B.D. FOXMOOR - ΓΕΡΝΑΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ - ΓΥΑΛΙΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 16/12/16

Ωωωωωώ γερνάω στην αναμονή και μη ρωτάς γιατί,
η λιγοστή μου υπομονή, καμμένο είναι χαρτί....

Γερνάω στην αναμονή σαν τους δειλούς προσκυνητές, μετά τη δύση...
η λιγοστή μου υπομονή ψάχνει στις ακροποταμιές, να ξεστρατήσει...
Γερνάω τόσο αφελής που στους αμμόλοφους ψάχνω, τη κιβωτό μας,
και ο θεός μου ο κουρελής στους κάτω ορόφους σέρνει, τον ουρανό μας...
Γερνάω και η μνήμη μου κενή. στους νεκρομάντηδες ανάβει, φανοστάτης...
και η βραχνή μου η φωνή, στους κατεργάρηδες ακούγεται, επιστάτης...
Γερνάω σα βαθιά ρωγμή και χαραμάδα γλυστερή, στα βραχοτόπια...
και άμα λυμπίστηκες στιγμή τη ταραγμένη μου ζωή, στη κάνω κόπια...

Ωωωωωώ γερνάω στην αναμονή και μη ρωτάς γιατί,
η λιγοστή μου υπομονή, καμμένο είναι χαρτί....

Γερνάω στην αναμονή σαν τα χαμόσπιτα, κατάμουτρα στο χρόνο..
κι όψη μου η ταπεινή φυλάει αλήθεια στη σιωπή, για μένα μόνο...
Γερνάω είναι ολοφάνερο η ντροπή αλυσοδένει, χίλιους λόγους...
σβησμένο κλεφτοφάναρο, αχρηστεμένο, απ΄της χαράς τους γυρολόγους...
Γερνάω σαν την ελπίδα ενός φυγά επικυρηγμένου, απ' τη καμαρίλα..
κακόφτιαχτη παγίδα κι η σκιά μου στην αφόρητη, ξεφτίλα...
Γερνάω σαν ραπτομηχανή μου αγκομαχάει να περάσει, το γαζί της...
του σκαριού μου το πανί γυρεύει αλμύρα για να κρυφτεί, μαζί της...

Ωωωωωώ γερνάω στην αναμονή και μη ρωτάς γιατί,
η λιγοστή μου υπομονή, καμμένο είναι χαρτί....