Brando x Stk x MrBlz - Ένας Ακόμα Χειμώνας | #WNCfam

► Instagram:
@sikonebrando / @stk_one / @blz1_phoenix / @decipher_1
#WNCfam #feeling

► Facebook:

► Spotify:

► Lives:

Μουσική Παραγωγή και Σύνθεση από τον Decipher και τον dPans
Μίξη από τον Numberless.

-----------------------------------------------------------------------------------------
Το WNC παίζει μόνο ένα είδος... Αληθινή μουσική!
-----------------------------------------------------------------------------------------

Κυκλοφορεί μέσω της CKND Records.

[Stkofficial]

Κι'ονειρο να'ναι μην με ξυπνήσεις σε παρακαλώ...

[DecipherBeats]

Κι είπα επιτέλους να βάλω ένα τέλος μαζί σου θέλω να το ζήσω.

[Blzphoenix]

Το μονοπάτι εδώ οδηγεί, μαζί σου θέλω να βαδίζω στη Γη..

[illegalthoughts]

Έτσι όπως συνεχίζει ο sik1 δεν θα μπορεί να τον κόψει κάνεις.. Άρρωστα κουπλέ σε κάθε κομμάτι, άρρωστο flow, άρρωστη σύνδεση με τον ακροατή

[xrusataktakh]

Αντί παρασκευές και Σάββατα αγαπημενη μας μέρα είναι πια ειναι η Τετάρτη..<3

[elenaschina]

Και τωρα περιμένουμε τον τύπο με τα lyrics💕

[dimitrisrousis]

Δινετε χρωμα στις ασπρομαυρες τεταρτες μας♥🔝

[Manouelaa]

Θα χανω το δρομο μου μονιμα σκοπιμα μεχρι εντελως να στερεψει ο αερας.. ♥

[effie]

Στίχοι
(Sikone)
•Εχω μια ακτή που δεν βρηκα δυο λόγια που τότε δεν ειπα ένα χαρτί αδιανο που στοιχειώνει ότι πω ένα λαβύρινθο που μόνος μπήκα δεν με είδε με μπαίνω και ελπίζω πως ίσως το κρύψω καλά γιατί γενικά δεν φοβάμαι να χάσω φοβάμαι ποια θα χω στη νίκη μου για συντροφιά είναι κλεισμένος στο μενος χαμένος συνδεδεμένος πολλά χρόνια με εκείνη για αυτό ποια το *μυτο μου δίνει τον κόβω κρυφά όταν με κοιτά περιπλανώμενος ως την επόμενη έξοδο ως την επόμενη εκείνη που θα πιστέψει πως ίσως αυτή τη φορά μιλήσω για ότι με πνίγει ανοιχτό για το ότι με φοβίζει τις δώσω να πω τα φτωχά μου στιχάκια όλα τα χειμωνιάτικα βράδια πριν κλείσει τα μάτια της να την τυλίγει μα ο λαβύρινθος έγινε σπίτι μου που θα πάω να σκοτώσω το τέρας θα χάνω τον δρόμο μου μόνιμα σκόπιμα μέχρι εντελώς να στερέψει ο αέρας και όλοι το ρόλο μας παίζουμε τέλεια εκείνη περιμένει στην αρχή εγώ σε ένα πρόβλημα προσκολιμενος και ωμή μα ο ταύρος την παρουσία μου δικαιολογει μα σκάλισμα για τους επόμενους πάνω στον τοίχο την σκέψη μου και ίσως αυτος που θα βρει να σκοτώσει το κτήνος και σώος με τον μυτο στην δική μου Αριάδνη να βγει
(Stk)
Ένας ακόμα χειμώνας απο τα λάθη μου έγινε αιωνας μια ελπίδα τυφλή μου ψυθιριζε πως είσαι εξαίρεση και οχι ο κανόνας και μισώ ότι είναι δικό μας (μισώ) παγώνω και μόνο στην σκέψη σου πια ήσουν ένας ακόμα χειμωνας, ένας ακόμα χειμώνας

(MrBlz)
Είχα πει σε μισώ κ ήμουν ανάμεσα στο να σε ξεγράψω για πάντα η μήπως μια για πάντα τον τρόπο να βρω και κάπως να χαθώ με φόβο πιάνω στυλό αφού ότι γράψω δεν θα μείνει εδώ δεν θα αναμειξω και απόψε τους φόβους μου που τόσα χρόνια νόμιζα πως διώχνω με αλκοόλ το εύκολο δεν είναι απλό πάντα
μόνος που σκάλιζε τόσα χρόνια πληγές λέγοντας κάπου θα φταις άντε επιτέλους σταματα για ένα περίεργο λόγο καποιοι από μας δεν διάλεξαν τον εύκολο δρόμο κάποιοι από μας δεν ψαξανε τον τρόπο αφού έζησαν με τον πόνο και είπα επιτέλους να βάλω ένα τέλος μαζί σου θέλω να το ζήσω βλέπεις για χρόνια προσταζανε μέσα στο νου μου φωνές να γυρίσω ξέρω πως πίσω κάπως να κάνω δεν παίζει σαν επιλογή το μονοπάτι εδώ οδηγεί μαζί σου θέλω να βαδίσω στην Γη δεν με στιγμάτισαν μνήμες δεν με υπνοτισαν σειρήνες δεν με φυλάκισαν άρτιες μόνο τα νύχια τους μπήξαν εκεινες πέρασα από καταιγίδες μπόρες τυφώνες και οβιδες από ένα πόλεμο που ήταν φοβόμουν πολεμισα χρόνια και μήνες
(Stk)
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΜΩΝΑΣ (ΓΙΕ) ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΈΓΙΝΕ ΑΙΩΝΑΣ ΜΙΑ ΕΛΠΊΔΑ ΤΥΦΛΉ ΜΟΥ ΨΥΘΙΡΙΖΕ ΠΩΣ ΕΊΣΑΙ ΕΞΑΊΡΕΣΗ ΚΑΙ ΌΧΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΓΩΝΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΓΙΑ...ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΕΝΑΣ ΑΚΌΜΑ ΧΕΙΜΏΝΑΣ. Είχα πει πως σε μισώ μας ξεγελουσα μόνο εμένα όχι τους πάντες όλοι είμαστε άνθρωποι με ανάγκες εθισμός και αυταπάτες ακούω φωνές παραπάνω παραμιλω πάρε με λίγο από δω έλα και πες μου τι είναι σε αυτή την ζωή το αληθινό χάθηκα τόσο καιρό είπα πως βρήκα εμένα μα με έχανα κάθε λεπτό περισσότερο και όνειρο να ναι μην με ξυπνήσεις σε παρακαλώ.
Θέλω να δω για λίγο πίσω από την μάσκα σου, θέλω να δω για λίγο βαθιά μες στα μάτια σου όλα τα σκοτάδια σου και να τα κάνω να φύγουν δεν είμαι αυτός που νομίζεις δεν είμαι αυτός που νομίζουν αν το παρελθόν μου σημαίνει πια τίποτα είναι τα λαθοι που ως τώρα με πνίγουν.
Δεν με φίλησαν σειρήνες μα το τραγούδι τους εκανα ύμνο δεν με σκότωσαν οι μνήμες ούτε γουλιά για κοινές δεν πίνω ανασφάλειες που άφησαν πληγές που άφησαν σημάδια εσωτερικά ακόμα δεν είμαι καλά αν δεν το βλέπεις έλα να α σε λίγο όταν θα στρώσω όταν θα νιώσω για λίγο λιγάκι καλύτερα συννεφα γίναν οι στόχοι μου και δεν με βλεπω να τους φτάνω σήμερα πες μου τι θες από μένα και γω θα σου το δώσω απλόχερα έμαθα πως οι λέξεις συνήθως δεν μεταφερουνα σωστά το νόημα
Ένας ακόμα χειμωνας από τα λάθη μου έγινε αιωνας μια ελπίδα κρυφή μου ψυθιριζε πως είσαι εξαίρεση και όχι ο κανόνας και μισώ ότι είναι δικό μας παγώνω και μόνο στην σκέψη σου πια ήσουν ένας ακόμα χειμώνας ένας ακόμα χειμώνας.
Είχα πει πως σε μισώ μας ξεγελουσα μόνο εμένα όχι τους πάντες όλοι είμαστε άνθρωποι με ανάγκες εθισμους και αυταπάτες.
❤️❤️ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΟ ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ❤️❤️

[ermione]

αχχχχ... με εχετε κανει να αγαπησω τις Τεταρτες...<3

[zamanfou]

twra perimenoume oloi auton me ta lyrics

[marina_marinaki_]

Δεν εξρω τι ακριβώς πρέπει να νιώσω για αυτό το κομμάτι 😍

[katherinevasilogiorgi]

Μια για παντα να βρω τον τροπο να χαθω...

[fifikamp]

*•••ΣΤΙΧΟΙ•••*


Έχω μια ακτή που δεν βρήκα, 2 λόγια που τότε δεν είπα ένα χαρτί αδειανό που στοιχειώνει ότι πω ένα λαβύρινθο που μόνος μπήκα
Δεν μ'ειδε να μπαίνω και ελπίζω πως ίσως το κρύψω καλά γιατί γενικά δεν φοβάμαι να χάσω, φοβάμαι ποια θα 'χω στην νίκη μου για συντροφιά
Ειμαι κλεισμένος στο μένος χαμένος συνδεδεμένος πολλά Χρόνια με εκείνη γι'αυτό όποια το μίτο μου δίνει τον κοβω κρυφά όταν δεν με κοιτά
Περιπλανώμενος ως την επόμενη έξοδο, ως την επόμενη εκείνη
Που θα πιστέψει πως ίσως αυτή την φορά μιλήσω για ο, τι με πνίγει
Ανοιχτο για το τι με φοβίζει, της δώσω ένα από τα φτωχά μου στιχάκια όλα τα χειμωνιάτικα βράδια πριν κλείσει τα μάτια της να την τυλίγει
Μα ο λαβύρινθος έγινε σπίτι μου, δε θα πάω να σκοτώσω το τέρας
Θα χάνω το δρόμο μου μόνιμα, σκόπιμα μέχρι εντελώς να στερέψει ο αέρας
Και όλοι τον ρόλο μας παίζουμε τέλεια, εκείνη περιμένει στην αρχή
Εγώ σε ένα πρόβλημα προσκολλημένος και ο Μινώταυρος την παρουσία μου δικαιολογεί
Μα σκαλισα για τους επόμενους πάνω στον τοίχο την σκέψη μου και ίσως αυτός που τα βρει να σκοτώσει το κτήνος και σώος με τον μίτο στην δική του Αριάδνη να βγει


Ένας ακόμα χειμώνας
Μα απ τα λάθη μου έγινε αιώνας
Μια ελπίδα τυφλή μου ψιθύριζε πως είσαι εξαίρεση και όχι ο κανόνας
Και μισώ ότι είναι δικό μας
Παγώνω και μόνο στην σκέψη σου
Ήσουν ένας ακόμα χειμώνας, ένας ακόμα χειμώνας


Είχα πει σε μισώ και ήμουν ανάμεσα στο να σε ξεγραψω για πάντα η μήπως μια για πάντα το τρόπο να βρω και κάπως να χαθώ
Με φόβο πιάνω στυλό, αφού ο, τι γράψω δεν θα μείνει εδώ
Δεν θα αναμειξω και απόψε τους φόβους μου που τόσα χρόνια νόμιζα πως διώχνω με αλκοόλ
Το εύκολο δεν είναι απλό
Πάντα μόνος μου σκαλιζα χρόνια πληγές λέγοντας "κάπου θα φταις", άντε επιτέλους σταματα
Για ένα περίεργο λόγο κάποιοι από μας δεν διαλεξαν τον εύκολο δρόμο
Κάποιοι από μας δεν ψαξανε τον τρόπο αφού έζησαν με τον πόνο
Και είπα επιτέλους να βάλω ένα τέλος μαζί σου θέλω να το ζήσω
Βλέπεις για χρόνια προσταζαν μεσα στο νου μου οι φωνές να γυρίσω, ξέρω πως πίσω κάπως να κάνω δεν παίζει σαν επιλογή
Το μονοπάτι εδώ οδηγεί, μαζί σου θέλω να βαδίζω στην γη
Δεν με στιγμάτισαν μνήμες, δεν με υπνωτισαν σειρήνες δεν με φυλάκισαν άρπυιες μόνο τα νύχια τους μπήξανε εκείνες
Πέρασα από καταιγίδες, μπόρες, τυφώνες και οβίδες
Από ένα πόλεμο που και αν φοβόμουν πολέμησα χρόνια και μήνες


Ένας ακόμα χειμώνας
Μα απ τα λάθη μου έγινε αιώνας
Μια ελπίδα τυφλή που ψιθύριζε πως είσαι εξαίρεση και όχι ο κανόνας
Και μισώ ότι είναι δικό μας
Παγώνω και μόνο στην σκέψη σου
Ήσουν ένας ακόμα χειμώνας, ένας ακόμα χειμώνας


Είχα πει πως σε μισώ
Μα ξεγελουσα μονο εμένα οχι τους πάντες
Όλοι ήμαστε άνθρωποι με ανάγκες, εθισμούς και αυταπάτες


Ακούω φωνές, παραπατω, παραμιλω
Πάρε με λίγο από εδώ
Έλα και πες μου τι είναι σε αυτή την ζωή το αληθινό
Χάθηκα τόσο καιρό
Ειπα πως βρήκα εμένα μα με έχανα κάθε λεπτό περισσότερο και όνειρο να'ναι μη με ξυπνήσεις σε παρακαλώ
Θέλω να δω για λίγο πίσω από την μάσκα σου
Θέλω να δω για λίγο βαθιά μες στα μάτια σου όλα τα σκοτάδια σου και να τα κάνω να φύγουν
Δεν είμαι αυτός που νομίζεις, δεν είμαι αυτός που νομίζουν
Αν το παρελθόν μου σημαίνει πια τίποτα είναι τα λάθη πως τώρα με πνίγουν
Δεν με φιλησαν σειρήνες μα το τραγούδι τους έκανα ύμνο
Δε με σκοτώσαν οι μνήμες, ούτε γουλιά για κείνες δεν πίνω
Ανασφάλειες που άφησαν πληγές, που γίναν σημάδια εσωτερικά ακόμα δεν είμαι καλα αν δεν το βλέπεις, ελα ξανα σε λίγο
Όταν θα στρωσω, όταν θα νιωσω για λίγο λιγάκι καλύτερα
Σύννεφα γίναν οι στόχοι μου και δεν με βλέπω να τους φτάνω σήμερα
Πες μου τι θες από μένα και εγώ θα σου το δώσω απλόχερα
Έμαθα πως οι λέξεις συνήθως δεν μεταφέρουν σωστά το νόημα


Ένας ακόμα χειμώνας
Μα απ τα λάθη μου έγινε αιώνας
Μια ελπίδα τυφλή μου ψιθύριζε πως είσαι εξαίρεση και όχι ο κανόνας
Και μισώ ότι είναι δικό μας
Παγώνω και μόνο στην σκέψη σου
Ήσουν ένας ακόμα χειμώνας, ένας ακόμα χειμώνας


Είχα πει πως σε μισώ
Μα ξεγελουσα μονο εμένα οχι τους πάντες
Όλοι ήμαστε άνθρωποι με ανάγκες, εθισμούς και αυταπάτες

[nefelinoula]

Ενας ακομα χειμωνας
Μα απ' τα λαθη μου εγινε αιωνας!

[euaaaaaaaaa]

Λιρικς:
Έχω μια άκρη που δεν βρήκα δυο λόγια που τότε δεν είπα
Ένα χαρτί αδειανο που στοιχειώνει ότι πω
Ένα λαμβυρυνθο που μόνος μπηκα
Δεν με είδε να μπαινω και ελπιζω πως ισως το κρύψω καλα γιατί γενικά δεν φοβάμαι να χασω, φοβάμαι ποια θα έχω στην νίκη μου για συντροφιά
Είμαι κλεισμένος στο μέλος, χαμένα συνδεδεμένος πολλα χρόνια με εκείνη για αυτό πια το μητο μου δίνει την κοβω κρυφα(?) όταν με κοιτά, περιπλανώμενος ως την επομενη έξοδο, ως την επομενη εκείνη που θα πιστέψει πως ίσως αυτη τη φορά μιλησω για ότι με πνιγεί, ανοιχτά για το τι με φοβίζει, της δωσω ένα από τα φτωχά μου στιχα ολα τα χειμωνιάτικα βραδυα πριν κλείσει τα μάτια της να την τυλίγει
Μα ο λαμβυρυνθος εγινε σπιτι μου, δεν θα πάω να σκοτωσω το τέρας, θα χανω τον δρομο μου μόνιμα, σκόπιμα μεχρι εντελώς να στερέψει ο αέρας
Και όλοι τον ρόλο μας παίζουμε τελεια, εκείνη περιμένει στην αρχή, εγώ σε ένα πεοβκημα προσκολλημένος δυο μ όταν με την παρουσία μου δικαιολογεί(?) μας κάλεσα για τους επόμενους πάνω στον τοιχο την σκέψη μου κι ίσως αυτός που τα βρει να σκοτωσει το κτηνος και σώσει με το μητος τη δίκη του Αριάδνη να βγει.
Ένας ακομα χειμώνας (yeah)
Από τα λάθη μου εγινε αιώνας (yeah)
Μια εκπιδα τυφλή που ψυθίριζε πως είσαι εξαίρεση ξαι όχι κανόνας (Ου)
Και μισω ότι είναι δικό μας (μισω)
Παγώνω και μόνο με την σκέψη σου πια
Ήσουν ένας ακομα χειμώνας, ένας ακομα χειμώνας
Είχα πει σε μισω κα
ι ήμουν ανάμεσα στο να σε ξε γραψω για πάντα η μήπως μια για παντα
Τον τροπο να βρω και κάπως να χαθώ.
Με φόβο πιανω στύλο αφού ότι γραψω δεν θα μείνει εδω, δεν θα αναμειψω κι απόψε τους φόβους μου που τόσα χρόνια νόμιζα πως έδιωχνα με αλκοόλ.
Το ευκολο δεν είναι απλό
Πάντα μόνος μου σκάλιζα χρόνια πληγές λέγοντας κάπου θα φταις
Άντε επιτέλους σταματα
Για εναν περιεργο λογο καποιοι από μας διάλεξαν τον δυσκολο δρομο, καποιοι από μας δεν ψάξανε τον τροπο αφού ζήσει μρ τον πόνο.
Κι είπα επιτέλους να βαλω ένα τέλος μαζί σου θέλω να το ζήσω
Βλεπεις για χρόνια πρόσταζαν μεσα στο νου μου οι φωνές να γυρισω.
Ξερω πως πισω κάπως να κάνω δεν παίζει σαν επιλογή.
Το μονοπάτι εδω πήγει μαζί σου θέλω να βαδίσω στην γη
Δεν με στιγμάτισαν μνήμες
Δεν με υπνωτισαν σειρήνες
Δεν με φυλάκισαν αρπειες μόνο τα νυχια τους μπηξανε εκεινες
Περασα από καταιγίδες, μπόρες, τιφωνες και οβίδες.
Από εναν πόλεμο που αν και φοβόμουν πολέμησα χρόνια και μηνες.
Ένας ακομα χειμώνας (yeah)
Από τα λάθη μου εγινε αιώνας (yeah)
Μια εκπιδα τυφλή που ψυθίριζε πως είσαι εξαίρεση ξαι όχι κανόνας (Ου)
Και μισω ότι είναι δικό μας (μισω)
Παγώνω και μόνο με την σκέψη σου πια
Ήσουν ένας ακομα χειμώνας, ένας ακομα χειμώνας
Είχα πει πως σε μισω Μα ξε γελούσα μόνο εμενα όχι τους παντες.
Όλοι ειμαστε άνθρωποι με ανάγκες, εθισμούς και αυταπάτες.
Ακουω φωνές, παραπατω, παραμιλω, πάρε με λιγο από εδω
Έλα και πες μου τι είναι σε αυτή τη ζωή το αληθινό
Χάθηκα τόσο καιρό
Είπα πως βρήκα εμενα, Μα με έχανα κάθε λεπτό περισοτερο.
Κι αν ονειρο να ναι μην νε ξυπνήσεις σε παρακαλώ.
Θέλω να δω γιατί εγώ πισω από την μάσκα θέλω να δω για λιγο βαθιά μεσα στα μάτια σου ολα τα σκοτάδια σου και να τα ξανω να φυγουν
Δεν είμαι αυτός που νομίζεις.
Δεν είμαι αυτούς που νομίζουν.
Αν το παρελθόν μου σημαινει πια τίποτα είναι οως τα λάθη μου νε πνιγούνε
Δεν με φίλησαν σειρήνες Μα το τραγουδι τους έκανα ηνο
Δεν με σκοτωσαν οι μνημες ούτε πουλιά για εκείνες δεν πίνω.
Ανασφάλειες που αφησαν πληγές, εγιναν σημαδια εσωτερικά (yeah)
Ακομα δεν είμαι καλα κι αν δεν το βλεπεις έλα ξανά σε λιγο όταν θα στρωσεις όταν θα νιωθω για λιγο λιγάκι καλύτερα.
Σύννεφα γιναν οι στόχοι μου και δεν θα με βλέπουν να τους φτάνω σήμερα.
Πες μου τι θες από μενα και εγώ θα σου το δωσω απλόχερα εμαθα πως η κεξη συνεχως δεν μεταφέρουν σωστά το νόημα.
Ενας ακομα χειμώνας( yeah)
Από τα λάθη μου εγινε αιώνας (yeah)
Μια εκπιδα τυφλή που ψυθιριζε πως Εισια εξαίρεση ξαι όχι ο κανόνας(Ου)
Και μισω ότι είναι δικό μας(μισω)
Παγώνω και μόνο στην σκέψη σου πια
Ήσουν ένας ακομα χειμώνας, ένας ακομα χειμώνας
Είχα πει πως σε μισω Μα ξε γελούσα μόνο εμενα όχι τους παντες.
Όλοι ειμαστε άνθρωποι με ανάγκες, εθισμούς και αυταπάτες.

ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΡΓΗΣΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΠΑΝΤΩΣ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΩΡΑ ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ❤️❤️

[blackbalance]

#WNCFAMILY σας αγαπώ ολους ευχάριστω για τα κομμάτια ..μου φτιαχνετε την κάθε νύχτα... Χαιρετισμους από Κύπρο 🤗💗

[Νάσια-τι]

ήσουν ένας ακόμα χειμώνας..❄
congrats fam🔥

[lizaferzai]

Ένας ακόμα χειμώνας...Ένας ακόμα χειμώνας....Familyyyy

[anneeduka]

ένας ακόμη χειμώνας κι απ'τα λάθη μου έγινε αιώνας