Ποίηση - Κυριακή Δράκου - Στενό το πουκάμισο ετούτου του Χειμώνα

Στενό το πουκάμισο ετούτου του Χειμώνα

Έρχεται η άνοιξη,
στενό το πουκάμισο ετούτου του Χειμώνα.
Μεσόκοπες οι στιγμές αγκομαχούν.
Διαβάζω τη βροχή των δακρύων.
Ξεφυλλίζω τη ζωή σε ποιήματα για την σκοτωμένη ειρήνη.
Ποτίζει το γιασεμί εκείνο το φιλί στο μάγουλο…
Πατέρα μου…
Διαβάζω ένα γράμμα σου…
Άρωμα οι μνήμες και εσύ μια απέραντη αγάπη.
Μου δίνεις ένα λευκό μαντήλι να σκουπίσω τα μάγουλα μου.
Μου δείχνεις τον δρόμο των οραμάτων μου
και μου χαρίζεις μια εικόνα της Παναγιάς.
Θα συνεχίσω πατέρα, στο υποσχέθηκα…
Κυριακή Δράκου 10/2/2023