Συννέφιασε ο Παρνασσός Τσάμικος Νίκος Γούναρης - Κλαρίνο Πάνος Μαμάκος 1956

Συννέφιασε ο Παρνασσός Τσάμικος
τραγουδά ο Νίκος Γούναρης
Κλαρίνο Πάνος Μαμάκος 1956
ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ
Ο Νίκος Γούναρης Ήρθε στην Ζωή το 1915 Στην Ζαγορά Πηλίου
και βιάστηκε να φύγει. Ήταν μόλις 50 χρονών όταν πέταξε για την
γειτονιά των Αγγέλων στης 5 Μαΐου το 1965.
Η φωτεινή διαδρομή του, η χρονιά που άναψε το άστρο του ήταν το 1936
Στην κατοχή πήρε μέρος στην Αντίσταση, Ήταν ένας από κύριους εκφραστές
του ελαφρού τραγουδιού. και οι επιτυχίες του είναι διαμάντια που για πολλά ακόμα χρόνια θα λάμπουν. Το γεγονός που ο Τσιτσάνης είπε μετά τον εμφύλιο πόλεμο, όσο υπάρχει Γούναρης το λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να
δήξει την αξία του. Η Αξία του Λαϊκού τραγουδιού, είναι τα λόγια είναι ματωμένα από τα βάσανα του ΛΑΟΥ πράγμα που δεν είχε το ελαφρό τραγούδι. Το Ελαφρό τραγούδι πέρασε με τους στοίχους του. μια ζωή αδιάφορη από όλα και τον λαό τον απογύμνωσε κάνοντάς τον αδιάφορο και απολίτικο. Αυτό το έκανε το λαϊκό τραγούδι γράφοντας την ιστορία της καθημερινότητας τα προβλήματα, φροντίζοντας να κλείσει τις πληγές που ο πόλεμος και ειδικά ο εμφύλιος είχε ανοίξει.

[Δημοσθενης]

Ο Νίκος Γούναρης Ήρθε στην Ζωή το 1915 Στην Ζαγορά Πηλίου
και βιάστηκε να φύγει. Ήταν μόλις 50 χρονών όταν πέταξε για την
γειτονιά των Αγγέλων στης 5 Μαΐου το 1965.
Η φωτεινή διαδρομή του, η χρονιά που άναψε το άστρο του ήταν το 1936
Στην κατοχή πήρε μέρος στην Αντίσταση, Ήταν ένας από κύριους εκφραστές
του ελαφρού τραγουδιού. και οι επιτυχίες του είναι διαμάντια που για πολλά ακόμα χρόνια θα λάμπουν. Το γεγονός που ο Τσιτσάνης είπε μετά τον εμφύλιο πόλεμο, όσο υπάρχει Γούναρης το λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να
δήξει την αξία του. Η Αξία του Λαϊκού τραγουδιού, είναι τα λόγια είναι ματωμένα από τα βάσανα του ΛΑΟΥ πράγμα που δεν είχε το ελαφρό τραγούδι. Το Ελαφρό τραγούδι πέρασε με τους στοίχους του. μια ζωή αδιάφορη από όλα και τον λαό τον απογύμνωσε κάνοντάς τον αδιάφορο και απολίτικο. Αυτό το έκανε το λαϊκό τραγούδι γράφοντας την ιστορία της καθημερινότητας τα προβλήματα, φροντίζοντας να κλείσει τις πληγές που ο πόλεμος και ειδικά ο εμφύλιος είχε ανοίξει.
Στην συνέχεια ο Μίκης Θεοδωράκης με τους ποιητές μας έδειξε στους νέους τρο δρόμο που είχαν αφήσει να χορταριάσει και δεν τον περπατούσαν πια. Έτσι έμαθαν να μιλούν να διεκδικούν και να ξερδίζουν.
ΜΊΜΗΣ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ.