Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ - ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΠΙΚΑΚΗΣ

Κοίταξε με που ρχομαι πίσω από την μπόρα,
δύσκολος ο δρόμος, άστατος καιρός,
κουβαλάω στην πλάτη μου, της ζωής τα δώρα,
μην παραξενεύεσαι, είναι ο Σταυρός.

Πέρασα ξυπόλυτος πάνω από τα ερείπια
σκόνταψα κι έπεσα μέσα στους καπνούς
άπλωσα τα χέρια μου, φώναξα βοήθεια, μα καμιά απάντηση, μάνα δεν μ ΄ακους.

Με τα μάτια μου θολά, στεγνωμένα χείλη
σήκωσα το ανάστημα, είπα προχωρώ.
Ήρθαν και με αβάνταραν δυο παλιοί μου φίλοι
φίλοι που μου δώσανε ξύδι για νερό

Μπουσουλώντας σύρθηκα για να μην με ξαναφτάσουν
με τα χέρια στις πληγές, της ψυχής στο στόμα,
να και κάποιοι συγγενείς για να με μοιράσουν
κάντε λίγο υπομονή, ανασαίνω ακόμα

Μα εγώ ξεκίνησα για να σε συναντήσω
με την άγια εικόνα σου, μέσο στο μυαλό
πέρασα Οδύσσεια δίχως να δακρύσω
κοίταξέ με που έρχομαι και χαμογελώ.

[supermanolis]

Υπέροχο τραγούδι! Μπράβο στον Στέλιο που σε αυτους τους καιρούς που ολα εχουν εμπορευματοποιηθεί συνεχίζει να βγάζει τετοια τραγούδια!

[mariakaneli]

Μια ζωη ενας αγωνας σε ενα ΥΠΕΡΟΧΩ
ΜΠΡΑΒΩ

[mirsininta]

Κοίταξε με που ρχομαι πίσω από την μπόρα,
δύσκολος ο δρόμος, άστατος καιρός,
κουβαλάω στην πλάτη μου, της ζωής τα δώρα,
μην παραξενεύεσαι, είναι ο

Πέρασα ξυπόλυτος πάνω από τα ερείπια
σκόνταψα κι έπεσα μέσα στους καπνούς
άπλωσα τα χέρια μου, φώναξα βοήθεια, μα καμιά απάντηση,
μάνα δεν μ

Με τα μάτια μου θολά, στεγνωμένα χείλη
σήκωσα το ανάστημα, είπα προχωρώ.
Ήρθαν και με αβάνταραν δυο παλιοί μου φίλοι
φίλοι που μου δώσανε ξύδι για

Μπουσουλώντας σύρθηκα για να μην με ξαναφτάσουν
με τα χέρια στις πληγές, της ψυχής στο στόμα,
να και κάποιοι συγγενείς για να με μοιράσουν
κάντε λίγο υπομονή, ανασαίνω

Μα εγώ ξεκίνησα να σε συναντήσω
με την άγια εικόνα σου, μέσο στο μυαλό
πέρασα Οδύσσεια δίχως να δακρύσω
κοίταξέ με που έρχομαι και χαμογελώ....

Μόνο για χατήρι σου πάλεψα να ζήσω
στην δικιά σου απανεμιά να ξαναβρεθώ
και στα πόδια σου μπροστά αν θα ξεψύχησω
ξερω μ ενα βλέμμα σου πως θ'

[raniakind]

Υπέροχο τραγούδι και πολύ όμορφο βίντεο. Το αφιερώνω σ΄ εκείνον που μου είπε να το ακούσω. Σ΄ εκείνον που μου χάρισε μια νέα ζωή. Σ΄ εκείνον που τόσο πολύ αγάπησα και που ποτέ δε θα πάψω να αγαπάω...Σε κάποιον Γιάννη...

[elenakapakiotouzinaakapa]

Κοίταξε με που ρχομαι πίσω από την μπόρα,
δύσκολος ο δρόμος, άστατος καιρός,
κουβαλάω στην πλάτη μου, της ζωής τα δώρα,
μην παραξενεύεσαι, είναι ο Σταυρός.