Ali Kınık - Bildiğin Gibi Değil

Eskiden,
Bir adım vardı.
Ümidim, feryadım vardı.
Şimdi ben, o ben değilim.
Yolumu bilmiyorum.
Ölmüyor, gülmüyorum.
Bu hayat yordu beni,
Bildiğin gibi değil...

Dallarım devriliyor.
Gençliğim savruluyor.
Bir ayaz vurdu beni,
Bildiğin gibi değil...

Güllerim devriliyor.
Gençliğim savruluyor.
Bir ayaz vurdu beni,
Bildiğin gibi değil...

Eskiden,
Mevsim seçerdim,
Solardım, çiçek açardım.
Şimdi ben, o ben değilim.
Bir nefes, bir ahım var,
Bilmem, ne günahım var.
Vedalar sardı beni,
Bildiğin gibi değil...

Şehrin en karanlık yerinde duruyorum.
Haydi vur beni!
Hiç ümidim kalmadı, tutunacak bir dalım..
Başımı yere eğme benim,
Mazlum yerine koyma..
Allı pullu düşlerim vardı oysa,
Bir hayat böyle tersine dönmez,
Bir yiğit böyle harcanmaz!
Dağlara, taşlara bağırasım geliyor..
İçim yanıyor, içim!
Bildiğin gibi değil...

Bu, bir hikayenin bitişi midir?
Bu, kanlı bir veda mıdır?
Bu, son savaşçının yediği kurşun,
Bu son kalenin de düşüşü müdür?
Dalgaların çekilişi, bayrakların yıkılışı,
Bu, şarkıların susuşu mudur?
Ömrüm kanıyor, ömrüm!
Bildiğin gibi değil...

Ben bu hayata asiydim. Böyle değildim.
Bir yıldız kaydı ömrümden, ben de yenildim.
İşte, herşeye sırtımı dönüp koşuyorum..
Sarı güller kahrolsun!
Islak gözler, beyaz mendil kahrolsun!
Kahrolsun bu kaldırım!
Bu nezaket, mutluluk dilekleri!...
Canım yanıyor, canım!
Bildiğin gibi değil...