Vriksham | Vayalar Kavithakal | V.Madhusoodanan Nair

Vayalar Ramavarma (March 28, 1928 -- October 27, 1975), often known as Vayalar, was a modern Malayalam language poet and lyricist from the southern Indian state of Kerala. His famous works include Sargasangeetham, Mulankaadu, Padamudrakal, Aayisha, Oru Judas janikkunnu.Born in the village of Vayalar, in Alappuzha district, Kerala, Vayalar belonged to an aristocratic family but became a poet of the proletariat inspired by revolutionary ideals. His parents were Vellarappally Kerala Varma and Vayalar Raghavaparambil Ambalika Thamburatty. He was awarded Kerala Sahithya Academy Award (Kerala literary academy award) in 1961 for Sargasangeetham, the President's gold medal for best lyricist in 1974, and the Kerala state film award for best lyricist three times. The Vayalar award for Malayalam literature, given on October 27 (his death anniversary) each year, was instituted in his memory.
Vayalar wrote about 2000 songs for 223 Malayalam movies [1]and for several plays. Decades past his death, the movie songs he wrote are still popular among Malayalis. Among his most popular songs is the one he wrote for theatre, the KPAC naatakagaanam, "Balikudeerangalae"
Many of his poems contain romantic notions about "revolution" and about the triumph of science over religion. He was associated with the leftist political movement in Kerala.
The "Vayalar-Devarajan" was a prolific lyricist-composer combination which lasted till the death of Vayalar.
Vayalar was married to Bharathy Amma. The couple has four children: Sarath Chandran, Indulekha, Yamuna and Sindhu. Vayalar's only son Vayalar Sarath Chandra Varma is now a popular lyricist in Malayalam film industry. Recently, his wife Bharathy Thamburatty wrote a book about Vayalar, Indradhanussin Theerathu, which became controversial.

For More Songs Please Subscribe

[anoopkoodal]

ഈ കവിത സ്കൂൾ ജീവിതത്തിൽ പഠിക്കാൻ കഴിഞ്ഞവർക്ക് ലൈക്ക് അടിക്കാം.. 😊

[haneefachungathani]

99 കാലഘട്ടത്തിൽ പഠിച്ചവർക് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത കവിത ❤❤

[nimradkhan]

സ്കൂൾ ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് ചൊല്ലിയ ഓർമയിൽ ഞാനങ്ങനെ... 😌😌

[Kitchen-Poems]

എന്റെ മലയാളം സാറിനെ ഞാൻ ഓർത്തു പോകുന്നു 🙏🏻

[mariaMargret-hbxm]

ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ നന്നായി ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ചകവിത
. കേക വൃത്തത്തിന്റെ ഈണത്തിൽ 🙏

[SeaHawk]

മധുസൂദനൻ മാഷ് ആലപിക്കുമ്പോൾ കവിത ആസ്വാദനത്തിനപ്പുറം അനുഭവമായി മാറുന്നു.

[praveenprasad]

ഈ കവിതയുടെ ഒരു വശ്യത...

മരം വയലാറിന്റെ ഉള്ളിലിരുന്ന് ഇതെഴുതുകയാണെന്ന് തോന്നിപ്പോകും !

💚

[prasannanps]

മരം
വീണയിലേക്ക്....
സ്വജീവൻ അന്യനുതകി
ആദ്യവസാനം സാർത്ഥകമായ
മര ജീവിതം....
കവിതയും ആലാപനവും
ഹൃദ്യം...

[luttuaggu]

കവിതയുടെ സൗന്ദര്യം മുഴുവൻ അച്ഛൻ വിതറിപ്പോയി മകനുപോലും അല്പം പോലും ഇത്രയും ആകാനാവില്ല 🙏🏼

[raveendrapavumpa]

തർക്കം വന്നിട്ടുണ്ട്, ആദ്യ കവിത, എന്ന് ചില കുഞ്ഞു കവികൾ, പക്ഷെ ആദ്യ കവിത, അന്മാവിൻ ഒരു ഹൃദയം, അത് പാടിയത് മാത്രം പ്രിയ എന്നൊരു കുട്ടി ❤️

[manjulamr]

The great malayalam poet vayalar .there is no one can beat with your poetical devices

[gopakumargnair]

മരമായിരുന്നു ഞാന്‍
പണ്ടൊരുമഹാനദി-
ക്കരയില്‍ നദിയുടെ
പേരു ഞാന്‍ മറന്നുപോയ്
നൈലോ യുഫ്രട്ടിസോ
യാങ്റ്റ്സിയോ യമുനയോ
നദികള്‍ക്കെന്നെക്കാളു-
മോര്‍മ്മ കാണണമവര്‍
കഴലിന്‍ ചിറകുള്ള സഞ്ചാരപ്രിയര്‍
നിലത്തെഴുതാന്‍ പഠിച്ചവര്‍
പറയാന്‍ പഠിച്ചവര്‍
ഒന്നുമാത്രമുണ്ടോര്‍മ
പണ്ടേതോ ജലാര്‍ദ്രമാം
മണ്ണിന്റ്റെ തരുനാഭി-
ചുഴിയില്‍ കിളിര്‍ത്തുഞാന്‍

കാലത്തിൻ വികസിയ്ക്കും
ചക്രവാളങ്ങൾ തേടി
ഗോളകോടികൾ പൊട്ടി-
ചിതറി പറക്കുമ്പോൾ
താരാകാന്ധര ക്ഷീരപദങ്ങൾ
സ്പെയ്സിൽ വാരി വാരി വർഷിയ്ക്കും
ജീവജ്വാലകൾ തേടി തേടി
എന്നിലായിരം കൈകൾ മുളച്ചു
നഭസ്സിന്റെ സ്വർണ്ണകുംഗങ്ങൾ
വാങ്ങിക്കുടിച്ചു ദാഹം തീർക്കാൻ
പച്ചിലകളാൽ എന്റെ
നഗ്നത മറച്ചു ഞാൻ
സ്വച്ഛശീതളമായ മണ്ണിൽ
ഞാൻ വേരോടിച്ചു
അസ്ഥികൾ പൂത്തു
മണ്ണിന്നടിയിൽ ഇണചേർന്ന്
നഗ്നരാം എൻ വേരുകൾ
പ്രസവിച്ചെഴുന്നേറ്റു..

[bibinsbc]

valayar nea pakaram veakan vayalar enni arrakillum varrumo ethu pollea... Thank God for giving such a gift to me....

[preethamahesh]

എവിടന്നോ നിർഗ്ഗളിക്കുന്നു
നാദബ്രഹ്മത്തിൻ കർണ്ണാമൃതം
എന്റെ മൗനത്തിൻ നാദം
എന്റെ ദുഃഖത്തിൻ നാദം
എന്റെ സംത്രാസത്തിന്റെ
ഏകാന്തത്തുടിതാളം.

[vijayasakthi]

ஆற்றோரம் முளைத்த மரம் கிளை பரப்பி வேர் படர்ந்து பூத்து நிற்கையில் அதனுள் உதக்கிறது ஆயிரம் பாடல்கள், குரலற்று பாட முடியாத பாடல்கள். இரண்டு கிளிகள் அதன் கிளையில் கூடு கட்டி ஒலியெழுப்பியதில் மயங்கி நிற்கையில் வருகிறான் ஒரு அழகன் ஆறு கடந்து. அவனது அழகை வியந்து நிற்கையில் பித்தளை பிடி போட்ட கத்தியால் வெட்டினான் ஒரு கிளையை. புன்முறுவலுடன் சீவி மினிக்கி ஒரு வீணை செய்தான். மரத்தில் மறைந்திருந்த மயக்கும் இசையினை ஒலிக்கச் செய்தான்.

கவிநடையில் அழகாக சொல்லப்பட்டிருக்கிறது

[sanathanannair.g]

This is the last poem of Vayalar, the great.

[saijusk]

Trees are an important part of our
Without that we cannot live