filmov
tv
Η Σονάτα των Φαντασμάτων (1989) | Αύγουστος Στρίντμπεργκ
Показать описание
"Η Σονάτα των Φαντασμάτων" του Αύγουστου Στρίντμπεργκ
Μια εύπορη αστική συνοικία. Ένας φιλόδοξος φοιτητής, ένας απατεώνας γέρος, μια μούμια. Μια τολμηρή εναλλαγή ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον φανταστικό κόσμο. Μια γοητευτική αλλά και επικίνδυνη πορεία από τον εξωτερικό χώρο στα ενδότερα ενός σπιτιού όπου συγκαλύπτεται ο κρυφός βίος των ανθρώπων που το κατοικούν.
Γραμμένο στην τριμερή φόρμα μιας μουσικής σονάτας, το κορυφαίο έργο του Στρίντμπεργκ, «Η σονάτα των φαντασμάτων», αποτέλεσε το προοίμιο του λεγόμενου θεάτρου του παραλόγου αλλά και ολόκληρου του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου.
Με την τολμηρή του εναλλαγή μεταξύ φαντασιακού και ρεαλιστικού, και μέσω των χαρακτήρων της, το έργο αποτελεί πρόκληση για τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και τους σκηνογράφους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα πρόσωπα του έργου είναι από τα πιο φαντασιακά του Στρίντμπεργκ, με βρικόλακες, φαντάσματα και μούμιες. Ιδεαλιστικές αναπαραστάσεις εφιαλτών σε διάφορα στάδια κατάπτωσης. Στα πιο φαντασιακά πρόσωπα ανήκουν αναμφισβήτητα ο Χούμελ και η Μούμια, πρώην μνηστή του Χούμελ. Ο Χούμελ είναι το κεντρικό πρόσωπο. Ογδοντάρης, σακάτης, τοκογλύφος κλέφτης των ψυχών και βρικόλακας. Η Μούμια είναι στυγνή και φλύαρη παπαγαλίνα, κλεισμένη σε μια γκαρνταρόμπα, τρελή που ξαφνικά ανακτά διαύγεια.
Το μακρύ χέρι του Χούμελ είναι ο Φοιτητής, αρχικά καλόκαρδος και θρησκευόμενος που κατά τη διάρκεια του έργου γίνεται όλο και πιο κυνικός. Ποθεί την όμορφη και απλησίαστη Δεσποινίδα, στο δωμάτιο των υάκινθων.
Στον κόσμο της Σονάτας των φαντασμάτων δεν υπάρχει εντιμότητα και η αλήθεια σκοτώνει. «Κανένας δεν είναι αυτός που φαίνεται να είναι». Ο φιλάνθρωπος Χούμελ είναι ένας αιμοδιψής εξουσιαστής. Ο πνευματώδης αξιωματικός είναι στην πραγματικότητα ένας πρώην υπηρέτης. Η μούμια δεν είναι μούμια. Η αξιολάτρευτη Δεσποινίδα είναι άρρωστη κλπ.
Το έργο είναι ένα ονειρόδραμα όπου, σύμφωνα με τον συγγραφέα, "όλα είναι πιθανά, όλα είναι δυνατά" .Το πραγματικό και το μη πραγματικό, οι ζωντανοί και οι νεκροί, η ομορφιά και η ασχήμια, η αθωότητα και η διάβρωση, το τραγικό και το κωμικό, ανταλλάσσουν διαρκώς τις ταυτότητές τους, θολώνοντας το περίγραμμα και τη φύση τους.
Η Σονάτα των Φαντασμάτων έχει σημαδέψει ανθρώπους του θεάτρου τόσο διαφορετικούς όσο ο Αρτώ που σχεδίαζε να το σκηνοθετήσει και ο Μπέργκμαν που το ανέβασε 4 φορές, ή η Σάρα Καίην που εμπνεύστηκε απ' αυτό για να γράψει το "Καθαροί πια".
Το έργο ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο το 1989.
Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί:
Μαρία Σιουρούνη
Δημήτρης Καταλειφός
Γιώργος Μοσχίδης
Νίκος Γαροφάλλου
Νίκη Κρεούζη
Ηλίας Πλακίδης
Χρήστος Δοξαράς
Τώνης Γιακωβάκης
Κίττυ Αρσένη
Κάτια Γέρου
Νανά Κακκαβά
Ραδιοσκηνοθεσία: Πέτρος Παναμάς
Μια εύπορη αστική συνοικία. Ένας φιλόδοξος φοιτητής, ένας απατεώνας γέρος, μια μούμια. Μια τολμηρή εναλλαγή ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον φανταστικό κόσμο. Μια γοητευτική αλλά και επικίνδυνη πορεία από τον εξωτερικό χώρο στα ενδότερα ενός σπιτιού όπου συγκαλύπτεται ο κρυφός βίος των ανθρώπων που το κατοικούν.
Γραμμένο στην τριμερή φόρμα μιας μουσικής σονάτας, το κορυφαίο έργο του Στρίντμπεργκ, «Η σονάτα των φαντασμάτων», αποτέλεσε το προοίμιο του λεγόμενου θεάτρου του παραλόγου αλλά και ολόκληρου του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου.
Με την τολμηρή του εναλλαγή μεταξύ φαντασιακού και ρεαλιστικού, και μέσω των χαρακτήρων της, το έργο αποτελεί πρόκληση για τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και τους σκηνογράφους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα πρόσωπα του έργου είναι από τα πιο φαντασιακά του Στρίντμπεργκ, με βρικόλακες, φαντάσματα και μούμιες. Ιδεαλιστικές αναπαραστάσεις εφιαλτών σε διάφορα στάδια κατάπτωσης. Στα πιο φαντασιακά πρόσωπα ανήκουν αναμφισβήτητα ο Χούμελ και η Μούμια, πρώην μνηστή του Χούμελ. Ο Χούμελ είναι το κεντρικό πρόσωπο. Ογδοντάρης, σακάτης, τοκογλύφος κλέφτης των ψυχών και βρικόλακας. Η Μούμια είναι στυγνή και φλύαρη παπαγαλίνα, κλεισμένη σε μια γκαρνταρόμπα, τρελή που ξαφνικά ανακτά διαύγεια.
Το μακρύ χέρι του Χούμελ είναι ο Φοιτητής, αρχικά καλόκαρδος και θρησκευόμενος που κατά τη διάρκεια του έργου γίνεται όλο και πιο κυνικός. Ποθεί την όμορφη και απλησίαστη Δεσποινίδα, στο δωμάτιο των υάκινθων.
Στον κόσμο της Σονάτας των φαντασμάτων δεν υπάρχει εντιμότητα και η αλήθεια σκοτώνει. «Κανένας δεν είναι αυτός που φαίνεται να είναι». Ο φιλάνθρωπος Χούμελ είναι ένας αιμοδιψής εξουσιαστής. Ο πνευματώδης αξιωματικός είναι στην πραγματικότητα ένας πρώην υπηρέτης. Η μούμια δεν είναι μούμια. Η αξιολάτρευτη Δεσποινίδα είναι άρρωστη κλπ.
Το έργο είναι ένα ονειρόδραμα όπου, σύμφωνα με τον συγγραφέα, "όλα είναι πιθανά, όλα είναι δυνατά" .Το πραγματικό και το μη πραγματικό, οι ζωντανοί και οι νεκροί, η ομορφιά και η ασχήμια, η αθωότητα και η διάβρωση, το τραγικό και το κωμικό, ανταλλάσσουν διαρκώς τις ταυτότητές τους, θολώνοντας το περίγραμμα και τη φύση τους.
Η Σονάτα των Φαντασμάτων έχει σημαδέψει ανθρώπους του θεάτρου τόσο διαφορετικούς όσο ο Αρτώ που σχεδίαζε να το σκηνοθετήσει και ο Μπέργκμαν που το ανέβασε 4 φορές, ή η Σάρα Καίην που εμπνεύστηκε απ' αυτό για να γράψει το "Καθαροί πια".
Το έργο ηχογραφήθηκε για το ραδιόφωνο το 1989.
Λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί:
Μαρία Σιουρούνη
Δημήτρης Καταλειφός
Γιώργος Μοσχίδης
Νίκος Γαροφάλλου
Νίκη Κρεούζη
Ηλίας Πλακίδης
Χρήστος Δοξαράς
Τώνης Γιακωβάκης
Κίττυ Αρσένη
Κάτια Γέρου
Νανά Κακκαβά
Ραδιοσκηνοθεσία: Πέτρος Παναμάς
Η Σονάτα των Φαντασμάτων (1989) | Αύγουστος Στρίντμπεργκ
0:02:45
The Ghost Sonata Preview
0:12:51
Ηλέκτρα
0:02:19
Σαμποταζ - φρικη και αηδια
Комментарии