Μαύρο Ποινικό - Οντίν

October 17, 2013 ODIN
γράφω οχτώ τετράδες και είμαι ζωντανός
δύσκολο είναι και μοιάζει με βήμα προς το άγνωστο κενό
ξεχνώ ποιος είμαι και από όσα κλέβω κρατώ ό,τι μου αναλογεί
στην ασχήμια χρεώνω την άσχημή μου επιτυχία

μοιράζω όλα όσα ξέρω
υπάρχει εύκολος δρόμος, αλλά επιλέγω το δρόμο της φωτιάς
εσύ είσαι Βασιλιάς της απραγίας
κι άβολα κάθεσαι σε θρόνο που δε σου ταιριάζει

έχω τη φωνή μου για να σου δίνω
όλα όσα έχω στον κόσμο τα χαρίζω
γύρω μας υπάρχουνε λάθη που κάναμε
γι αυτο στα γράφω πρακτικά, για να καταλαβαινόμαστε

γνωρίζω τι μου γίνεται
βγαίνω στο φως και με επανατοποθετώ
κράτησα ξεκάθαρα τα λόγια και τα μούτρα μου
διπλοσκέφτηκα πολλές φορές προτού πράξω ή μιλήσω

κι αν όσα έχω να πω σου είναι φτωχά
ο κόσμος κινείται μα εσύ δε τον βλέπεις
η σπίθα υπάρχει ακόμη
όμως ζούμε σε εποχές παρατημένες

κι έπαψα να ψάχνομαι σε αλλονών όνειρα
άνοιξα τα ποιήματα που έγραφα όσο ήμουν στ' όραμα
κράτησα όλα τα όμορφα και πέταξα όλα τα υπόλοιπα
πρόδωσα ανθρώπους που με αγαπήσανε και με φρόντισαν

ζούμε σ' ένα κόσμο δίχως ήθος
είμαστε όλοι ξένοι και ζούμε δίχως πρόοδο
περπατάμε αντίθετα το δρόμο του ανθρώπου
κι έχουμε ριζώσει για τα καλά στη μικρομυαλιά

μα ακόμη όλα δε χαθήκανε
κι αν δώσουμε φως από δω και πέρα έχουμε ελπίδα
στης γης τη σιωπηλή ύπαρξη αφήνομαι
να ζήσω ελεύθερα

[icta]

Ναι ναι, δεν κουνώ την κούτρα μου
ξεπηδώ στο φως και ξεσκαρτάρω από την κούνια μου
κράτησα ξεκάθαρα τα λόγια και τα μούτρα μου
μέτρησα πολλές φορές τις πράξεις και τα γούστα μου
κι αν όσα έχω να πω σου είναι φτωχά
σύσσωμα κορμιά σε απειροελάχιστη τροχιά
τρίτα φτερουγίσματα στέκονται στην φωτιά
χάσαν εποχές τα χρώματα τους ξανά