Μισή ώρα στην economia με τον Μάνο Ματσαγγάνη

Ο Μάνος Ματσαγγάνης καθηγητής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και επικεφαλής του Παρατηρητηρίου Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Οικονομίας του ΕΛΙΑΜΕΠ, συζητά με τον Αντώνη Παπαγιαννίδη και τον Κώστα Μπλιάτκα , στην σειρά των e - συναντήσεων
«Μισή ώρα στην economia”.

Ο Μ. Ματσαγγάνης απαντά στο ερώτημα «πως βλέπει ο μέσος Ιταλός το «φαινόμενο Μελόνι» , ανιχνεύει την επίδραση που έχει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και εξηγεί τις ιστορικές αδυναμίες του ιταλικού πολιτικού συστήματος.

«Ο κλονισμός της πίστης των Ιταλών στα παλιά κόμματα, η διάλυση των τελευταίων στη δεκαετία του ´90, οι νέοι σχηματισμοί και η παρατεταμένη αστάθεια που ήρθε αργότερα» , προσθέτει ο ίδιος, «έφεραν την προσφυγή σε κυβερνήσεις τεχνοκρατών. Είναι σα να έλεγαν τα κόμματα «εμείς δεν μπορούμε να τα φέρουμε εις πέρας, ελάτε εσείς».

Για το αν η Τζιόρτζια Μελόνι μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτικό ηγέτη τύπου Τραμπ ο κ.Ματσαγγάνης παρατηρεί πως ουσιαστικά ο Μπερλουσκόνι ήταν αυτός που πριν από είκοσι χρόνια «προανήγγειλε» τον Τραμπ και εκτιμά , όμως, ότι ο Ιταλός πολιτικός δεν επέδειξε την «επιθετική περιφρόνηση» προς τους δημοκρατικούς θεσμούς που συχνά είχε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, για να προσθέσει ότι η Τζ. Μελόνι δεν θα γίνει ένα είδος Τραμπ.

«Η νέα γενιά της Ιταλίας έχει προχωρήσει πάρα πολύ και θεωρεί δεδομένο ότι έχουν δικαιώματα οι ομοφυλόφιλοι ή ότι επιτρέπονται οι αμβλώσεις, όποτε το μόνο που μπορεί να κάνει η Μελόνι είναι να προσπαθήσει να παγώσει η να επιβραδύνει τη σταδιακή αναγνώριση δικαιωμάτων», υποστηρίζει ο ίδιος.

Για το πως βλέπουν σήμερα την Ευρώπη η Ιταλοί, ο Μ. Ματσαγγάνης πιστεύει πως οι Ιταλοί δεν αμφισβητούν ότι είναι σταθερά ένα κομμάτι της Ευρώπης και ένα από τα στοιχεία που συγκροτούν την Ευρωπαϊκή ταυτότητα. Αυτό που κλονίστηκε είναι η εμπιστοσύνη στους θεσμούς της ΕΕ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.
Το ότι όμως οι Ιταλοί εκλέγουν «τσαρλατάνους» για κυβερνήτες οφείλεται , σύμφωνα με τον ίδιο , στο γεγονός ότι η ΕΕ υπονόμευσε το έργο σοβαρών μεταρρυθμιστών με την υπερβολική εμμονή σε μια μορφή δημοσιονομικών περιορισμών ανοίγοντας τον δρόμο στους πρώτους.