Στη Δρακόλιμνη της Γκαμήλας (2050μ.) ένα ονειρικό απόγευμα: Ο Πλόσκος στον αέρα και το νερό...

Η Δρακόλιμνη της Γκαμήλας βρίσκεται σε ένα αλπικό λιβάδι της Τύμφης, σε υψόμετρο 2.050 μ., ΒΔ της κορυφής Πλόσκος (2.377 μ.), ΒΑ της κορυφής Αστράκας (2.436 μ.), Ν της μονής Στομίου από την οποία απέχει 3,5 ώρες και ΔΒΔ της κορυφής Γκαμήλα (2.497 μ.) η οποία είναι και η υψηλότερη κορυφή της Τύμφης.

Αποτελεί πολυσύχναστο ορειβατικό προορισμό και είναι γνωστή για τους αλπικούς Τρίτωνες που φιλοξενεί στα νερά της. Η λίμνη απέχει 1 ώρα πεζοπορίας από το οργανωμένο καταφύγιο στο διάσελο της Αστράκας και 4 ώρες πεζοπορίας από το Μικρό Πάπιγκο. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με τα πόδια.
Η μέρα για την εποχή (21 Νοεμβρίου 2015), νομίζω μοναδική... Αντανακλάται στα νερά της δρακόλιμνης...

"Το νερό είναι, κι αυτό, ένας τύπος πεπρωμένου, όχι πια το μάταιο πεπρωμένο των φευγαλαίων εικόνων, το μάταιο πεπρωμένο ενός ανολοκλήρωτου ονείρου που αυτοκαταστρέφεται, αλλά ένα ουσιαστικό πεπρωμένο που μεταμορφώνει αδιάκοπα την ουσία της ύπαρξης." (Gaston Bachelard)

"...Μόνο σαν σταθούμε αρκετά πάνω στην ιριδισμένη επιφάνεια θα νοιώσουμε την αξία του βάθους."

"Το νερό θα εμφανιστεί σαν ένα ολοκληρωμένο ον που διαθέτει σώμα, ψυχή, φωνή. Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο το νερό είναι μια πλήρης ποιητική αλήθεια."

" Το νερό με τη δροσερή διαφάνειά του είναι ένας αναποδογυρισμένος ουρανός όπου τα πάντα παίρνουν καινούρια ζωή."

" Η ψυχολογική χρησιμότητα του νερένιου καθρέφτη: το νερό χρησιμεύει για ν΄ απλοποιεί την εικόνα μας, για να δίνει λίγη αθωότητα και φυσικότητα στην έπαρση της ενδόμυχης ενατένισής μας."

"Πού βρίσκεται η πραγματικότητα; Στον ουρανό ή στα βάθη του νερού; Το άπειρο στα όνειρά μας, είναι το ίδιο βαθύ στο στερέωμα όσο και κάτω από τα κύματα."

"Να που μ΄αρέσουν επιτέλους αυτά τα βουνά μ΄αυτό το/
φως
με δέρμα ρυτιδωμένο σαν την κοιλιά του ελέφαντα/
όταν τα μάτια του στενεύουν απ΄τα χρόνια."
Γιώργος Σεφέρης, Ωραίο Φθινοπωρινό...[Απόγευμα]