3 Δεκέμβρη Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ. 1ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών

Χέρια ψηλά .
Με αυτό το σύνθημα ο Σύλλογος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Πέλλας , η Β ΕΛΜΕ Πέλλας και το Ειδικό Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών διοργάνωσαν εκδήλωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ΑΜΕΑ που γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου.
Μια εκδήλωση που τα είχε όλα.. συγκίνηση , ζωντάνια, ρυθμό και πάνω από όλα ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο .. για το αύριο των παιδιών .. όλων των παιδιών .. ένα αύριο που να χωράει τα όνειρα όλων …όσο ίδιοι και όσο διαφορετικοί είναι από εμάς.
Αυτό τραγουδήσαμε , αυτό χορέψαμε αυτό βροντοφωνάξαμε με κάθε θετικό τρόπο την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου στο Πνευματικό κέντρο Γιαννιτσών.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με το τραγούδι « Χέρια ψηλά» και ήταν πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπουμε να ξεχύνονται από τα σκαλοπάτια του Πνευματικού κέντρου δεκάδες παιδιά Νηπιαγωγείων και Δημοτικών γεμάτα αγνό ενθουσιασμό με τα χέρια ψηλά και να κατευθύνονται στην σκηνή του Πνευματικού όπου εκεί τους περίμεναν και τα παιδιά του Ειδικού σχολείου. Οι πρωταγωνιστές μας δηλαδή … Τα παιδιά για τα οποία στήθηκε αυτή η γιορτή κι εμείς ήμασταν όλοι εκεί για να τους πλαισιώσουμε για να γίνουμε όλοι μια μεγάλη αγκαλιά έτσι όπως πρέπει να είναι τα παιδιά όλου του κόσμου ανεξαρτήτως διαφορών.
Το τραγούδι με το οποίο οι Μαργαρίτες και τα Μαργαριτάκια και τα Φιλαράκια του Αδέσποτου εκπροσωπήσαμε το 1ο Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών είναι ένα εξαιρετικό τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου με τίτλο : « Το παραμύθι αρχίζει» με απίστευτα δυνατά νοήματα και με ρυθμό που ξεσήκωσε τα μικρά μας αλλά και το κοινό που μας παρακολούθησε.
Ένα τραγούδι που μας προτάθηκε από την διευθύντρια του Νηπιαγωγείου μας κ. Κική Πασχούδη και την ευχαριστούμε πολύ για αυτή την τόσο τρυφερή παρέμβασή της.
Το τραγούδι αποδόθηκε από εμάς με κινήσεις του σώματος και των χεριών στην νοηματική γλώσσα και το διάστημα που το κάναμε πρόβες αποτέλεσε ένα μάθημα συμπερίληψης πέρα από πηγή διασκέδασης . Ευχαριστούμε πολύ την κ. Ρία Παπαευθυμίου που μας βοήθησε στην απόδοση του τραγουδιού στην νοηματική γλώσσα
Θέλοντας να δώσουμε ακόμη περισσότερη δύναμη στα λόγια του τραγουδιού κάναμε κεντρικό πρόσωπο στην σκηνή ένα καρότσι , τύπου καροτσιού αναπηρίας , την οποία μας έφτιαξε με πολύ μεράκι ο κ. Γιάννης Ζαφειρίου και τον ευχαριστούμε πολύ που ανταποκρίθηκε στην επιθυμία μας για την κατασκευή του καροτσιού.
Δεξιά και αριστερά πλαισίωναν το καρότσι δύο κορίτσια των τμημάτων μας ενώ ήταν διακοσμημένο με λευκά μπαλόνια από ήλιο που πάνω τους είχαμε γράψει πολύτιμες λέξεις, λέξεις ζωής , όπως ΑΓΑΠΗ, ΑΠΟΔΟΧΗ, ΦΙΛΙΑ, ΙΣΟΤΗΤΑ .
Έμφαση στο νόημα του τραγουδιού θελήσαμε να δώσουμε και με την επιλογή ενδυμασίας μας καθώς πάνω στις λευκές μπλούζες μας συρράψαμε ένα άσπρο φτερό στο ένα μανίκι κι ένα μαύρο στο άλλο μανίκι συμβολίζοντας με αυτά τα φτερά τις δύο πλευρές του ανθρώπου . Καθένας από εμάς κρύβει μέσα του δυνατές πτυχές αλλά και αδύναμες και όσο και αν πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούμε είμαστε όλοι εν δυνάμει διαφορετικοί και όλοι χρειαζόμαστε στήριξη κάποτε αλλά και όλοι μπορούμε να στηρίξουμε τους γύρω μας με ποικίλους τρόπους … ακόμα και με την στάση μας απέναντι στις ιδιαιτερότητές μας ..
Στο τέλος της ερμηνείας του τραγουδιού μας τα κοριτσάκια μας ξέδεσαν από το καρότσι τα μπαλόνια και τα άφησαν να πετάξουν ψηλά με την ευχή αυτές οι λέξεις ,με ότι σημαίνουν, να πετάξει πάνω στις καρδιές της ανθρωπότητας και να φέρει αυτό που αξίζουν όλα τα παιδιά .
Τα μπαλόνια ήταν μια προσφορά του ανθοπωλείου της κ. Αντελίνας και Φώτη Κουλάφι τους οποίους και ευχαριστούμε πολύ .
Φεύγοντας από την σκηνή τα παιδικά χέρια μας σήκωσαν το πανό με το σύνθημα «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ» και στο άκουσμα των παιδικών φωνών μας το κοινό μας αποθέωσε και μας έκανε πολύ περήφανους που συμμετείχαμε κι εμείς σε αυτή την γιορτή ισότητας και αλληλεγγύης , σε αυτό το βιωματικό μάθημα Αγάπης.
Να ευχαριστήσουμε τέλος τους γονείς των παιδιών μας που για μια ακόμη φορά στάθηκαν στο πλευρό μας , πίστεψαν σε εμάς , μας εμψύχωσαν και ήταν οι αφανείς ήρωες της βραδιάς και μας διευκόλυναν πολύ στην μετακίνησή μας από το ένα άκρο του πνευματικού κέντρου ως την σκηνή αλλά και κατά την αποχώρησή μας από αυτήν.
Πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε στο όνομα τέτοιων δυνατών μηνυμάτων πάλι και πάλι ώσπου να γίνουν συνείδηση μικρών και μεγάλων .
.