Μαγεία & Απομάγευση / Ελληνοαμερικανική Ένωση 2014

Μαγεία & Απομάγευση / Ελληνοαμερικανική Ένωση 2014

17/2/2014 - 8/3/2014 Ομαδική Έκθεση Ζωγραφικής
Επιμέλεια: Ήρα Παπαποστόλου
Το 1928, ο Π. Βυζάντιος ιδρύει το «Ατελιέ», ένα εργαστήρι καλλιτεχνών στους Αέρηδες της Πλάκας. Εκεί σύχναζαν ποιητές και λογοτέχνες. Η συντροφιά του «Ατελιέ» αποτέλεσε μία από τις σπάνιες περιπτώσεις μποεμισμού στην Ελλάδα. Πολύ αργότερα θα γνωρίσουμε τη «γενιά του Παρισιού» με τους καλλιτέχνες της «γενιάς του ΄60» (Ν. Κεσσανλής, Δ. Κοντός, Κ. Τσόκλης, Β. Κανιάρης κ.ά.) που οραματίστηκαν μια ασυμβίβαστη «τέχνη για την τέχνη» καθώς και πολλές εικαστικές ομάδες που έδρασαν την περίοδο 1969-1981 όπως οι Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές ή οι Γ. Βαλαβανίδης, Βαγγ. Δημητρέας, Μ. Καραβέλα, Β. Κυριάκη, Γ. Μήλιος και Σωτ. Σόρογκας που με την «Έκθεση των Έξι» πρόταξαν το σύνθημα του Μάη του 68: «Να είστε ρεαλιστές, να ζητάτε το αδύνατο». Σήμερα, ο μύθος του καλλιτέχνη επιστρέφει. Δώδεκα καλλιτέχνες αποφασίζουν να μιλήσουν με τα έργα τους για τη μαγεία της ζωής, για το παραμύθι ή το μύθο της, καθώς και για την κυριαρχία του αοράτου. Η ιδέα ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2012, όταν για πρώτη φορά άκουσα τη λέξη απομάγευση σε μια συνάντηση που είχαμε με τη ζωγράφο Μαρία Φιλιππακοπούλου. Συνειδητοποίησα ότι όταν οι κοινωνιολόγοι μιλούν για την «απομάγευση του κόσμου», οι καλλιτέχνες ανταπαντούν με την επιστροφή της μαγείας στη σύγχρονη τέχνη. Όταν όλος ο κόσμος χάνει τα υλικά αγαθά του, η φαντασία μπαίνει πάλι στη ζωή του και η τέχνη τον μαγεύει ξανά από την αρχή. Έτσι, αποφασίσαμε με τους Δημήτρη Αναστασίου, Λεωνίδα Γιαννακόπουλο, Γιώργο Καβούνη, Θεόφιλο Κατσιπάνο, Μαριάννα Κατσουλίδη, Κατερίνα Μουσιού (MoKa), Νικήτα Μπαχάρα, Βασίλη Πέρρο, Αχιλλέα Πιστώνη, Βασίλη Σελιμά, Αντώνη Τσακίρη και Μαρία Φιλιππακοπούλου να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να δείξουμε πως τώρα είναι η στιγμή που η τέχνη ξαναβρίσκει τις ρίζες της και το χαμένο της μυστήριο. Αυτό που ενώνει τους δώδεκα καλλιτέχνες είναι η πίστη τους σε αυτό που κάνουν, η ειλικρίνειά τους και η διάθεσή τους για εξέλιξη και ωρίμανση μέσα από την αφοσίωσή τους στη ζωγραφική. Όλοι τους πιστεύουν στην επιστροφή της μαγείας στη σύγχρονη τέχνη αλλά και στη ζωή και ο καθένας το δείχνει με τον τρόπο του, με τη στάση του απέναντι στα πράγματα και με τη δουλειά του. Οι περισσότεροι διαλέγουν σα μέσο τους την ανθρωποκεντρική ζωγραφική για να εκφραστούν ή φτιάχνουν το δικό τους σύμπαν πιστεύοντας ότι πλάθοντας μια άλλη πραγματικότητα μπορούν να προχωρήσουν. Τα κλειδιά που τους ενώνουν είναι η δημιουργική φαντασία και το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό που προτείνουν στο θεατή είναι να ανακαλύψει από την αρχή τις μορφές μέσα στο χάος της εποχής, την ψυχική του επαφή με την τέχνη και το χαμένο μυστήριο στην τέχνη αλλά και στη ζωή.