Απρόσμενος|Βράδυα Αξημέρωτα (2017)

Показать описание

Ενα κομματι που θα περιλαμβανεται στο δισκο με τιτλο ''Τανγκο στο Σεληνοφως''

Στίχοι,Ερμηνεία: Απρόσμενος
Παραγωγή: Θραύσμα(Αναλογίες)
Ηχογράφηση,Μίξη,Mastering: Yo Studio(MORIS)

ΣΤΙΧΟΙ:
Παραγω αισθηματα στη ζαλη μου
κι αν εσπασα σε χιλια κομματια αποτελεις καθε κομματι μου
η Σεληνη καθε βραδυ θα χαμογελα για παρτη μου
εκοψα τα χερια μου για να'σαι στο κεφαλι μου

Αποψε καιω το μελλον πανω στη παλαμη μου
κραταω τις ευχες καλα κατω απ'το μαξιλαρι μου
η μουσα πλαγιαζει νυχτες διπλα στο κρεβατι μου
οσα δεν ακουσε τ'αυτι της τα ακουσε το ταβανι μου

Ενα σωρο τα συναισθηματα καρδια μου
βαδισε μαζι μου μια νυχτα στο Γολγοθα μου
γινε φτερο στο χερι μου να γραψω τα ονειρα μου
γινε το κενο να κρυψω μεσα τα κενα μου

Γραφω ολα οσα δεν ειπες μεσα στις πιο κρυες νυχτες
πεθαινα μαζι τους οταν ποτιζα με κωνειο τις φρικες
βγαλε μου τις παροπιδες
σ'ενα ονειρο τυφλο με μονοφθαλμες ελπιδες

Κι ενα στοχο να πετυχω οσα θελω απο παιδι
αλλα στη τελικη τιποτα δε καταφερα να σωσω
ολα σκουρα, τις πιο ομορφες ατελειες καλυψα με μουτζουρα
και τους λεω για τα ματια σου οταν λενε για μαστουρα

Κρεμασμενες ηλιαχτιδες απο βλεφαρα κι ας ηξερα πως εφευγα
ειναι γλυκια η μελαγχολια στο κενο
εφταξα το (Γ) στη κρεμαλα να σε βρω (φωναξα το Σ'αγαπω)
κι επειτα μαζι σου δεθηκα

Πατερα αποψε μεθυσα για χαρη της
και πες στη μανα να μη παψει να πιστευει στο καμαρι της
γι'αυτο και τη θαυμαζω κι εσενα παραπανω
που 21 χρονια βρισκεσαι στο προσκεφαλι της

Ευχες για αστερια κρεμασμενα σ'ουρανους
και συναισθηματα βγαλμενα απο τη κορη του ματιου μου
ενα γαμωτο που δεν εισαι εδω Βιβη να μ'ακους
κι ενα γαμωτο που δεν ειπα το αντιο στο παππου μου

Οι μοιρες κεντησαν στο πεπλο ολα τα λαθη μου
το σωμα μου βαρυ να σηκωθει απ'το κρεβατι μου
η Μουσα βλεπει οσα γραφω απο το τριτο ματι μου
καηκα Σαλωμη χαρισμα σου το κεφαλι μου

Σβηνω τα αγχη στο τασακι μου
μα πριν ανοιξω καν τα ματια μου χαθηκε η Ιθακη μου
1000 νυχτες αυπνοιας καψ'τα ματια μου
και κοψε ολα τα σχοινια απ'την ονειροπαγιδα

Ειναι Τανγκο στο Σεληνοφως
κοιταξα το κενο να γινω ενα με αυτο να φυγω πρωτος
''τι να λεμε;'' εδω κραταμε απωθημενα για το τιποτα
τις νυχτες μας και στο αλκοολ τα καιμε

Ας ξανασυστηθουμε μα Λαζαρο δε με λενε
παιδι μελαγχολιας στο ονειρο να ξεχνιεμαι
μεσα σε τοσα γραπτα κι ας μην ειμαι ο ιδιος πια
υπαρχουν μερες που οι νυχτες δεν ξημερωσαν για μας

Κι'ναι καταρα ν'αγαπας τις κυματομορφες που σε σκοτωνανε τα βραδυα
τα'κανα πολλες φορες μανταρα
κι ενα ομορφο κοριτσι που δε θα'δινα δεκαρα
στο να ζησω μες στα βραδυα που απ'το πλαι μου θα λειπει!!!