ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΥΣΗΣ 03 02 2018 - ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΜΑΡΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑ

Στις 3 Φλεβάρη 2018, ο Γιάννης Καλούσης, τιμήθηκε από τον Μορφωτικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο Απανταχού Καλλιπευκιωτών "Η ΠΑΤΩΜΕΝΗ", για την προσφορά του στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι. Στην εκδήλωση αυτή προβλήθηκε, σαν σύντομη παρουσίαση και αυτό το βίντεο.

«ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» 03-02-2018 - Ετήσιος χορός Απανταχού Καλλιπευκιωτών

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΥΣΗΣ

Ο μπάρμπα - Γιάννης Καλούσης, γεννήθηκε το 1928 στην Καλλιπεύκη και είναι ένα από τα εννιά παιδιά του Θανάση και της Κατερίνας Γκουρμπαλή. Εκεί μεγάλωσε και ανδρώθηκε. Μαζί με τα άλλα 8 αδέρφια του, το 1848, - ορφανά - δύσκολοι καιροί τότε - βρέθηκαν φιλοξενούμενοι στους Γόννους, στο σπίτι του θείου τους Γιώργου Γκουρμπαλή. Ο ίδιος, όμως, δεν έμεινε εκεί, πήγε στη Λάρισα και έμαθε την τέχνη του φανοποιού. Γύρισε μετά από δυο χρόνια και ασχολήθηκε με την τέχνη του, μέχρι το 1952, χρονιά που πήγε να υπηρετήσει την πατρίδα. Αφού απολύθηκε από το στρατό, στα 1955, άρχισε τη μουσική διαδρομή πρώτα με το βιολί. Το είχε μεράκι από μικρός… Παιδί σκαρφάλωνε στο παράθυρο του σχολείου για να βλέπει το βιολί που είχε ο τότε δάσκαλος. Στη συνέχεια, όμως, τον κέρδισε το τραγούδι.
Παντρεύτηκε το 1957 με τη Σουλτάνα (Νίτσα) Καραναστάση από τους Γόννους, όπου και έζησε όλη σχεδόν τη ζωή του. Απέκτησαν δυο παιδιά τον Νίκο και τον Θανάση και έχει σήμερα 5 εγγόνια, ο Γιάννης, ένα από αυτά, είναι εδώ και τον συνοδεύει.
Στην οικογένεια των Καλουσαίων, υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί που τραγουδούσαν όπως η μητέρα του, οι αδερφές του Παρασκευή και Κατερίνα, ο αδερφός του Δημήτρης, ο Ιωάννης του Αλέξη και ο Θανάσης Στέριου. Επαγγελματικά ασχολήθηκαν με το τραγούδι μόνο δυο, ο ίδιος και ο ανεψιός του Θανάσης.
Ξεκίνησε από γάμους και πανηγύρια. Γνωρίστηκε με τον Ηλία Πινακά και στη συνέχεια με τον μεγάλο κλαρινίστα από τον Πυργετό, τον αλησμόνητο, Βάϊο Μαλιάρα.
Κλαρίνο ο Βάϊος Μαλιάρας, τραγούδι ο Γιάννης Καλούσης, έγιναν πολύ καλό δίδυμο και μαζί ηχογράφησαν πολλά τραγούδια. Το πρώτο του, ηχογραφήθηκε το 1957 και ήταν το γνωστό καλλιπευκιώτικο «Παναγιωτούλα μου» ή «Παίρνει ο Μάρτης δώδεκα».

Ο πρώτος δίσκος με τα τραγούδια «Κάηκα απ’ το κουρκούτι», «Τέτοια Κοπέλα γύρευα», «Περιστερούλα» κ.α. τον έκανε γνωστό κι άρχισε η επαγγελματική του καριέρα. Ακολούθησαν τα: «Μου παρήγγειλε τ’ αηδόνι», «Πουλιά μου διαβατάρικα», «Καραγκούνα» καθώς και τα «Αριστείδης», και «Στον άμμο ρύζι έσπερνα» από την Καλλιπεύκη , που τα έμαθε, όπως είπε ό ίδιος, από τη Μετάξω Καραμπατή και την Αγγελίτσα Γκουντουβά.
Γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με τον Μανόλη Παπαγεωργίου, τον Γιώργο Παπασιδέρη, τον Δημήτρη Καρακώστα, τον Βάϊο Καλαβριώτη, τον Αγγελή Καρακώστα. Για αρκετά χρόνια συνεργάστηκε και με τον ανεψιό του Θανάση Καλούση.
Αυτοδίδακτος! Δάσκαλοί του, τα ακούσματα από τη οικογένεια και οι συμβουλές του Βάϊου Μαλιάρα και του Γιώργου Παπασιδέρη.

Ταξίδεψε σε όλη σχεδόν την Ελλάδα κι έφτασε μέχρι τον Καναδά!
Αγαπήθηκε στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία. Ιδιαίτερα στα Φάρσαλα κι ακόμα πιο ιδιαίτερα από τους Σαρακατσάνους, για αυτό και κυκλοφόρησαν πολλά τραγούδια του με το γενικότερο τίτλο «Σαρακατσάνικα».
Στο πανηγύρι της Καλλιπεύκης τραγουδούσε σχεδόν κάθε χρόνο για 40-45 χρόνια.
Ηχογράφησε γύρω στους 35 μεγάλους δίσκους και αρκετούς μικρούς. Συνολικά περί τους 70.
Όπως ο ίδιος λέει, σαν τραγουδιστής πέρασα καλά, ανεξάρτητα από τις όποιες δυσκολίες συνάντησα.

Η καθάρια, διάφανη και γεμάτη φωνή, καθώς και η λεβεντιά που εκπέμπει, τον έκαναν να ξεχωρίσει. Ο ευθύς χαρακτήρας του, το χαμόγελο του και το τραγούδι που το έχει ακόμα και τώρα στο στόμα του, τον έκαναν να αγαπηθεί από πολλούς. Δυο γενιές γλέντησαν με τα τραγούδια και ποιος ξέρει πόσες ακόμα.
Δεν λέει ποτέ μια «καλημέρα» ή ένα γεια. Αυτά δεν φτάνουν! Τραγούδι είναι ο χαιρετισμός του κι αν έχει καιρό να ανταμώσει με κάποιον το τραγούδι το φτάνει μέχρι το τέλος.
Μπάρμπα - Γιάννη, την «αθανασία» σου, την κέρδισες με τη φωνή σου, με τα τραγούδια σου, με την κληρονομιά που αφήνεις σε όλους!
Σ’ ευχαριστούμε που υπάρχεις.
Σ’ ευχαριστούμε για την προσφορά σου στο Ελληνικό Δημοτικό Τραγούδι!
Σ’ ευχαριστούμε που είσαι απόψε εδώ μαζί μας.
Σου ευχόμαστε υγεία κι αν υπάρχει κάτι που δεν έζησες… ευχόμαστε να το ζήσεις! Να είσαι γερός σαν τα «ψηλά βουνά»…

Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Πρόεδρος Μ.Ε.Σ.Α.Κ. «Η ΠΑΤΩΜΕΝΗ»