Μανώλης Κοκολάκης_ΚΕ53_ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΥΡΙΟΥ_27-05-12. Στην Αρχιερατική Του προσευχή παρακαλεί ο Κύριος τον Πατέρα Του ως εξής: «ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν, καὶ ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι…ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας». (Ιω. κεφ. 17ο, στ. 23). Δηλαδή: Εγώ να ζω μέσα στον καθένα τους, όπως και Συ ζεις μέσα Μου, για να είναι τελειοποιημένοι σε ένα πνευματικό σώμα και για να γνωρίζει ο κόσμος…ότι τους αγάπησες όπως αγάπησες και Εμένα.
Αυτά τα λόγια του Κυρίου, μας αποκαλύπτουν την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία και το σύνδεσμο των μελών της πρώτα με τον Θεό και κατόπιν μεταξύ τους. Ο συνδετικός κρίκος όλων είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός. Και παρακαλεί τον Θεό Πατέρα να αξιώνονται οι μαθητές και οι πιστοί κάθε εποχής να έχουν τον Κύριο μέσα τους. Τόσο στενή να είναι η σχέση τους με τον Χριστό, όσο και του Κυρίου με τον Πατέρα του. Η ένωσή μας με τον Κύριο, ολοκληρώνει βέβαια προσωπικά τον καθένα μας. Αλλά ο πιστός δεν πρέπει να αρκείται στην προσωπική του ολοκλήρωση. Η τελειοποίησή του θα γίνει μέσα σε ένα σώμα, το Σώμα του Κυρίου μας, που δεν είναι άλλο από την Εκκλησία Του. Ο χριστιανός θα αγωνιστεί στην επί γης εκκλησία, τη στρατευομένη. Με τα όπλα των Μυστηρίων της και κυρίως με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού θα στρατευτεί εναντίον των παθών του και των παγίδων του πονηρού. Με την χάρη του Κυρίου, την σκέπη της Παναγίας και τις πρεσβείες των αγίων θα υπερνικά τα εμπόδια και τους πειρασμούς του πνευματικού αγώνα. Και όλα αυτά, για να διατηρεί τον ενωτικό σύνδεσμό του με τον Κύριο και τους εν Χριστώ αδελφούς του, ζωντανό. Αυτή η ένωση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ομφάλιος λώρος με τον οποίο τρεφόμαστε και αναπτυσσόμαστε πνευματικά στην παρούσα ζωή μέχρις ότου διέλθουμε από τα σκοτάδια της, ψυχή και σώμα, στην αιωνιότητα. Αυτή μεν την πνευματική τελειότητα θα απολαύσει ο καθένας προσωπικά, η σωτηρία δε, θα πραγματωθεί εν Εκκλησία, εφόσον διατηρούμε την ένωσή μας με τον Κύριο. Κατ’ αναλογία με ένα μέλος του φυσικού σώματος. Όσο παραμένει συνδεδεμένο με το σώμα, είτε ασθενεί, είτε έχει πληγεί, όμως αιματώνεται. Και το αίμα του οργανισμού συνεχίζει να του μεταφέρει στοιχεία θρέψης και θεραπείας. Εάν όμως αποκοπεί, τότε επέρχεται η σήψη του μέλους και ο θάνατος.
Τόσο σημαντική είναι η ένωση του πιστού με τον Χριστό εντός της εκκλησία Του, ώστε αυτό να αποτελεί το διακριτικό γνώρισμα της αγάπης του Ουράνιου Πατέρα μέσα στον κόσμο. Αφού η αγάπη του Πατέρα για τον Υιό Του, μεταφέρεται από τον Χριστό στον πιστό.
Συνοψίζοντας: Για να είμαστε με τον Κύριο, πρέπει να είμαστε στην Εκκλησία του. Και για να είμαστε στην Εκκλησία, πρέπει να είμαστε του Κυρίου. Τότε θα είμαστε και στη Βασιλεία Του, αγαπητοί δικοί Του αλλά και του Πατρός Του. Ας αξιωθούμε όλοι μας.
Αγαπητοί μου αδελφοί, σας εύχομαι καλή ακρόαση και ευλογημένη αυριανή.
