«Ο Θούριος»

Ο Θούριος ήταν επαναστατικό ποίημα - όρκος που γράφτηκε από τον Ρήγα Φεραίο.

Τυπώθηκε το 1797 στην Βιέννη.

Σκοπός του ήταν να τραγουδιέται στις συγκεντρώσεις των Ελλήνων για να τους ξεσηκώσει για την Ελευθερία.

Ο Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής γεννήθηκε στα 1757.

Ο συγγραφέας του περίφημου "Θουρίου", αυτής της έμμετρης επαναστατικής προκήρυξης-προσκλητήριο προς όλους τους υπόδουλους βαλκανικούς λαούς. Ήταν επικίνδυνος. Έπρεπε να πεθάνει.
Τον Ιούνιο του 1798 και μετά από πολύμηνα βασανιστήρια μαζί με τους επτά συντρόφους του στραγγαλίστηκαν στον Πύργο Νεμπόιτσα στο Βελιγράδι και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη από τους Οθωμανούς Τούρκους.

Οι στίχοι του Θούριου ενέμπνευσαν για πάνω από 20 χρόνια τους σκλαβωμένους Έλληνες. Στίχοι που μιλούσαν στις καρδιές τους. Λόγια πορφυρά. Η Ελευθερία γεννιόταν στην ψυχή των Ελλήνων.

Ο Θούριος τραγουδήθηκε από ολάκερη την Κλεφτουριά.
Η μελωδία του άλλοτε μοιάζει με την Μασσαλιώτιδα, άλλοτε με επτάσημο συρτό και στις στιγμές που οι κυνηγημένοι Έλληνες αρνούνται να παραδώσουν τ' άρματά τους μοιάζει με ύμνο.
Ύμνο βγαλμένο από τα ένδοξα χρόνια της πάλαι ποτέ κραταιάς Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Συνολικά ο Θούριος τραγουδήθηκε σε πάνω από 20 μελωδίες. Η μελωδία που πρότεινε ο ίδιος ο Ρήγας ήταν σε Ήχο Πρώτο και σύμφωνα με τον Αντώνη Σιγάλα (Συλλογή Εθνικών Ασμάτων, 1884) είναι αυτή που τραγουδούν οι «Μωραΐτες».

Κλείσαμε τα μάτια μας και προσπαθήσαμε να βρεθούμε στις αρχές του 1800 τότε που άνθιζε η Κλεφτουριά στον Μωριά. Χρόνια χιλιοτραγουδισμένα και χιλιοδοξασμένα που φτάνουν στα όρια του Μύθου.

Σε ένα μωραΐτικο λημέρι λοιπόν. Τραγουδούμε συνοδεία του ταμπουρά στίχους από τον Θούριο του Ρήγα. Ούτε τραγουδιστές είμαστε, αλλά ούτε και ηθοποιοί. Αγαπάμε όμως την Ιστορία μας και με κάθε ευκαιρία θα εξυμνούμε τα κατορθώματα των προγόνων μας και θα τους θυμόμαστε εις τους αιώνες.

Γιατί κάθε φορά που σχηματίζονται στα χείλη μας οι λέξεις "ως πότε παλληκάρια...", κάνουμε ένα μνημόσυνο στον πατριώτη που δεν πρόλαβε να δει λεύτερη πατρίδα, έσπειρε όμως ακάματα τους σπόρους της λευτεριάς και της δικαιοσύνης για να απολαμβάνουμε εμείς τους καρπούς τους.

Λαογραφικός & Ιστορικός Σύλλογος
Μωραΐτες εν Χορώ