ΣΜΥΡΝΗ ΜΟΥ

Σμύρνη μου- Ποίηση: Ελένη Ζαραμητροπούλου

Ήτανε λέει συνωστισμός στης Σμύρνης το λιμάνι
Σαν να γινότανε θαρρείς στο Harrods οι εκπτώσεις
Και συνωστίζονταν πολλοί κάποιους ποδοπατούσαν
αυτά μας λένε κάποιοι μα σφαγμένους αδικούσαν!
Δεν είπαν πως ξεχύθηκαν με λύσσα οι εχθροί μας
Να κάψουν να σκοτώσουνε το άνθος της ψυχής μας
Γιατί ήταν απολίτιστοι, φονιάδες μα ντροπή τους
Να λένε τέτοια ψέματα για τους ομοεθνείς τους

Δεν είχανε αυτοί εκεί παππού που τον κρεμάσαν
Δεν είχανε γιαγιά εκεί που τα παιδιά της σφάξαν
Κάτω απ’ τα πέταλα του αλόγου μισοπατημένη
να τα φωνάζει άφωνη στο αίμα βουτηγμένη
στο στήθος της ένα μωρό ουρλιάζοντας βυζαίνει
κι εκείνη σε καράβι ν’ ανεβαίνει αλαφιασμένη

Δεν είχαν μάρτυρες γονείς που ζήσανε τη φρίκη
Αυτή η κόλαση ποτέ σ’ άνθρωπο να μην τύχει
Κι όλοι αυτοί που χάθηκαν και σβήσανε με βία
Και χύσανε το αίμα τους στη μαύρη προκυμαία
Όλοι αυτοί ανέβηκαν ψηλά στους ουρανούς
Άγγελοι τους παρέλαβαν και κλάψανε γι’ αυτούς

Ως πότε Ελλάδα οι ψυχές αλύτρωτες θα μένουν
Και πότε αυτές θα λυτρωθούν πόσο θα περιμένουν!
Ως πότε πια το μακελειό κάποιοι θα λεν συνωστισμό!

Μελοποίηση του ποιήματος από τη μαέστρο Ελευθερία Μεταξά
Ερμηνευεί στην χορωδιακή συναυλία (23-3-2025) για την επέτειο του 1821 στη Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης, η χορωδία Ελεύθερες Φωνές του Συλλόγου Φιλων της Μουσικής Τα Θέσφατα. Στο πιάνο συνοδεύει η Νάνσυ Αραμπατζή, στο νταούλι ο Δημήτρης Θεολόγου.