Σάτιρα και θρησκεία

Μην μας εξαπατούν αυτοί που δήθεν καλούν στην ελευθερία της έκφρασης. Είναι μέχρι να προσβάλεις τα δικά τους ιερά και αξίες. Ο κάθε ένας έχει τον «θεό» του, τα ιερά του και τα όρια του. Και όταν τους τα προσβάλεις, ξαφνικά, ξεκινά η ηθικολογία και τα περί σεβασμού.

[Krista]

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε όλα ( παρότι είμαι Χριστιανή ) !

[JoJo-gwge]

Καλησπέρα κύριε Aldin,
παρακολούθησα την καταγραφή της θέσης σας και θα ήθελα επ'αυτού να παραθέσω και την εξής δική μου. Αναφέρεται πως όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν σε κάτι ιερό και απαραβίαστο και το ορίζεται ως αρχές που καθένας από εμάς έχει. Αρχικά θα ήθελα να διευκρινίσω πως η λέξη ιερός αναφέρεται σε κάτι που έχει μεγάλη θρησκευτική αξία και αντιμετωπίζεται με σεβασμό και δέος ενώ ως αρχή στην προκειμένη περίπτωση ηθική αρχή νοείται η αντίληψη του ατόμου για το ποιες ανθρώπινες πράξεις είναι αποδεκτές και ορθές. Συνεπώς ένας άθρησκος άνθρωπος δεν έχει τίποτα ιερό στο οποίο πιστεύει ενώ αντίθετα έχεις ηθικές αρχές και προσωπική αντίληψη περί σωστού και αδίκου. Οι δύο αυτοί ορισμοί δεν παρουσιάζουν καμία συσχέτιση. Τα θέλω και οι επιθυμίες των αθρησκων δεν δημιουργούν ιερά διότι οι ίδιοι δεν έχουν θρησκευτικότητα. Τα χρήματα και τα κόμματα δεν εκλαμβάνονται ως Θεός διότι εξ ορισμού Θεός είναι η υπέρτατη οντότητα που σύμφωνα με τις μονοθεϊστικές θρησκείες δημιούργησε τον κόσμο. Το ότι όλοι μας επιθυμούμε κάτι δεν συνεπάγεται πως δημιουργούμε θεότητες.
Όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης και την σάτιρα στη θρησκεία εντόπισα μια μεγάλη αδυναμία στα λεγόμενα σας. Δεν μπορεί να υπάρξει σεβασμός στη θρησκεία του άλλου. Ο σεβασμός κερδίζεται. Καμία άποψη ή ιδεολογία δεν αξιώνει σεβασμού λόγω της φύσης της. Ο καθένας μας εκφράζεται όπως έχει μάθει και όπως μπορεί σχετικά με τα ερεθίσματα που έρχεται αντιμέτωπος. Σημαντικό είναι να αναγνωρίζεται το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει όπου θέλει χωρίς αυτό να φιμώνει τους υπόλοιπους και να τους απαγορεύει να εκφράσουν την άποψη τους για τα προβληματικά, γελοία, μελανά σημεία της θρησκευτικής ιδεολογίας του. Η γελοιοποίηση η σάτιρα και η κριτική σε μια θρησκεία δεν περιορίζουν τα δικαιώματα των θρησκευομενων. Πρώτον γιατί αποτελούν μια τοποθέτηση και μια οπτική γωνία που καμία μορφή πίεσης δεν ασκεί ως προς την ελευθερία του θρησκευόμενου να πιστεύει σε αυτό που επιθυμεί. Το ότι κάποιος σατιρίζει τον χριστιανισμό το ισλάμ κτλ δεν σημαίνει πως εσείς δεν μπορείτε να συνεχίζεται να πιστεύεται και να ασκείται την πίστη σας. Το ότι οι θρησκευόμενοι προσβάλλονται αποτελεί καθαρά δικό τους θέμα και ίσως επιδεικνύει και κάποιο είδος εγωισμού και αλαζονείας αφού το άτομο δεν μπορεί να δεχτεί πως δεν ενστερνιζεται ολόκληρος ο ανθρώπινος πληθυσμός την δική του ιδεολογία.
Η ποινικοποίηση του niguap έχει να κάνει με της αξίας και τις αρχές του κάθε κράτους ξεχωριστά και είναι δικαίωμα της κάθε χώρας να ορίζει μεσα από δημοκρατικές διαδικασίες το τι είναι αποδεκτό η οχι. Εξάλλου θα το γνωρίζεται και από την Σαουδική Αραβία, Ιράν και άλλες μουσουλμανικές χώρες που έχουν ποινικοποιησει την απουσία της μαντίλας. Αυτό σημαίνει πως οι επισκέπτες σε μια χώρα οφείλουν να τηρούν τους κανόνες της χώρας Οικοδεσποινας. Σε περίπτωση που δυσανασχετούν με τις παραπάνω πρακτικές μπορούν να γυρίσουν στην χώρα προέλευσης.
Στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει ανεξιθρησκία αυτό σημαίνει η αναγνώριση και ανοχή του δικαιώματος του κάθε ανθρώπου να πιστεύει σε κάποια θρησκεία και να θρησκευεται ελεύθερα. Σε καμια ομως Ευρωπαϊκή Χώρα δεν έχουμε ελευθερία λατρειας. Εάν ήταν έτσι θα έπρεπε και οι δωδεκαθειστες να προχωρούν σε θυσίες επωμιζομενοι το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας. Άλλο η θρησκευτική λατρεία και άλλο η ανεξιθρησκία. Η μαντίλα είναι έκφραση λατρείας.
Το σημαντικότερο είναι να μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε κάποιος που βασίζει την άποψη του σε αποδεδειγμένα τεκμήρια δεν νομίζω πως έχει να φοβηθεί κάτι.