ΔΥΟ ΚΕΡΑΥΝΟΙ - Δημήτρης Ξανθάκης 1977 (HQ)

Ο Δημήτρης Ξανθάκης είναι βετεράνος λαϊκός ερμηνευτής με μεγάλη θητεία στη διασκέδαση και τη δισκογραφία. Έλαμψε στη δεκαετία του ’70 σαν τραγουδιστής της σχολής Καζαντζίδη σημειώνοντας δυνατές επιτυχίες και πρωταγωνιστώντας σε ονομαστά νυχτερινά κέντρα, συνεργαζόμενος με κορυφαία ονόματα. Ποιος δεν άκουσε για τις νύχτες στο «Stop» στην Πέτρου Ράλλη και για σουξέ σαν τα: «Χείλη κόκκινα βαμμένα όχι πια», «Εγώ μπεκρής κι εσύ κρασί», «Η κούκλα» κ.ά. Όποιος είχε την τύχη να τον απολαύσει Live έχει διαπιστώσει από πρώτο χέρι την ξεχωριστή πάστα της φωνής του και την αγαπητή προσωπικότητά του. «Γεράκι» της πίστας με έντονα χρώματα από Στέλιο αλλά και Μανώλη στο μέταλλό του, και στιβαρά αλά Στράτος πατήματα. Ο τρόπος ερμηνείας του Δημήτρη Ξανθάκη σπανίζει πλέον στις μέρες μας. Είναι αυτός του κλασικού λαϊκού τραγουδιστή των προηγούμενων δεκαετιών που όμως εξακολουθεί να έλκει ακόμη και σήμερα στις εμφανίσεις του, τους μερακλήδες ακροατές ανεξαρτήτου ηλικίας.

Στίχοι: Γιάννης Βασιλόπουλος
Μουσική: Νάκης Πετρίδης
Άλμπουμ: ΛΑΪΚΑ...ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ 1977

Δυο κεραυνοί χτυπήσανε
σε μια καρδιά απάνω
ο ένας που σ’ αγάπησα
κι ο άλλος που σε χάνω.

Ένα τραύμα πάνω στ’ άλλο
και παράπονο στα μάτια
πως ν’ αντέξω να μαζέψω
της καρδιάς μου τα κομμάτια.

Δυο κεραυνοί με χτύπησαν
κι είναι διπλός ο πόνος
αγάπησα προδόθηκα
και τώρα κλαίω μόνος.

Ένα τραύμα πάνω στ’ άλλο
και παράπονο στα μάτια
πως ν’ αντέξω να μαζέψω
της καρδιάς μου τα κομμάτια...
_______________________________