Μίλτος Πασχαλίδης - Παραμύθι με λυπημένο τέλος / Ανέκδοτο @ Principal, 02/01/2015

Ο Μίλτος Πασχαλίδης επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη με μια διάθεση να τραγουδήσει γι' «αυτούς που λείπουν πιο πολύ». Μεγάλο μέρος της παράστασης περιλαμβάνει αποσπάσματα από το συγκινητικό αφιέρωμα στους αγαπημένους του απόντες Μάνο Ξυδούς, Δημήτρη Μητροπάνο, Άλκη Αλκαίο και άλλους αγαπημένους δημιουργούς.
Θεσσαλονίκη 02 Ιανουαρίου 2015

Παραμύθι με λυπημένο τέλος

Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Κάποτε γνώρισα μια λίμνη
μάτια μου, μάτια μου
κάποτε γνώρισα μια λίμνη
που 'θελε να 'ναι θάλασσα

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
μάτια μου, αχ μάτια μου
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
που 'θελε βράχος να γενεί

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Κάποτε αγάπησα μια κόρη
μάτια μου, μαύρα μάτια μου
που ρωτούσε κάθε αγόρι
πότε γυναίκα θα γενεί

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Έχουν περάσει χρόνοι δέκα
μάτια μου, αχ μάτια μου
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί

Και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι