Ευτυχισμένα

Όταν ήρθαν πριν λίγες μέρες σκέφτηκα ' μάλλον η τελευταία κούτα τις χρονιάς'. Όπως αποδείχθηκε ήταν τυχερή κούτα γι' αυτά τα γατο-αλιεν. Παρόλο που ήταν κατσιασμένα, φοβισμένα, αδύνατα και με δερματικά προβλήματα το ζευγάρι με την κυρία να μιλά σπαστά Ελληνικά τα θέλει για δικά του.

Είναι υπέροχο να τα βλέπεις να βελτιώνονται μέρα με τη μέρα , όχι μόνο σωματικώς αλλά κυρίως ψυχολογικά, και να παίζουν ανέμελα και να ξέρεις ότι θα πάνε σε ένα καλό σπίτι...και ας έχουν το κλουβί του συνέχεια μπάχαλο ... μωρά είναι ...δικαιολογούνται.

Δυστυχώς όλες οι ιστορίες της κούτας δεν έχουν αίσιο τέλος αλλά έτσι είναι η ζωή για τα μικρά γατάκια...σκληρή.

Στειρώνουμε - υιοθετούμε