«ΔΕ ΣΙ ΘΑΡΡΟΥΣΑ ΠΟΤΑΜΕ» - Καβακλί Ανατολικής Ρωμυλίας

✅ Παλιό τραγούδι από το Καβακλί της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης ή αλλιώς σημερινής νότιας Βουλγαρίας). Τραγούδι με συμβολικό περιεχόμενο, σε εξάσημο ρυθμό (6/8) και χορό «ντούσκο» ή «ντιούζικο», χαρακτηριστικό χορό της περιοχής Καβακλίου, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια του Ζωναράδικου. Συναντάται σε παραλλαγές και σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως π.χ. στην περιοχή του Πωγωνίου, σε βλαχόφωνα και ελληνόφωνα χωριά στη ραχοκοκαλιά της Πίνδου (νομοί Ιωαννίνων, Γρεβενών και Τρικάλων) αλλά και σε άλλα μέρη όπως σε χωριά της Καρδίτσας. Οι παραλλαγές αυτές τραγουδιούνται σε τρίσημο ρυθμό (3/4 ή συρτό "στα τρία") και κινούνται στο ίδιο μελωδικό μοτίβο μεταξύ τους.

✅ Το θέμα του τραγουδιού δεν είναι άλλο από την ζωή και το θάνατο. Μάλιστα, ο ποταμός είναι μια συμβολική μορφή του ίδιου του θανάτου. Κανείς δεν τον περιμένει, αφού κανείς δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πλήρως ότι το νήμα της ζωής μπορεί να κοπεί ανά πάσα στιγμή. Όπως ακριβώς ένα ήρεμο ποτάμι, μέσα σε δευτερόλεπτα μπορεί να κατεβάσει νερό όσο μια "γεμάτη θάλασσα", έτσι και ο θάνατος έρχεται ακαριαία, τόσο ορμητικά όσο ένας πλημμυρισμένος ποταμός. Καταφέρνει να ανατρέψει τη ζωή, όπως ένα ποτάμι να ξεριζώσει λιθάρια και δέντρα. Σκορπάει τα πλούτη (η "χρυσομηλιά" που παρασύρεται με τα μήλα φορτωμένη) και από αυτόν δεν γλιτώνουν ούτε καν οι νέοι και ρωμαλέοι: ούτε οι "νέοι με τα άρματα", ούτε τα "κορίτσια με τα στόλια τους".

ΔΙΣΚΟΣ: «ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ» (4 CD)
Σκοποί και τραγούδια της Ανατολικής Ρωμυλίας
(Βόρειας Θράκης)

Συλλογή τραγουδιών - Κείμενα: Γιάννης Πραντσίδης
Επιμέλεια έκδοσης - Παραγωγής: Δήμος Πραντσίδης

Οι στίχοι:
Δε σι θαρρούσα ποταμέ νερό να κατεβάσεις
κι εσύ νερό κατέβασες, μια θάλασσα γεμάτη.
Κι παίρνεις πέτρις ριζωτές, δέντρα ξεριζωμένα,
παίρνεις και μια χρυσομηλιά, με μήλα φορτωμένη.
Παίρνεις τους νιους με τ' άρματα, κοράσια με τα στόλια*.

*στόλια = στολίδια

[ΕυγενίαΧριστιναΠολίτη]

ΑΧ, ΚΥΡΙΕ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΗ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΘΡΑΚΗ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΗΗΗΗΗ!!!! ΘΡΑΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!!! ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΜΕΡΟΣ. ΤΟ ΚΑΒΑΚΛΙ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΥΡΙΕ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΘΡΑΚΗ ΜΟΥΥΥΥΥΥ!!!!

[kabouktli]

Δε νομίζω ότι τα δημοτικά τραγούδια συνηθίζουν αυτό το είδος αλληγορίας. Μιλάει γι' αυτό που καταλαβαίνει ο καθένας σε άμεσο επίπεδο: για μια καταστροφική πλημμύρα, φαινόμενο οικείο σ' όλες τις περιοχές τις Ελλάδας.