ΟΣΑ ΛΕΝ΄ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ

Το ομώνυμο τραγούδι της παράστασης 'Όσα λεν΄οι τοίχοι' σε μουσική Δημήτρη Υφαντή και στοίχους Βαγγέλη Λεμπέση από ζωντανή ηχογράφηση στο Ρυθμό Stage . Συμμετέχει βιντεοσκοπημένα η παιδική χορωδία του 4ου Δημοτικού σχολείου Μελισσίων. Σύντομα θα ολοκληρωθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού στο στούντιο.

ΣΤΙΧΟΙ
Αρχίζει απόψε σαν κάθε φορά, αυτό που τα χρόνια μας κλέβει
Αυτό που γεννάει την κάθε γενιά, αυτό που τη χώρα παιδεύει
Με χρώμα ζωσμένο, με φως και φωνή, μας λέει βραχνή καλησπέρα
Και έρχεται άμορφο, μεγάλο, βαθύ για να μας χαλάσει τη μέρα

Θα πιάσω μια βούρτσα θα πιάσω μπογιά που όπου βρει τοίχο θα βάψει
Με άσπρο σκληρότατο, που δε συγχωρά θα σβήσω ότι είχα γράψει
Θα νιώσω περήφανος σα χώρα μικρή που απλώνει να φτάσει τα ύψη
Μ' αφήνει τους φόβους την κάθε ντροπή το πρόσωπό της να κρύψει

Δεν ξέρω τι μ' έπιασε απ' το λαιμό τα πόδια μου πια δεν ορίζω
Με παίρνει ο δρόμος, δρόμο παίρνω κι εγώ και μέσα στην πόλη γυρίζω
Απόψε σε σβήνω και σε μισώ, απόψε σ' αφήνω στην τύχη
Το μόνο που ακούγεται δεν είμαι εγώ, είναι όσα λένε οι τοίχοι

Συνθήματα χίλια γυρνάν στο μυαλό για έρωτες κι επαναστάσεις
Σε κάθε σου σύνθημα υπάρχω κι εγώ, κι ας σ' έχω κάνει να κλάψεις
Βουτάω μαζί σου σ' αυτή τη σιωπή γιατί άλλο δώρο δεν έχω
Το στόμα μου κλείνει, δε βγαίνει η φωνή, το θόρυβο πια δεν αντέχω

Μα θα 'ρθει μια μέρα, μια νύχτα θα 'ρθεί που θα γεμίσουν οι δρόμοι
Όταν δεν άκουγα μου το είχες πει, πως κάθε βραδιά ξημερώνει
Θα σπάσουνε όλοι οι τοίχοι μαζί, δε θα 'χεις πια που να γράψεις
Τα νέα συνθήματα απλά θα 'ναι εκεί, αρκεί να ξέρεις να ψάξεις.