εναλλακτική διασκευή ’μιας γης που ανατέλλει’ take 5

7. εναλλακτική διασκευή ’μιας γης που ανατέλλει’ take 5

Εναλλακτική, υπό του εδάφους διασκευή
(σε) μια γη που ανατέλλει Διάφανα take 5

Από το άλμπουμ των Διάφανων Κρίνων:
‘Κι η αγάπη πάλι θα καλεί΄ (2008)
Σε στίχους Θάνου Ανεστόπουλου

μια γη που ανατέλλει

Αν φόβοι σέρνουν τυφλά την καρδιά σου
γίνε φωτιά κι όρμησε προς την ανηφοριά, (ανηφοριά..)
αν θεία μοίρα σού ανοίγει πληγές
άσε τον ήλιο να μπει απ' τις ραγισματιές.
Γείρε στον ώμο μου, βγάλε φτερά
θα μας πάρει ο ουρανός πιο μακριά
σε μιαν γης που ανατέλλει, (που ανατέλλει)

Αν την ψυχή χώμα την θεωρείς
τότε βαριές θα απλώνουνται όλες σου οι μέρες
Αν την ψυχή χώμα την θεωρείς
τότε βαριές θ’ απλώνουνται όλες οι νύχτες
Αν η αγάπη (είν) ο φόβος που ενώνει
σαν μένεις μόνος, μονάχη
όρθια να στέκεις στο κρύο
(στην ψύχρα τού δρόμου..)

Αν βρεις την λάμψη και μια άγρια χαρά
θα μας πάρει ο ουρανός πιο μακριά
σε μια γη, που πάλι ανατέλλει’
ξανανατέλλει
(πάλι/θα) Ανατέλλει

Αν ταπεινώνουν το μέσα σου οι μπόρες
ρούφηξε όλους τους τρόμους - κάμε τους ρίζες
πάνω, για να πατήσεις
Την Υπερηφάνεια μια μέρα, θα κατακτήσουμε
Καταχτήσουμε ξανά θα χτίσουμε.!

Κι αν στο σκοτάδι οι σκέψεις θεριεύουν
φρόντισε με αλήθεια να υφαίνεις τις λέξεις
Λάμψεις, οι λέξεις μές στο σκοτάδι
.
..μές στο σκοτάδι
.
Σαν δυο μικρά, ασημένια πουλιά
θα μας πάρει ο ουρανός πιο μακριά
κάπου, σε μια γη που ανατέλλει
γείρε στον ώμο μου, βγάλε φτερά
θα μας πάρει ο ουρανός πιο μακριά
σε μια γη που ανατέλλει

Αν την ψυχή χώμα τη θεωρείς
κι αν φόβοι σέρνουν τυφλά την καρδιά σου
αν φόβοι σέρνουν τυφλά..
ένα σου μάτι, άνοιξε
πια’ ήρθε η ώρα να φύγουμε
Ήλθεν η ώρα