Video 312. Τροφοεξάρτηση: μια παγίδα του Νου.| Sofia Moutidou

Στο 15:33 έχω κάνει ενα σημαντικό λάθος, για οςους θα παρακολουθήςουν το βίντεο . Λεω «ειναι τόςο επιβλητική,που ΔΕΝ μπορεί να επιβληθεί στην τωρινή», ενώ ξεκάθαρα ήθελα να πω, ότι «ειπναι τόςο επιβλητική που επιβάλλεται στην τωρινη».
Κάψιμο!!!🔴🔴🔴

———————————————————————————————————————————

———————————————————————————————————————————

​​​​ #ΆνοιξετοστόμασουSection​

Social Media:

———————————————————————————————————————————

———————————————————————————————————————————

Copyright © all rights reserved Sofia Moutidou™

[vasolapsani-kxdo]

Καλημέρα. Πρώτη φορά ακούω, αυτά που έχω μέσα στο μυαλό μου, σε ζωντανή μετάδοση και είναι αληθινά. Απλώς δεν τα λέμε κατάμουτρα στον εαυτό μας . Και κιλά είχα και εξάρτηση από το τσιγάρο έχω.... συναισθηματικά είναι... πραγματικά

[stacyvl]

Κάποτε είχα ακούσει από μια κοπέλα που έχασε πάρα πολλά κιλά ότι η αλλαγή στο σκεπτικό της απέναντι στο φαγητό ήταν ότι άρχισε να το βλέπει απλά και μόνο ως μια βιολογική ανάγκη, κάτι για να γεμίσει το στομάχι της και να μην πεινάει... Δυστυχώς εγώ έχω το ακριβώς αντίθετο.. Βλέπω το φαγητό ως συναισθηματική υποστήριξη. Όταν τελειώνει μια δύσκολη μέρα και γυρίζω από τη δουλειά, σκέφτομαι τι θα παραγγείλω στο σπίτι και μου φτιάχνει η διάθεση. Όταν αισθάνομαι μόνη, βάζω να δω σειρά και κάνω 15 και 20 ευρώ παραγγελίες ( για ένα άτομο). Όταν είμαι στεναχωρημένη, παραγγέλνω, αλλά κι όταν είμαι ευδιάθετη, θέλω να επιβραβευσω τον εαυτό μου .
Νομίζω, τουλάχιστον από τη δική μου εμπειρία, ότι η τροφοεξαρτηση έχει να κάνει με τα συναισθηματικά κενά που έχουμε στη ζωή μας. Τείνουμε να απαλυνουμε τη μοναξιά ή τη θλίψη μας με το φαγητό.... Οι άνθρωποι δεν είναι εκεί, αλλά αυτό είναι παντα εκεί για εμάς. Από αυτή την επιβλαβή σκέψη ξεκινάνε όλα

[isleepinthegarden]

Με συγκίνησε το βίντεο σου. Πολύ αλήθεια σ’ όσα λες. Είναι δύσκολο. Έχασα 30 κιλά εδώ και 2 χρόνια και δεν τα έχω πάρει πίσω. Όλη μου την ζωή ήμουν παχιά. Αλλά κατάφερα να φτιάξω την σχέση μου με το φαγητό και να μην το χρησιμοποιώ για να μπουκώνω κάτω τα συναισθήματα μου. Γίνεται αδέρφια!

[LoveCanConquerItAll]

Επιτέλους, η πεμπτουσία όλων όσων βιώνουμε σε ένα βίντεο, χωρίς ωραιοποιήσεις, αερολογίες, αοριστίες και περιστροφές!! ✌🏼 ❤

[yriasifakaki]

Καλημέρα Σοφία! Η προσέγγιση σου είναι πολύ σωστή και μόνο κάποιος που έχει προσωπική εμπειρία μπορεί να καταλάβει ότι πίσω από κάθε εξάρτηση υπάρχει σίγουρα κάποιο θέμα ψυχικής υγείας. Το θέμα της τροφής έχει πολλές προσεγγίσεις και είναι μεγάλο θέμα προς συζήτηση. Η φράση 'τρώω τα συναισθήματα μου έχει βάση' .. η έλλειψη αγάπης θα πω εγώ οδηγεί τις περισσότερες φορές σε εξαρτήσεις

[fotinoula]

Σοφία πόσο δίκιο έχεις! Είμαι στην ίδια φάση, έχω κάνει πολλούς περιορισμούς και η μόνη μου παρέκκλιση είναι μια μέρα την εβδομάδα που έχω αφήσει ελεύθερη. Έχω χάσει από το Σεπτέμβρη 14 κιλά και συνεχίζω αλλά πραγματικά το βλέπω σα μάχη, όπως λες. Τα δε τυριά, θρήνος πραγματικά. Το έχουμε ομως💪!

[saz_a]

Καλημέρα σας! Τα ίδια ακριβώς συναισθήματα έχω και γω. Πρόσκαιρη χαρά απλά και μόνο με την ιδέα ότι θα φάω (κυρίως junk μετά από μια κουραστική μέρα, που θα βάλω πιτζάμες, κουβερτούλα, σειρά) που αν πω όχι και κρατηθώ νιώθω απώλεια αν ενδώσω και φάω και θα βαρύνω σωματικά και θα νιώθω άσχημα και θα αρχίσουν αυτόματα οι ενοχές και το μαστίγωμα. Το video πρέπει να το δει σίγουρα ο ψυχολόγος μου για να καταλάβει ακριβώς πως νιώθω και δεν μπορώ πάντα να εκφράσω. Σας ευχαριστούμε πολύ

[rovdul]

Εχεις μιλήσει στην καρδιά μου, να ξέρεις!

[anastaciabo]

Kαλημέρα Σοφία! Σε καταλαβαίνω απόλυτα καθώς το λεγόμενο emotional eating είναι κομμάτι της ζωής μου εδώ και χρόνια. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πολύ στη μείωση και διατήρηση του βάρους μου η διαλειμματική νηστεία (η οποία υπήρχε ανέκαθεν απλώς τώρα έχει γίνει μόδα). Ουσιαστικά τρως βραδινό πολύ νωρίς πχ 17.00-18.00. Με αυτό τον τρόπο γίνονται και οι καύσεις μέχρι να πέσεις για ύπνο και έχεις περιθώριο μέσα στη μέρα να φας και παραπάνω ποσότητα και κάτι 'απαγορευμένο' πχ. το γλυκό σου νωρίς χωρίς τύψεις. Οι πρώτες 10 μέρες είναι δύσκολες επειδή όταν τελειώσει η μέρα σου και πεις τώρα θα χαλαρώσω, μου 'αξίζει' να φάω κάτι ωραίο μετά από μια τόσο δύσκολη μέρα για επιβράβευση, πρέπει να πείσεις τον ευατό σου ότι η κουζίνα έκλεισε και να αντέξεις το αρχικό γουργούρισμα. Όταν όμως δεις ότι κοιμάσαι καλύτερα, ότι ξυπνάς και νιώθεις πραγματική πείνα αρχίζεις να επαναπροδιορίζεις. Και το σημαντικότερο, βλεπεις αποτελέσματα κάθε μέρα. συζήτησέ το εάν θέλεις με τον /την διατροφολόγο σου. Καλη επιτυχία σου εύχομαι στην προσπάθειά σου!

[gimitgimit]

Σοφάκι, καλημέρα?! Πόσο σε καταλαβαίνω! Η εξάρτηση του φαγητού είναι θηρίο. Εγώ, που όπως έχω ξαναγράψει εδώ, Γενάρη του 23 έπαθα έμφραγμα, για τους επόμενους 2 μήνες ήμουν στην άλλη πλευρά, εθισμένος με την υγιεινή διατροφή και ξαφνικά ξανακύλησα! Παρά το ιστορικό μου, ο εγκέφαλος δεν μάσησε! Τώρα βέβαια είμαι ξανά σε φάση αδυνατίσματος και βασικά αλλαγή τρόπου ζωής αλλιώς δεν βγαίνει. Ειχα κι εγώ στο παρελθόν το σύνδρομο βάλε - βγάλε ενώ σαν παιδάκι ήμουν κι εγώ κλαρί! Καλή δύναμη σε όσους παλεύουμε με αυτό το ύπουλο τέρας που λέγεται φαγητό!

[chriskrim]

Καλημέρα Σοφία. Εκεί που αναλύεις το συναίσθημα σου όταν δεν πρέπει να φας και το παρομοιαζεις με την θλίψη του να εχει φυγει καποιος, συμπληρωνα αυτό που έλεγες παρακάτω. Έχω ακριβώς το ιδιο συναισθημα. Επίσης είμαι χαρούμενη όσο ετοιμάζω το φαγητο ή με την ιδέα του τι θα φάω . Όχι κατά τη διάρκεια και καθόλου μετά. Άσε τις τύψεις που νιώθω και αρχίζω να κάνω ένα νοητό πλάνο του τι θα κάνω από αύριο . Που τελικά δεν γίνεται ποτέ...

[AnnaTali]

Παλεύω με το ίδιο θηρίο πολλά χρόνια. Συνειδητά με ψυχολόγο τον τελευταίο 1, 5 και έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Αναγνωρίζω όλες τις φάσεις που αναφέρεις και παρόλο που τις ξέρω καλά με ανακουφίζει να τις ακούω και από σενα. Μακάρι αν σου βγει να κανεις κι άλλο βίντεο σχετικό. Σε ευχαριστώ πολύ ❤️

[babisdeliyiannis]

Όταν έκοψα για 5η συνεχόμενη φορά το τσιγάρο, είχα μέσα μου νιώσει πως με είχε κουράσει να εξαρτιέμαι από δαύτο σε πολλές στιγμές της ημέρας μου κι εκείνη τη στιγμή το υποτίμησα έντονα. Από εκείνη την ημέρα το αντικατέστησα στις εξόδους με πολυλογία, περισσότερη συζήτηση, κάθε μέρα με καμάρωνα που πια δεν μπορεί το καημένο να με εξυπηρετήσει. Πλέον δεν θυμάμαι ποια ήταν εκείνη η ημέρα και πόσος καιρός έχει περάσει ! Φυσικά και το τσιγάρο το αγαπώ ακόμα, θα μπορούσα να κάνω και καμία τζούρα μααα ... λυπάμαι, δεν μου κάνει, χωρίσαμε !

[lousyn]

Εξαιρετικό περιεχόμενο το σημερινό σου βίντεο! Αγγιξες ευαίσθητη χορδή που είδα τον εαυτό μου σαν σε καθρέφτη σε ΟΛΑ όσα έλεγες! Πόσο όμορφα τα έθεσες όλα, πόσο αντικειμενικά και πόσο βοηθούν οι σκέψεις που έκανες γύρω από αυτό το ζήτημα. Σε ευχαριστούμε πολύ! ❤❤❤❤

[SGeo]

Δεν ξέρω αν έχω εντοπίσει άλλο βίντεο που να έχει μιλήσει πιο πολύ στην ψυχή μου.
Αποτύπωσες αυτό ακριβώς που βίωνα με τα γλυκα. Μέχρι που τα έκοψα ΕΝΤΕΛΩΣ γιατί όπως ακριβώς είπες, η ζάχαρη, μου έφερνε μνήμες και ο εγκέφαλος είναι λες και τον ξυπνάς από ύπνο βαθυ. Έχω βρει την υγεία μου Σοφία! Απαλλάχτηκα από όλες αυτές τις σκέψεις που έκανα και νιώθω πλέον τόσο ανάλαφρη. Καλη δύναμη σε ολους!!!

[linasummervibes]

Σε ευχαριστώ που βρήκες λέξεις να περιγράψεις όλα όσα αισθάνομαι και δεν μπορούσα να βρω εγώ. Εισαι καταπληκτική. Με εχεις εμπνεύσει να εκπαιδευτω/σπουδασω και να βοηθήσω εμενα και συνανθρώπους.

[ΕυφροσύνηΓιάγκου-ξκ]

Η τροφοεξάρτηση (2:54) υπάρχει σαν όρος και στην ψυχολογία χρησιμοποιείται για δύο πράγματα:
Πρώτον, αφορά την υπερβολική εξάρτηση από άλλους ανθρώπους για να καλύψεις συναισθηματικές, ψυχολογικές ή πρακτικές ανάγκες. Μιλάμε για περιπτώσεις όπου κάποιος δυσκολεύεται να λειτουργήσει μόνος του, δεν αντέχει την απόρριψη κ.λπ. Αυτό συνδέεται με τις θεωρίες δεσμού και μπορεί να σχετίζεται με τη διαταραχή εξαρτητικής προσωπικότητας.
Δεύτερον, υπάρχει η έννοια της τροφοεξάρτησης στο φαγητό: όταν δηλαδή χρησιμοποιείς το φαγητό για να ρυθμίσεις συναισθήματα ή αναπτύσσεις εθιστική σχέση με συγκεκριμένα τρόφιμα, όπως ζάχαρη και λιπαρά. Αυτά ενεργοποιούν τα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου, κάτι που μοιάζει πολύ με τον τρόπο που λειτουργούν οι εθισμοί σε ουσίες. Αν θελει κάποιος να το ψάξει περισσότερο, μπορείτε να δειτε τη δουλειά των Gearhardt, Davis, ή ακόμα και το άρθρο των Volkow και Wise, που μιλάει για το πώς ο εθισμός στις ουσίες μας βοηθά να καταλάβουμε την παχυσαρκία. Ελπίζω να έδωσα μια ιδέα - καλή συνέχεια! :)

[ΔέσποιναΑνδρεαδου-ημ]

Καλη εβδομαδα Σοφια πολυ ομορφη η εικονα σου σημερα και παντα με χαμογελο η θετικη ενεργεια σου μεταδοτικη το σημερινο θεμα ειναι παντα επικαιρο και πολυπλευρο το οποιο στον καθενα ειναι ξεχωριστο θεωρω οτι παιζει μεγαλο ρολο η ψυχολογια και η δυναμικη του καθενα φιλακια πολλα

[Δήμητρα-ρν]

Καλημέρα Σοφία μου! Σε νοιώθω δεν σε καταλαβαίνω απλώς! παλεύω χρόνια με τα κιλά και είναι ένας αγώνας που δεν πρέπει να τον σταματάμε! Είναι ψυχο-βουλιμική (δική μου ερμηνεία) η τάση μας! Συνήθως, αποτέλεσμα έχει η αλλαγή της ζωής μας στο καλύτερο, στο καινούριο και στην κίνηση και δημιουργία! Τουλάχιστον σε εμένα όταν συμβαίνει αυτό, τα καταφέρνω! Όταν όλα είναι στάσιμα, το ρίχνω στο φαγητό και κυρίως στα γλυκά!

[ΕλευθερίαΠαππά-σρ]

Αγαπητή Σοφία.
Μετά από έναν αγώνα ενάμιση έτους, απηλλάγη από 30 κιλά, με την βοήθεια της ενδοκρινολόγου μου.
Τα κιλά αυτά ήταν αποτέλεσμα ανεργίας και κόψιμο του τσιγάρου αλλά και μιας κατάθλιψης που εκδηλώθηκε μετά από μια σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού.

Έκανα κάτι πολύ απλό για να τα καταφέρω.
Κοιταχτηκα στον καθρέφτη και είπα." Θέλεις να ζήσεις η να πεθάνεις??) Διάλεξα την ζωή
Στα 64 μου χρόνια είμαι πλέον γεμάτη ζωή, ευελιξία και ζωντάνια.

Θα σου πρότεινα λοιπόν, εντελώς συμβουλευτικά μέσα από την εμπειρία μου, να απευθυνθείς σε ενδοκρινολόγο ειδικευμένο στην παχυσαρκία.
Καλοί είναι και οι διατροφολόγοι αλλά για μετά αφού χάσεις τα κιλά σου, για την συντήρηση σου

Παράλληλα με τον ενδοκρινολόγο, για την περίπτωση σου, θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις συνεδρίες με ψυχολόγο. Θα σε βοηθήσουν πολύ. Είναι ο πλέον κατάλληλος που θα σε ακούσει εποικοδομητικά.

Αυτά με αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο σου.