filmov
tv
200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 - Προσέγγιση μέσα από την τέχνη.

Показать описание
Οι μαθητές των ΣΤ΄ τάξεων του 8ου και 18ου Δημοτικών Σχολείων Θεσσαλονίκης ερμηνεύουν δύο τραγούδια από το έργο του Διονύσιου Σολωμού ‘’Ελεύθεροι Πολιορκημένοι’’ σε μελοποίηση του Γιάννη Μαρκόπουλου, για να επικεντρωθούν στην έξοδο του Μεσολογγίου. Παράλληλα γίνεται παρουσίαση πινάκων ζωγραφικής από διάσημους ζωγράφους με θεματολογία την έξοδο του Μεσολογγίου ώστε να φανεί το μέγεθος της εξέγερσης μέσα από μουσική και εικαστική προσέγγιση.
Καντάτα ελευθερίας - Το χάραμα επήρα
Πρόκειται για το Α’ σχεδίασμα από το ημιτελές έργο “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” του Διονύσιου Σολωμού, το οποίο έγραψε κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826).
«Το χάραμα επήρα
Του Ήλιου το δρόμο,
Κρεμώντας τη λύρα
Τη δίκαιη στον ώμο
Κι απ’ όπου χαράζει
Ως όπου βυθά,
Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.»
Παράμερα στέκει
Ο άντρας και κλαίει·
Αργά το τουφέκι
Σηκώνει και λέει:
«Σε τούτο το χέρι
Τι κάνεις εσύ;
Ο εχθρός μου το ξέρει
Πως μου είσαι βαρύ.»
Της μάνας ω λαύρα!
Τα τέκνα τριγύρου
Φθαρμένα και μαύρα
Σαν ίσκιους ονείρου·
Λαλεί το πουλάκι
Στου πόνου τη γη
Και βρίσκει σπυράκι
Και μάνα φθονεί
Άκρα του τάφου σιωπή
Πρόκειται για το 1ο απόσπασμα του Β' σχεδιάσματος που έγραψε στην Κέρκυρα, στα χρόνια μεταξύ 1833-1844.
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι’ η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω γω στο χέρι;
Οπού συ μούγινες βαρύ κι’ ο Αγαρηνός το ξέρει.»
Καντάτα ελευθερίας - Το χάραμα επήρα
Πρόκειται για το Α’ σχεδίασμα από το ημιτελές έργο “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” του Διονύσιου Σολωμού, το οποίο έγραψε κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826).
«Το χάραμα επήρα
Του Ήλιου το δρόμο,
Κρεμώντας τη λύρα
Τη δίκαιη στον ώμο
Κι απ’ όπου χαράζει
Ως όπου βυθά,
Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.»
Παράμερα στέκει
Ο άντρας και κλαίει·
Αργά το τουφέκι
Σηκώνει και λέει:
«Σε τούτο το χέρι
Τι κάνεις εσύ;
Ο εχθρός μου το ξέρει
Πως μου είσαι βαρύ.»
Της μάνας ω λαύρα!
Τα τέκνα τριγύρου
Φθαρμένα και μαύρα
Σαν ίσκιους ονείρου·
Λαλεί το πουλάκι
Στου πόνου τη γη
Και βρίσκει σπυράκι
Και μάνα φθονεί
Άκρα του τάφου σιωπή
Πρόκειται για το 1ο απόσπασμα του Β' σχεδιάσματος που έγραψε στην Κέρκυρα, στα χρόνια μεταξύ 1833-1844.
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι’ η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω γω στο χέρι;
Οπού συ μούγινες βαρύ κι’ ο Αγαρηνός το ξέρει.»
Комментарии