Σαλώμη

ΣΑΛΩΜΗ

Μάτια ταξιδεμένων εραστών
σου μάτωσαν το πέλαγο της σκέψης
κι ήρθες με τα εφτά πέπλα να χορέψεις
το φονικό φοξ τροτ των ιπποτών.

Σφαγμένη μες στο γυάλινο κελί σου
μετρώντας τ' άδεια ερείπια ξαγρυπνάς
και στα σημάδια της βροχής γυρνάς
να γείρεις πια το ανήσυχο κορμί σου.

Σκόρπισε η νύχτα τα τριαντάφυλλά της
κι εσύ, πένθιμο πρόσωπο θαρρείς,
χάνεσαι, τ' άστρα αγγίζεις κι απορείς
στη ρίζα της δικής σου οφθαλμαπάτης.

Χάδια αργοπορημένων εραστών
σου πήραν τον ορίζοντα, και μόνη
μες στο σκοτάδι που σε στεφανώνει
σέρνεις σαρδονικά το σημειωτόν.