Το ακορντεόν - Μάνος Λοΐζος - 1974

Показать описание

Γιάννη Νεγρεπόντη - Μάνου Λοίζου.
Δίσκος Τα τραγούδια του δρόμου.
Minos MSM 225

Γι' αυτό το τραγούδι ένα καλό μου φιλαράκι
έφαγε είκοσι μέρες φυλακή επειδή το έπαιξε
και ακούστηκε από τα μεγάφωνα του στρατοπέδου Κορίνθου
τον Δεκέμβρη του 1982.
Όπως μου είπε 2500 στρατιώτες το τραγούδησαν αδελφωμένα,
κι αυτό ενόχλησε,
και μάλιστα σε εποχή που είχε πρωτοβγεί '''σοσιαλιστική''' κυβέρνηση.
Γιατί αυτό που πραγματικά ήθελαν και θέλουν
ήταν να συνεχιστεί ο φασισμός κι ο σκοταδισμός,
και ο φόβος να ριζώσει στις καρδιές των ανθρώπων.
Στην ταινία η κόρη μου η σοσιαλίστρια σε μια στιγμή,
ορθά ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ λέει προφητικά:
Από τέτοιους σοσιαλιστές έχουμε χορτάσει,
κανένα καλό δεν βλέπουμε.
Συμπληρώνω κι ούτε θα δούμε.

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν

όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν.

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν

Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν.

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν

κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός

κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός.