De schreeuw van Mariam

Kort luisterspel, ter ondersteuning van een campagne rond sociale zekerheid in het Zuiden.

Ergens in een Afrikaans dorp krijgt een zekere Aminata een dochtertje, Mariam. Geen vroedvrouw, laat staan gynecoloog, die eraan te pas kwam. Van bevallingsverlof is evenmin sprake: de dag na de bevalling trekt moeder al met groenten naar de markt, dochter op de rug. En als Mariam ook nog ziek wordt, is het een lange dag lopen naar het ziekenhuis, om te ontdekken dat er geen dokter is, noch medicijnen.
Deze opdracht was niet evident:
1) een zuigeling moest geloofwaardig aan het woord komen;
2) een verhaal van enkele dagen moest rond zijn op enkele minuten;
3) de kijker moet op die korte tijd 'mee' zijn: in de Afrikaanse context, in het verhaal, de opeenvolgende scènes.
Bovendien moest het een breed publiek aanspreken.