Γιάννης

Πως να περιγράψεις με λόγια, το αντίκρισμα που αφήνει στη ζωή σου, ένας άνθρωπος με το παράδειγμά του? Αδύνατον... Από την άλλη, το να μην αναφερθείς καθόλου σε αυτό, δεν ταιριάζει σε Αυτόν που είπε το "τίμα τον πατέρα και την μητέρα σου..." Με αφορμή λοιπόν αυτήν την φωτό που τράβηξα προχθές, να πω ότι εικονίζει τον πατέρα μου στα 83 του, να ζωγραφίζει την θεά Αφροδίτη και τον θεό Απόλλωνα, με την τεχνική της νωπογραφίας (fresco)... Αυτός που έχει εγχειριστεί δύο φορές στη μέση του επειδή όταν ζωγραφίζει, ξεχνάει να φάει, να κοιμηθεί, να σηκωθεί... Είχα φύγει μια μέρα νωρίς από το σπίτι και ο πατέρας μου αγιογραφούσε στο εργαστήριο του... Επέστρεψα στις 2:30 τα ξημερώματα και τον βρήκα εύθυμο, ακριβώς στην ίδια θέση να αγιογραφεί... Του λέω "ξέρεις τι ώρα είναι? 2:30!". Και μου απαντάει ατάραχος, "ε, μεσημέρι είναι ακόμα...".
Και επειδή έχει γεννέθλια σήμερα, πολύχρονος μπαμπουλάκο!
Η σύνθεση ανήκει στις πρώιμες του 1995. Όταν αναρωτήθηκα για τον τίτλο είπα "αυτός είναι ο πατέρας μου". Γιάννης!