filmov
tv
Брус - Μακριά

Показать описание
Beat: Venef
Recording: Smiska room
Mix: Jacky Splatter @Loopnest
Artwork: Gaze
Στίχοι..
Μακριά από το hype, μακριά από τη φάση σας
μακριά απ’ ό,τι φτιάχνει το συνάφι σας.
Μακριά, όσο νιώθετε γαμάτοι
κάνατε τη φάση σας ένα μεγάλο πάρτι.
Είμαστε ταπεινοί και πεινασμένοι
είμαστε μέχρι τα μπούνια χρεωμένοι.
Κι όσο ακόμα ανεβαίνουμε σε μια σκηνή
δεν ξεχνάμε να 'μαστε και ταπεινοί.
Ρούχα και βιβλία είν' το βιος μου,
ρούχα και βιβλία, αυτά θα παραλάβει και ο γιος μου
κι άμα σταθείς εμπρός μου,
θέλω να δεις στα μάτια μου όλο το φως του κόσμου.
Αν θέλεις να γνωρίσεις τις πτυχές μου
πρέπει πρώτα να αγγίξεις τις πληγές μου,
πρέπει να ζήσεις το χθες μου,
αν αντέχεται, μόνο πώς το 'κανες πες μου.
Δεν είναι χρώμα το μαύρο
όμως συχνά το αγγίζω
μακρία του να μείνω ελπίζω..
Απλωμένα προς τον ουρανό τα χέρια,
υποσχέθηκα στη μάνα μου από δω και μπρος όμορφα καλοκαίρια,
τέρμα τα νταλαβέρια με τον Άδη
κι ας τον έχω πλάτη-πλάτη όταν πέφτει το σκοτάδι.
Δεν ξεκολλάει το ρημάδι από μόνο του,
δεν ξεκολλάει απ' το σκοτάδι του, θέλει το χρόνο του.
Θέλει και μόνο του να μείνει, να φύγει,
να γίνει μες στη δίνη τι;
Σαν κόλαση καμίνι, κι αν δίνει
να δίνει γιατί θέλει, όχι γιατί κάποιος θα το κρίνει.
Τι θα βγει από το στόμα έχει ευθύνη,
τι θα βγει από το στόμα έχει ευθύνη..
Δεν είναι απειλή είναι μια κρούση,
όποιος έχει αυτιά ν' ακούει ας ακούσει..
Δεν είναι χρώμα το μαύρο
όμως συχνά το αγγίζω
μακρία του να μείνω ελπίζω..
Recording: Smiska room
Mix: Jacky Splatter @Loopnest
Artwork: Gaze
Στίχοι..
Μακριά από το hype, μακριά από τη φάση σας
μακριά απ’ ό,τι φτιάχνει το συνάφι σας.
Μακριά, όσο νιώθετε γαμάτοι
κάνατε τη φάση σας ένα μεγάλο πάρτι.
Είμαστε ταπεινοί και πεινασμένοι
είμαστε μέχρι τα μπούνια χρεωμένοι.
Κι όσο ακόμα ανεβαίνουμε σε μια σκηνή
δεν ξεχνάμε να 'μαστε και ταπεινοί.
Ρούχα και βιβλία είν' το βιος μου,
ρούχα και βιβλία, αυτά θα παραλάβει και ο γιος μου
κι άμα σταθείς εμπρός μου,
θέλω να δεις στα μάτια μου όλο το φως του κόσμου.
Αν θέλεις να γνωρίσεις τις πτυχές μου
πρέπει πρώτα να αγγίξεις τις πληγές μου,
πρέπει να ζήσεις το χθες μου,
αν αντέχεται, μόνο πώς το 'κανες πες μου.
Δεν είναι χρώμα το μαύρο
όμως συχνά το αγγίζω
μακρία του να μείνω ελπίζω..
Απλωμένα προς τον ουρανό τα χέρια,
υποσχέθηκα στη μάνα μου από δω και μπρος όμορφα καλοκαίρια,
τέρμα τα νταλαβέρια με τον Άδη
κι ας τον έχω πλάτη-πλάτη όταν πέφτει το σκοτάδι.
Δεν ξεκολλάει το ρημάδι από μόνο του,
δεν ξεκολλάει απ' το σκοτάδι του, θέλει το χρόνο του.
Θέλει και μόνο του να μείνει, να φύγει,
να γίνει μες στη δίνη τι;
Σαν κόλαση καμίνι, κι αν δίνει
να δίνει γιατί θέλει, όχι γιατί κάποιος θα το κρίνει.
Τι θα βγει από το στόμα έχει ευθύνη,
τι θα βγει από το στόμα έχει ευθύνη..
Δεν είναι απειλή είναι μια κρούση,
όποιος έχει αυτιά ν' ακούει ας ακούσει..
Δεν είναι χρώμα το μαύρο
όμως συχνά το αγγίζω
μακρία του να μείνω ελπίζω..
Комментарии