filmov
tv
Πάρις Παρασχόπουλος – Καταγωγή Της Νύχτας
Показать описание
Πάρις Παρασχόπουλος - Καταγωγή Της Νύχτας
Έργο Για Φωνή Και Κιθάρα 1986
Ποίηση, Χρήστος Μπράβος
Τραγούδι, Όλγα Αθανασιάδου
Αφήγηση, Τώνια Ζαχαρέα
Κιθάρα, Πάρις Παρασχόπουλος
Cactus Records – 91447 LP, Album
A1 Κραυγή 00:00
A2 Φαντασία 01:54
A3 Νανούρισμα 05:05
A4 Ιστορία Της Γραφής 07:58
A5 Σφραγίδα 09:28
A6 Παραλογή 12:12
A7 Του Λυπημένου 14:36
B1 Καταγωγή Της Νύχτας 16:55
B2 Πρώτη Βροχή Ή Αντιπερισπασμός 20:51
B3 Άτιτλο 23:50
B4 Δημήτριος Απών 25:25
Η Καταγωγή της Νύχτας, βασίζε ται κυρίως στους ρυθμούς και στην μελωδία της ίδιας της ποίησης.
Σκοπός δεν είναι μόνο να τραγουδηθεί η ποίηση όπως μέχρι τώρα πίστευαν πολλοί συνθέτες της προηγούμενης γενεάς αλλά κυρίως να αγαπηθεί.
Με το έργο αυτό θέλω να οδηγήσω τον φιλόμουσο στην Ανάγνωση των ποιημάτων και τον φίλο της ποίησης στην μουσική της Ακρόαση.
Ο τρόπος που κινείται η φωνή και η κιθάρα δίνουν την εντύπωση ενός αυτοσχεδιασμού.
Η αφήγηση και οι παύσεις παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην τελική αισθητική. Η ψυχή του όμως είναι η φωνή. Τα μελίσματα της φωνής είναι γεμάτα μνήμες από την παράδοση. Η προσωδία εντείνει αυτά τα στοιχεία ενώ πολλές από τις μελωδίες στηρίζονται σε Modal τρόπους, δημιουργώντας κάποια «τυπολογία» Δημώδους μουσικής.
Η «αναπαράσταση», μέσω της κιθάρας λαϊκών οργάνων χωρίς αυτή να χάνει την σημασία της, συμβάλει στην γειτνίαση της Κλασσικής με την Παραδοσιακή μουσική
Ο ρυθμός του έργου είναι ελεύθερος με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι «παύσεις» που δημιουργούν κάποια ένταση.
Το έργο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, όσο και αν ο όρος δεν είναι δόκιμος, Μετά- παραδοσιακό.
Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε «ζωντανή» με ελάχιστα μέσα, το 1986
Πάρις Παρασχόπουλος
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΩΝ
Καί στά χαντάκια τοῦ καιροῦ
τό κόκκινο θ' ἀνθίζει.
Το χέρι μου θ' ἀνοίγει τό σεντούκι
να βγάλει τη μικρή φωτογραφία
καί θά πηδάει λιγνός βοσκός.
Θα κρύβεται σε θάμνο· ὡς τή νύχτα.
Να πάει μέ τούς παράνομους·
καί μέ τούς λυπημένους.
«Γεννήθηκα στη Δεσκάτη το 1948. Τις νύχτες του χειμώνα η γιαγιά μου
μού 'λεγε δημοτικά τραγούδια
- ακούω ακόμα τον "Πραματευτή".
Ο Πατέρας μού διηγιόταν ιστορίες από το αντάρτικο.
Θυμάμαι εξόριστους να γυρίζουν με τον Χ. Ν. λύνουμε σταυρόλεξα τα καλοκαίρια.
Ο καλύτερος, ίσως, φίλος μου δεν γνώρισε πατέρα – σκοτώθηκε στο Βίτσι το '49.
Τα καλοκαιριάτικα βράδια λέγαμε ιστορίες για φαντάσματα
- μερικοί τολμηροί κατηφόριζαν ως το νεκροταφείο
και γύριζαν με κρανία ή κόκαλα. Από το 1976 ζω στην Αθήνα»
Χρήστος Μπράβος
Έργο Για Φωνή Και Κιθάρα 1986
Ποίηση, Χρήστος Μπράβος
Τραγούδι, Όλγα Αθανασιάδου
Αφήγηση, Τώνια Ζαχαρέα
Κιθάρα, Πάρις Παρασχόπουλος
Cactus Records – 91447 LP, Album
A1 Κραυγή 00:00
A2 Φαντασία 01:54
A3 Νανούρισμα 05:05
A4 Ιστορία Της Γραφής 07:58
A5 Σφραγίδα 09:28
A6 Παραλογή 12:12
A7 Του Λυπημένου 14:36
B1 Καταγωγή Της Νύχτας 16:55
B2 Πρώτη Βροχή Ή Αντιπερισπασμός 20:51
B3 Άτιτλο 23:50
B4 Δημήτριος Απών 25:25
Η Καταγωγή της Νύχτας, βασίζε ται κυρίως στους ρυθμούς και στην μελωδία της ίδιας της ποίησης.
Σκοπός δεν είναι μόνο να τραγουδηθεί η ποίηση όπως μέχρι τώρα πίστευαν πολλοί συνθέτες της προηγούμενης γενεάς αλλά κυρίως να αγαπηθεί.
Με το έργο αυτό θέλω να οδηγήσω τον φιλόμουσο στην Ανάγνωση των ποιημάτων και τον φίλο της ποίησης στην μουσική της Ακρόαση.
Ο τρόπος που κινείται η φωνή και η κιθάρα δίνουν την εντύπωση ενός αυτοσχεδιασμού.
Η αφήγηση και οι παύσεις παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην τελική αισθητική. Η ψυχή του όμως είναι η φωνή. Τα μελίσματα της φωνής είναι γεμάτα μνήμες από την παράδοση. Η προσωδία εντείνει αυτά τα στοιχεία ενώ πολλές από τις μελωδίες στηρίζονται σε Modal τρόπους, δημιουργώντας κάποια «τυπολογία» Δημώδους μουσικής.
Η «αναπαράσταση», μέσω της κιθάρας λαϊκών οργάνων χωρίς αυτή να χάνει την σημασία της, συμβάλει στην γειτνίαση της Κλασσικής με την Παραδοσιακή μουσική
Ο ρυθμός του έργου είναι ελεύθερος με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι «παύσεις» που δημιουργούν κάποια ένταση.
Το έργο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, όσο και αν ο όρος δεν είναι δόκιμος, Μετά- παραδοσιακό.
Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε «ζωντανή» με ελάχιστα μέσα, το 1986
Πάρις Παρασχόπουλος
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΩΝ
Καί στά χαντάκια τοῦ καιροῦ
τό κόκκινο θ' ἀνθίζει.
Το χέρι μου θ' ἀνοίγει τό σεντούκι
να βγάλει τη μικρή φωτογραφία
καί θά πηδάει λιγνός βοσκός.
Θα κρύβεται σε θάμνο· ὡς τή νύχτα.
Να πάει μέ τούς παράνομους·
καί μέ τούς λυπημένους.
«Γεννήθηκα στη Δεσκάτη το 1948. Τις νύχτες του χειμώνα η γιαγιά μου
μού 'λεγε δημοτικά τραγούδια
- ακούω ακόμα τον "Πραματευτή".
Ο Πατέρας μού διηγιόταν ιστορίες από το αντάρτικο.
Θυμάμαι εξόριστους να γυρίζουν με τον Χ. Ν. λύνουμε σταυρόλεξα τα καλοκαίρια.
Ο καλύτερος, ίσως, φίλος μου δεν γνώρισε πατέρα – σκοτώθηκε στο Βίτσι το '49.
Τα καλοκαιριάτικα βράδια λέγαμε ιστορίες για φαντάσματα
- μερικοί τολμηροί κατηφόριζαν ως το νεκροταφείο
και γύριζαν με κρανία ή κόκαλα. Από το 1976 ζω στην Αθήνα»
Χρήστος Μπράβος
0:35:12
0:50:09