‘’ Η Ελληνίδα Μούσα μας για την Ελληνοσύνη ‘’

Άκου χαμένε ποιητή όπως λαλεί η καρδιά σου
Το δάκρυ αίμα της ψυχής που λες στα ποιήματά σου
Ηλίου φαεινότερο το γένος των Ελλήνων
Και την Πατρίδα σου πονάς οι στίχοι σου δακρύζουν
Όμως ετούτο δεν αρκεί στους ποιητές που ξέρεις
Εκ μέρους μου να αποτανθείς καλό να τους προσπέσεις

Δίχως διχόνοιες και εγώ προς όφελος του γένους
Ως έχετε υποχρέωση και ιερό σας χρέος
Με φλογέρα ποιήματα κι εμψυχωμένους στίχους
Που αποπνέουν σύμπνοια στο γένος των Ελλήνων
Είναι καιρός να γράψετε τι παίζεται στις πλάτες
Ενός περήφανου λαού που μοιάζει να κοιμάται

Ω! Ποιητές που έχετε το χάρισμα του λόγου
Ότι δονεί σαν ηδονή το είναι του ανθρώπου
Με νοιάξη κι ενσυναίσθηση αγάπη στην Πατρίδα
‘’Καταραμένοι’’ των καιρών ταγμένοι απ’ τη μοίρα
Πάντα στους δύσκολους καιρούς για την Ελληνοσύνη
Της μούσας οι επίλεκτοι συμπάσχουνε μαζί της

Να αφυπνίσουν το λαό το γένος των Ελλήνων
Κι αν το μονιάσουν ευτυχείς θα νοιώσουν στην ψυχή τους
Ευλογημένοι οι Ποιητές που έπαψαν να γράφουν
Για έρωτες που αιμορραγούν και την ψυχή ταράζουν
Αγάπες που καπνίζουνε σαν το κερί που σβήνει….
Η Ελληνίδα μούσα μας παρήγγειλε πριν φύγει.-

ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ ©