Οξύνους - Abstract #1 (Official Video Clip)

Εικονοληψία: Πέτρος Νικολίνταης
Μοντάζ: Γιώργος Λαμπρινίδης

Στίχοι - Ερμηνεία: Οξύνους
Παραγωγή: Ά Προβολή

Ηχοληψία: Bashment Studio
Μίξη - Mastering: Ταφ Λάθος

Ευχαριστούμε θερμά την "Capsoul"

Οξύνους

Bashment Records

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση από οποιονδήποτε άλλο χρήστη του Youtube.

BASHMENT RECORDS 2018 ©

[Stkofficial]

Τι Flow είναι αυτό ρε Νικολάρα?
Την αγάπη μου!

"Κοιτα ψηλά, θυμήσου τι έμαθες, και ρώτα αμα το κάνεις καλά"

[mariamantzana]

Ότι πρέπει να φύγει, φεύγει.
Ελυσα τους κόμπους για να πάρω πίσω ότι είχα αποθέσει
Μάρτυρας στα δρώμενα, αλλά ποιος να με πιστέψει?
Μετέωρη πάντα σκέψη βρίσκει φωλιά πάντα στην επιβολή που έβαλε η σκέψη.
Η μέρα όλο και μικραίνει το τέρας για να χωνέψει.
Το συμβόλαιο έχει υπογραφεί από την πρώτη διάσταση, λίγο πριν από την θρέψη.
Η διαρκεία είναι λιγοστή και την σπαταλαω να ανακυκλώνω σκέψη.
Στεγνά είναι τα πράγματα και όποιος αντέξει.
Ζωγραφίζω τον κύκλο για να προστατεύω την ταυτότητα.
Πιο κοντά αφού παλέψω με κάθε συχνότητα.
Τοξίνες απελευθέρωνω από τα άκρα απότομα,
φθορά κάθε φορά που εκτιθομαι σε διαθεσιμότητα.
Μόνιμα πρόβλημα, πάνω από το πρόβλημα.
Πανω από το πρόβλημα η έλξη τρέφεται από πεδία ετερονυμα,
οσο αναπαραγονται κλώνοι για να παιρνει όγκο το πρόβλημα.
Συναίσθημα στο αίσθημα και κόλλημα.
Τερμάτισα χωρίς να βρω την άκρη κάθε νύχτα που το λυνα.
Άπειρες εκδοχές έχω στην επιφάνεια να γυρνάνε,
γίνομαι φίλος με καθεμία
κρατώ τις υποθέσεις δεμένες να μην μιλάνε.
Τον κύκλο ζωντενευω να ξέρουνε ποιοι με ακουμπάνε,
ενδυμασίες με φύλακτα οι πιο άπιστοι φοράνε
Από έναν ξεκινάει η μαζα και η μάζα έχει σκοπό να δείχνει ένα πράγμα.
Ο σκοπός μας διαλυμένος σε κομμάτια
για να μην βγαίνει η πρόσθεση για πάντα.
Θέατρο για να ακούς κουράγια,
ανάγκη να έχεις αβάντα,
σπίθα στα μάτια μετρά και περπατά, για πάντα
Η ουσία κρύβεται στην αλήθεια,
η αληθεια όμως δικαζει, χωρίζει και γκρέμιζει σπίτια.
Κι ετσι φτιάχνουμε τον κοσμο για να υπάρχουμε από συνήθεια,
όταν χαίρεσαι την πραγματικότητα γελάς με παραμύθια.
Κι είναι άρρωστο, στη σέντρα με ό, τι σε κάνει ευάλωτο,
ο, τι δεν σε σκοτώνει δεν σε κάνει άτρωτο:
από την εμμονή μεχρι και το παράπονο,
από την προσπάθεια να ζεις με το άδικο,
από το "σήμερα είσαι και όχι αύριο",
από το γιατί που μπορεί να απαντιεται μέχρι το άπειρο κι από το χάος που φέρνει το άπειρο μέχρι αύριο.
Ο, τι νιώθεις και ό, τι θέλεις, τα υπόλοιπα κλειδωμένα πρέπει
να 'ναι στο δωμάτιο.
Βρες τα εφόδια πριν την άνοδο.
Χάνεις τις άμυνες αν νομίζεις πως βρήκες να πιαστείς και βλέπεις κάτι πέρα από κάθε ανάλογο.
Ταυτισου με ότι δεν είσαι, να νιώσεις καλά
αφού μοιάσει μαζί σου.
Κάνεις δεν γεννήθηκε να ξέρει, όλα στα δείχνει και στα φέρνει, κρατήσου.
Κράτα δυνάμεις να πενθείς για τις φωνές που δεν μιλάνε πια στο αυτί σου.
Βάλε ξυπνητήρι, άκου τις εντολές, κουνησου.
Δεν περιμένω κανένανε και τίποτα,
πως έφτασα να παρακαλάω για να φύγει η μέρα γρήγορα,
να ζητάω παρέα και ουσίες να σταματήσω τις εικασίες.
Προσευχές είδα στα νοσοκομεία όχι στις εκκλησίες.
Είδα τον πόνο στα νεκροταφεία,
είδα σε ταράτσες πως ρουφας την νοσταλγία,
ειδα τις συνέπειες του να θες ο, τι ο άλλος αγνοεί.
Είδα το πως οι θυσίες χρεώνονται και είπα θα λατρέψω την αναμονή για να νιώθεις ξεχωριστή.
Μα κάθε βράδυ ματαιώνω και με το πρώτο φως ανακυκλώνω,
αναμονή στην αναβολή μέχρι που στραβωνω
Κουβέντες σπάνια δεν σηκώνω.
Διακρίνω αφού έμαθα να ακούω,
μα για να φτάσω εκεί τρίτη φάλαγγα πονάω και ματώνω.
Και εσύ σήκω, πάτα κουμπιά να κάνεις φίλους, λεγε ότι σου λένε για να μπεις στους κύκλους.
Εχτισες πάνω στην ανασφάλεια,
φωλιά πίσω από το φακό, δουλειά, εμμονές και αδράνεια.
Κοίτα ψηλά, θυμήσου τι εμαθες και ρώτα άμα το κάνεις καλά.
Ξεχρεωνεις πίστωση.
Περικυκλωμενος από αιθέρες είμαι.
Και ένα άρωμα από τον παράδεισο, που ανακάτεψε ατμόσφαιρες, ήταν η δύναμη για να κρατήσουμε τις μεγαλύτερες αλήθειες,
αλλά διάβασες το μήνυμα ανάποδα,
δεν πρόσεχες.
Από αυτά που ακούς μην κρατάς τίποτα,
κι από αυτά που βλέπεις είναι καλύτερα να μην τα βλέπεις.
Άπλωσα το χέρι και μου το έκοψες
Το φως που κοίταγες σε τυφλώνε,
γιαυτό έψαχνες τρόπους για να φεύγεις.
Ηγετική μορφή μέσα σε χώρους,
τα αποθέματα χρειάζονται για να χειριστείς δεκάδες ρόλους σε χαμηλούς τόνους.
Το χερι που χτυπάει στο τραπέζι
δεν κινεί τους φόβους,
κορτιζόνη να καλύψεις το πρόβλημα ή επικοινωνία με κλώνους.
Συγχύση παράγεται όταν εξαρτασαι και περιμένεις από όλους.
Ιστοί ράβονται σε γωνίες, γιαυτό ξυπνάω κάτω από θόλους.
Στις επάλξεις σήκωσα φρούριο και αποκρούω όλες τις εφόδους.
Δεν με πίστευα.
Τώρα σηκώνω τόνους.
Ο τελευταίος από τους πρώτους.

[M.Hannas]

Φοβερή δουλειά με άξιο περιεχόμενο και τροφή για σκέψη.

[theoleiv]

«Ότι δεν σε σκοτώνει ΔΕΝ σε κάνει άτρωτο»
Μαγνητικός!
Γεμάτος νόημα...to the point!
«Ο τελευταίος από τους πρώτους»;
Keep on κ αυτό θα αλλάξει.

[Stax]

Προσευχες ειδα στα νοσοκομεια, οχι στις εκκλησιες...

[RideAndShoot]

Abstract. Χαος. Σκέψεις περνούν σαν κομήτες από το Λόφο Γερμανού.
Καλή δουλειά. Αναμένουμε συνέχεια.