Αχ Ελλάδα - Γλυκερία, Δερβιτσάνη - Δερόπολη 2022

preview_player
Показать описание
Αυγουστιάτικες μνήμες

Η Γλυκερία με την λαϊκή και ξεχωριστή φωνή της μας χάρισε τον Αύγουστο μια αξέχαστη βραδιά στο γήπεδο της Δερβιτσάνης.
Το τραγούδι «Αχ Ελλάδα» ήταν ένα από τα πολλά τραγούδια της καλλιτέχνης που σήκωσε την τρίχα ακόμη και στους πιο μικρούς εκείνη την βραδιά.
Και επειδή αξίζει να μάθουμε στο που αναφέρεται ακριβώς και να καταλάβουμε τους στίχους του, μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο της Δέσποινας Ειρήνης Κουκουβέ.

«To τραγούδι “Άχ Ελλάδα” των Μανώλη Ρασούλη και Βάσως Αλαγιάννη ερμηνεύτηκε πρώτη φορά το 1981 από τους δημιουργούς του και κυκλοφόρησε το 1984 στον δίσκο του Ρασούλη “Ναι στο ναι και ναι στο οχι”.
Το “Άχ Ελλάδα” είναι ένα τραγούδι με έντονο συναίσθημα και ένα μήνυμα που αντηχεί στην ιστορία της Ελλάδας, αυτό της ξενιτιάς, του Έλληνα που οδηγείται στο να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να ζήσει χωρίς αυτήν.
Η διαχρονικότητα του κομματιού είναι αξιοσημείωτη καθώς όχι μόνο παραμένει επίκαιρο αλλά ίσως μιλάει για ένα γεγονός ριζωμένο στην ίδια την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Ήδη από το παρελθόν βλέπουμε τραγούδια για την ξενιτιά, για παιδιά που αφήνουν γονείς και δεν ξαναγυρνάνε και που αναζητούν την πατρίδα τους σε κάθε βήμα τους. Ακόμα και τώρα, η εξέλιξη αυτού του φαινομένου παραμένει το ίδιο σκληρή όπως ήταν και πριν σαράντα χρόνια.
Μόλις το 2010, ο Νίκος Παπάζογλου “σύστησε” αυτό το τραγούδι ξανά στην ελληνική νεολαία, που για άλλη μια φορά ταυτίστηκε με τους στίχους του, αναγνωρίζοντας σε αυτό την νέα μορφή ξενιτιάς, της“διαρροής εγκεφάλων” ή του “brain drain”.
...
Παρατηρώντας τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, γίνεται άμεσα αντιληπτή η προσωποποίηση της Ελλάδας. Η χώρα αποκτά ανθρώπινες συμπεριφορές, έχει κάνει λάθη και κατηγορείται για αυτά. Επιπλέον, δημιουργείται η εντύπωση συνομιλίας μεταξύ του ερμηνευτή της ανθρωπόμορφης Ελλάδας, όπου χωρίς αμφιβολία ο ίδιος ο ερμηνευτής μιλάει ως εκπρόσωπος – αν όχι και ο ίδιος μέλος – των ξενιτεμένων ελλήνων.
Εξίσου σημαντική είναι η χρήση της οριστικής, ιδιαίτερα στο ρεφρέν του κομματιού καθώς παρουσιάζονται όλα ταπροαναφερθέντα συναισθήματα ως βέβαια και πραγματικά, επιβεβαιώνονταςτην αλήθεια που κρύβουν οι λέξεις.
...τα νοήματα του τραγουδιού.
Πρώτα, η ευρεία χρήση του α’προσώπου εντείνει την οικειότητα μεταξύ των ίδιων των ομιλητών ( ερμηνευτής
Ελλάδα) αλλά και των όσων λέγονται από την πλευρά του ερμηνευτή, καθωςκαι την αίσθηση της συνομιλίας με την Ελλάδα.
Εξίσου σημαντικό στο γενικό συναίσθημα του τραγουδιού είναι ο υπαινιγμός στην λέξη πατρίδα, που όπως φαίνεται στην τέταρτη στροφή με τους στίχους “η πιό γλυκιά πατρίδα, είναι η καρδιά” ο οποιος ακολουθεί το ρεφρέν (“..γιατί με έμαθες και ξέρω, να ανασαίνω όπου βρεθώ, να πεθαίνω όπου πατώ”) δεν πρόκειται για την ίδια την Ελλάδα, αλλά πως η ίδια η χώρα ωθεί τους ξενιτεμένους της να κάνουν πατρίδα τους την χώρα στην οποία βρίσκεται ο κάθε έλληνας της διασποράς.Ίσως το σημαντικότερο μέρος του τραγουδιού είναι οι εικόνες πουπαρουσιάζει, οι οποίες εκτός από την έντονη συναισθηματική τους φόρτιση λειτουργούν και ως παρομοιώσεις. Η αναφορά στον Οδυσσέα έχει διττό σκοπό,καθώς εκτός από την ενίσχυση του ελληνικού συναισθήματος αποσκοπεί κυρίως στην παρομοίωση του χαρακτήρα του Οδυσσέα με τους έλληνες του εξωτερικού, της ξενιτιάς, που ψάχνουν ίσως τρόπο επιστροφής στην Ιθάκη τους – στην εν προκειμένω περίπτωση την Ελλάδα – μπορεί και ολόκληρη την ζωή τους.
Η επόμενη εικόνα είναι αυτή που αναφέρεται στον χριστιανισμό. Σε αυτό το σημείο παρομοιάζεται η ανθρωποποιημένη Ελλάδα με τον Πέτρο, όπως ο τελευταίος αρνήθηκε τον Ιησού, έτσι παρομοιάζεται πως η Ελλάδα απαρνιέται τους ξενιτεμένους της, ανήμπορη να τους δεχτεί πίσω στα σύνορα της, αλλά να εξακολουθεί να καταπιάνεται από τα επιτεύγματα τους στο εξωτερικό και να τα οικειοποιείται ως δικά της.
Τέλος, ο τόνος κατέχει καθοριστικό ρόλο στο πως εκλαμβάνουμε το νόημα του τραγουδιού καθώς από αυτόν περνιέται κυρίως το συναίσθημα της θλίψης ή και απογοήτευσης γύρω από την κατάσταση. Τα ρήματα “σ’αγαπώ”, “σ’ευχαριστώ” και “να μην σε υποφέρω” είναι τα κυρίαρχα του ρεφρέν και αυτά που σε συνδυασμό με την ερμηνεία περνάνε το συναίσθημα μεγάλης αγάπης για τηνχώρα, την πατρίδα αλλά και πόνο για την αδυναμία ή και αδιαφορία ίσως επιστροφής σε αυτή.
Φυσικά το φαινόμενο της ξενιτιάς, όπως και προαναφέρθηκε έχει ελαφρώς αλλάξει καθώς νέα μυαλά κάθε χρόνο εγκαταλείπουν την χώρα για σπουδές ή δουλειά και δεν την εγκαταλείπουν μόνο για λόγους φτώχειας όπως γινόταν στο παρελθόν.
Ίσως ο λόγος για τον οποίο αυτό το τραγούδι είναι γνωστό σε διαφορετικές γενιές Ελλήνων και φαίνεται τόσο οικείο είναι η θεματολογία του, που μας ταξιδεύει στο παρελθόν των Ελλήνων και στο σχεδόν ταυτόσημο παρόν, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα θα αλλάξει και θα παλέψει για τους ανθρώπους της.»

Μην ξεχνάτε να κάνετε εγγραφή στο κανάλι μας! Έτσι δεν θα χάνετε κανένα νέο βίντεο!

Το προφίλ μας στο Instagram!
Η σελίδα μας στο Facebook!
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Αφού δεν μπορεί η πατρίδα να κάνει αυτά που πρέπει πολιτικά, τουλάχιστον γίνονται πολιτιστικά ❤

TrockenbauPapakostas