IN DUBIO

preview_player
Показать описание
Πόλεμος στην Ουκρανία: Ανάλυση του στρατιωτικού σκέλους
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ρωσία: Οι γεωπολιτικές προεκτάσεις και οι σχέσεις τους μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε ο κύριος Τσιριγώτης στο 48:48, όπως δίνεται από την συντάκτρια του άρθρου των Ανιχνεύσεων στο οποίο αναφέρθηκε στο 45:58, έχει ως εξής:

Την απάντηση την έχει δώσει ο ίδιος ο κύριος Σι Τζινπινγκ στο διάγγελμα του την 1η του φετινού έτους προς τον Στρατό της Κϊνας, επισημαίνοντας την ανάγκη ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός να υιοθετήσει τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες στην εκπαίδευσή του, ώστε να μπορεί να κερδίσει μελλοντικούς πολέμους.
Επομένως η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας σήμερα αφενός δεν έχει αναπτυχτεί στον τεχνολογικό τομέα, αφετέρου σε εκπαίδευση του στρατιωτικού της προσωπικού κατά τρόπον ώστε να μπορεί με βεβαιότητα για την ίδια να κερδίσει σήμερα έναν τέτοιο πόλεμο, μέσω εμπλοκής της στα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία., ρισκάροντας πρόωρα, δηλαδή στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα, μια ήττα στο πεδίο λόγω της εμπλοκής της αυτής..
Αυτός είναι ένας προφανής λόγος που η Κίνα ωθείται σήμερα σε παράταση μιας τελικής αναμέτρησης , μολονότι με βάση τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία της έχει ήδη "ριχτεί το γάντι".

Επιπλέον για να μπορέσει να κερδίσει έναν τέτοιο πόλεμο η Κίνα κατά των ΗΠΑ, προαπαιτούμενο είναι να εξαρτήσει πλήρως στο άρμα της την Ρωσική Ομοσπονδία, κάτι που δεν το έχει καταφέρει σε ολοκληρωτικό βαθμό, μολονότι, όπως ανέφερε κι ο κύριος Λαγκίδης, πράγματι το ισοζύγιο μεταξύ Κίνας-Ρωσίας τα τελευταία χρόνια έχει πλήρως αντιστραφεί συγκριτικά με αυτό που συνέβαινε προ του 2015. Η συνθήκη αυτή ωθεί την Κίνα στην σύναψη νέων εμπορικών συμφωνιών με την Ρωσία ώστε να εξαρτήσει την Ρωσική οικονομία κατά τρόπον άλλως αναπόδραστο για την Ρωσία, αποκόπτοντας την πλήρως από την Δύση και μεταβάλλοντας την σε υποχείριο της, ώστε εν συνεχεία να αντιμετωπίσει εντέλει η Κίνα τις ΗΠΑ στον Ειρηνικό, με αφορμή ενός τέτοιου πολέμου ίσως μια πιθανή εισβολή της Κίνας στην Ταϊβάν.
Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να συμβεί πριν η Κίνα ολοκληρώσει την προετοιμασία της πλήρως στους τεχνολογικό κι εκπαιδευτικό τομέα του ΛΔΣτρατού κι εξασφαλίσει συγχρόνως την "πλάτη" της προς την Ρωσία, τις συνθήκες εκείνες δηλαδή που θα της προσδώσουν στο μέλλον ιδιαίτερα αυξημένες πλέον πιθανότητες μιας νίκης εναντίον των ΗΠΑ, Μιας νίκης με την οποία θα προσδοκά βάσιμα πλέον ότι θα εξωθήσει τις ΗΠΑ σε οπισθοχώρηση και σε τέτοιου βαθμού υποχώρηση που θα δώσει συγχρόνως στην ίδια την Κίνα την δυνατότητα να εγκαταστήσει την παγκόσμια- πλανητική ηγεμονία της,
(* Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κίνα δεν έχει υποκλέψει τεχνολογία που χρησιμοποιούν ήδη οι ΗΠΑ, η οποία θα επιτρέψει μια νίκη της Κίνας σε μια αντιπαράθεση, αλλά ότι η Κίνα δεν έχει καταφέρει ακόμα να αναπτύξει την τεχνολογία αυτή...Βρίσκεται δηλαδή ακόμα στο στάδιο της προετοιμασίας..)

Μια πρόβλεψη λέει πως στο "τρίγωνο " αυτό ΗΠΑ-Ρωσίας- Κίνας, ίσως η οικειοθελής στροφή της Ρωσίας σε Κεντρική κι Ανατολική Ασία, ενδεχόμενο σκοπό της να έχει, σε σύμπραξη κυρίως με την Ινδία, να αφαιρέσει μελλοντικά κερδισμένες σήμερα σφαίρες επιρροής από την Κίνα, μειώνοντας τις Κινεζικές προσδοκίες κι οδηγώντας τες σε υποβιβασμό και σε συμβιβασμό με την ιδέα μιας περιφερειακής δύναμης της Απω Ανατολή. (*Νομίζω ότι η διαδικασία αυτή ξεκίνησε ύστερα από τα πρόσφατα γεγονότα στο Καζακστάν, αφού φρόντισαν πρώτα οι ΗΠΑ να ανοίξουν στην Ρωσία το τοπίο με την εμφανιζόμενη ως δήθεν "άτακτη" αποχώρηση τους από το Αφγανιστάν...)

Προς το παρόν με την εξάρτηση, από την Κίνα μέσω του One Belt One Road, συνολικά 140 χωρών από τις 200 περίπου που έχει αυτός ο πλανήτης, προσωπικά δεν θα την χαρακτήριζα την Κίνα ως απλώς μια άλλη περιφερειακή δύναμη. Μέχρι πρότινως είχε καταλάβει όλη την Heartland όπως την όριζε ο Μακίντερ κι έμπαινε δυναμικά στην Ρimland όπως την εννοούσε ο Σπαϊκμαν....

Παρεμπιπτόντως οι σύγχρονοι Δρόμοι του Μεταξιού, ποτέ δεν σχεδιάστηκαν, καθόσον γνωρίζω να περάσουν μέσω Ρωσικής επικράτειας. Αντίθετα την απέφευγαν συστηματικά !!!! Κι όσο για την Φιλανδία έχει αναπτύξει σχέσεις με την Κίνα. Στην Φιλανδία, μέλος του Αρκτικού Συμβουλίου, μέσω κρατικών συμφωνιών η Κίνα κατασκευάζει δίκτυα επεξεργασίας και μεταφορών LNG που σχεδιάζει να εξάγει από την Αρκτική, με 3 - προς το παρόν - υπερσύγχρονα παγοθραυστικά που έχει ήδη κατασκευάσει ως μία " σχεδόν Αρκτική χώρα", όπως χαρακτήρισε τον εαυτό της στην Λευκή Βίβλο του 2018 (δυστυχώς εάν βάλω τις πηγές εδώ, το youtube, δεν θα ανεβάσει το σχόλιο...)

Η Κίνα έχει αποθηκευμένα καύσιμα που εξυπηρετούν τις ανάγκες της για τουλάχιστον όλη την επόμενη δεκαετία κι αυτό δημιουργεί πρόσθετους φόβους ότι μπορεί στο μέλλον να παίξει με τις τιμές των υδρογονανθράκων. Τους υδρογονάθρακες της τους προμηθεύεται από Κεντρική Ασία, Ιράν, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ, Κατάρ κι επίσης από την Ρωσία. Στον τομέα των υδρογονανθράκων η Ρωσία τείνει να εξαρτηθεί από την Κίνα κι όχι το αντίστροφο. Αλλωστε η Κίνα στην Λευκή Βίβλο έχει ανακοινώσει ότι έως το 2060 θα έχει προσχωρήσει στην Πράσινη ενέργεια με τις ανάγκες να περιορίζονται μόνον σε ένα 25% όσον αφορά το φυσικό αέριο κι ένα 35% όσον αφορά το πετρέλαιο...

Είδα στην ζωντανή συζήτηση κάποιον ακροατή που ρώτησε από ποιες πηγές άντλησε το πάνελ τις γνώσεις του. Το θεωρώ κι εγώ χρήσιμο να αναφέρονται οι πηγές.
Ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους του κυρίου Τσιριγώτη να αναφερθεί έστω και στοιχειωδώς ...

mariloupapa