Molly - ΚΥΜΑΤΑ

3. ΚΥΜΑΤΑ

Στίχοι/Ερμηνεία: Molly
Μουσική Παραγωγή: Sativa
Mixing/Mastering: Sativa

Instagram:

© Sin City 2019. All Rights Reserved.

[SINCITYgr]

LYRICS:

Τους είδα όλους που ανάλογα την εποχή αλλάζανε ρόλους
Μέσα από χίλια πρόσωπα ιστορίες σε τόμους
Περάσανε σκυφτοί μα εγώ τους ξέρω όλους
Νομίζανε πως κρύβονται μα εγώ τους βλέπω όλους


Σ’ αποστάσεις που εμποδίζουν τη ψυχή - να έχει κάπου να πιαστεί
Να μπορέσει πια το λύκο να δαμάσει - και εγώ τι,
είμαι μόνο στην αρχή, προωθώ την αλλαγή
που ‘ναι να σκάσει
κι εκεί είσαι μόνος και βαρύς
με τη μνήμη ανασφαλής,
ένα τίποτα είσαι αυτόματα αν τη χάσεις
και βγεις, ενώ βρέχει να χαθείς
στους συρμούς της Αττικής,
όπως βγαίνεις απ’ το σώμα σου το βράδυ


Τους είδα όλους σου λέω
Δίπλα μου από παλιά
Άλλοι ξεχώρισαν, άλλοι αλλάξαν
Όλοι δικά μας παιδιά
Είδα που φύγαν νωρίς
Με πρόλαβες πριν να το πεις
Αυτός ο κόσμος δεν είναι φτιαγμένος
για μένα και σένα να δεις


Τους είδα όλους σου λέω
Δίπλα μου από παλιά
‘Όλοι ανθήσαν με θάρρος σε πείσμα
όσων δεν κοιτάνε μπροστά
Περάσαν και φύγαν νωρίς
Σε πρόλαβα πριν να το πεις
Για πάντα στο ψέμα να ζήσεις δεν είναι εύκολο
Και σ’ αυτό θα πνιγείς


Και σαν παιδιά που εδώ κουράστηκαν
Σ ’ένα παιχνίδι που το πήρε κάποιος μακριά
-λες για τελευταία φορά, λες για τελευταία φορά, λες για τελευταία -
Και σαν τα κύματα που βιάστηκαν
Να καβαλήσουν όσοι έμειναν για πάντα βαθιά
-κι είναι η πρώτη σου φορά, που έφυγες απ’ τα ρηχά-


Μέσα σε χρόνια δίσεκτα, αδίστακτα και καρκινογόνα
άνθρωποι ανθίσανε σαν σπόροι στα χιόνια
ντυθήκαν τη σιωπή, χαμηλώσαν τη ματιά
και ανάψαν μέσα τους τα καπνογόνα


Αυτό εδώ το γράφω για το μέλλον
για σένα που βαδίσαμε σκεπτόμενοι το τέλος
για όσες μέρες νιώθω άπραγη χωρίς φωνή
και για όλες τις υπόλοιπες που βιάστηκε να βγει


Κι οι καταστάσεις που γύρεψα, νιώθω στην άκρη με έφτασαν
Μα δεν πειράζει, η θέα αξίζει, απ’ τα υπόγεια δεν έβλεπα
ανοίχτηκαν δρόμοι και πόνοι ανθρώπων που μέσα στα μάτια μου έκλαψαν
να το θυμάσαι πως θα θυμάμαι του λόγο που δίπλα τους έμεινα


Ό, τι αξίζει εδώ - ό, τι αξίζει να ζω,
ό, τι αξίζει το κράτησα μέσα καιρό και το ηχογραφώ
Ό, τι θελήσεις να πεις, έλα αργά να με βρεις,
κάπου ψηλά στο Γαλάτσι μ’ εκείνους κι εκείνες ψηλά από νωρίς
Ό, τι αξίζει να δω, ό, τι αξίζει να ζω,
ό, τι αξίζει το κράτησα μέσα καιρό και το ηχογραφώ
Ό, τι θελήσεις να πεις, έλα αργά να με βρεις,
να τραγουδάω τα Blues της Αθήνας χωρίς να μ’ ακούει κανείς


Και σαν παιδιά που εδώ κουράστηκαν
Σ ’ένα παιχνίδι που το πήρε κάποιος μακριά
-είπε κι έφυγε ψηλά, πιο ψηλά, πιο μακριά -
Και σαν τα κύματα που βιάστηκαν
Να καβαλήσουν όσοι έμειναν για πάντα βαθιά
-μόνος του έχει απομείνει σε ελλειπτική τροχιά-
Και σε μια θάλασσα τεράστια
Φοβήθηκες το βάθος μα έφτασες ξανά στη στεριά
Και για όλα εκείνα που ξεχάστηκαν
Μέσα απ’ τη σκόνη φτάνουν για να φέρουνε τη φωτιά
-κι είναι η πόλη που ξέρεις -


Δυο ασπρόμαυρες εικόνες φτάνουν για να σωθώ
Δυο άσπροι μαύροι στίχοι φτάνουν για να πιαστώ
Δυο επί δύο τοίχοι φτάνουν για να κλειστώ
Και η μυρωδιά που λείπει με κρατάει εδώ εδώ


Και σαν παιδιά που εδώ κουράστηκαν
Σ ’ένα παιχνίδι που το πήρε κάποιος μακριά
-είπε κι έφυγε ψηλά, πιο ψηλά, πιο μακριά -
Και σαν τα κύματα που βιάστηκαν
Να καβαλήσουν όσοι έμειναν για πάντα βαθιά
-μόνος του έχει απομείνει σε ελλειπτική τροχιά-
Και σε μια θάλασσα τεράστια
Φοβήθηκες το βάθος μα έφτασες ξανά στη στεριά
Και για όλα εκείνα που ξεχάστηκαν
Μέσα απ’ τη σκόνη φτάνουν για να φέρουνε τη φωτιά
-κι είναι η πόλη που ξέρεις –
2 0 1 9 .

[paragontas]

Τεράστιο respect κοριτσάρα..
Την αγάπη μου!