακουστείς, να μαθευτείς. Απίστευτος

[zwh]

να δινω απο το λιγο μου το λιγο που μενει κι οσο ο θορυβος με βοηθα να κοιμαμαι νασαι εκει να μου μιλας και να μου λες οτι δεν μαθαμε ποτε να τραγουδαμε

[illdonfp]

ΝΤΡΕ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΡΙΞΕΙΣ ΕΣΥ ΣΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!