Domenica - Μέσα στη βουή του δρόμου 1997-2017

Σε ποίηση του Μήτσου Παπανικολάου

Μέσα στη βουή του δρόμου
Ήταν νά 'βρω τ' όνειρό μου
Να το βρώ και να το χάσω
Κι ούτε πια που θα το φτάσω

Μια στιγμή πέρασε 'μπρός μου
Κι ήταν η χαρά του κόσμου
Η χαρά που μας ματώνει
Σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι

Όνειρο γλυκό και ξένο
Και παντοτινά χαμένο
Σε κρατώ στο νού μου ακόμα
Σα τριαντάφυλλο στο στόμα

Πέρασες όπως περνούνε
Όσα δεν θα ξαναρθούνε
Σε κρατώ στο νού μου ακόμα
Σα τριαντάφυλλο στο στόμα

Πέρασε όπως περνούνε
Όσα δεν θα ξαναρθούνε
Πουλιά που έχουν φτερουγίσει
Σύννεφα μέσα στη Δύση

Κι άφησε το πέρασμά του
Πέρασμα ζωής θανάτου
Στην καρδιά μου σα σφραγίδα
Μια πεθαμένη ελπίδα

#domenicaστοργή

[Domenicamusic]

Domenica Νέο Άλμπουμ Στοργή #domenicaστοργή

[theoarm]

Υπεροχοι, αχ και να γυριζε ο χρονος πισω...

[mattishida]

μπραβο σας που φτασατε 20 χρονια αλλοι τα εχουν παρατησει.

[orfeas]

Φοβεροί απλά! Ανατρίχιασα με αυτήν την έκδοση. Χρειάζεται συγκροτήματα όπως εσείς η Ελληνική μουσική σκηνή.

[kis]

Όνειρο γλυκό και ξένο και παντοτινά χαμένο..! Ερχόμαστε και φεύγουμε.. Είμαστε περαστικοί σε αυτή την "αιωνιότητα". Νοσταλγία, δίχως να μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω. Να είσαι "άνθρωπος". Αυτό έχει σημασία. Λατρεμένο τραγούδι όλων των εποχών! Σε ευχαριστώ Domenica! 🤍

[argyrogrammatikakh]

Εκτός της φοβερής μουσικής και στίχου, έχουν παρουσία σεμνή, διακριτική! Μιλάνε μόνο με τη δουλειά τους. Τη μακράν εξαιρετική δουλειά τους!!!

[kated]

Λειπετε από την ελληνική μουσική σκηνή...