Η Παναγιώτα Μόφορη με τα πρώτα βήματα για Ελευθερία

Ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Κανάρη από τη μαθήτρια της 2ας δημοτικού Παναγιώτα Μόφορη στη γιορτή της Πολιτιστικής Ένωσης Περάματος.

Όλη η βουλή των προεστών, στο μώλο συναγμένη
είπε πως όξω στη στεριά τους Τούρκους θα προσμένει.
Τότε έβγαλα το φέσι
και να μιλήσω θάρρεψα προβάλλοντας στη μέση:
- Τίποτα, αρχόντοι, δε φελάει· μονάχα το καράβι!
Σα μ' άκουσε ένα απ' τα τρανά καλπάκια μας, ανάβει
και το φαρμάκι χύνει:
- Ποιος είναι αυτός, και πώς τον λεν, που συμβουλές μας δίνει;

Να τα Ψαρά πως χάθηκαν. Κι εγώ φωτιά στο χέρι
πήρα, και πέρα τράβηξα κατά της Χίος τα μέρη,
κι είπα από κει -δε βάσταξα- με χείλια πικραμένα:
Να, πως με λεν εμένα!