Να Ζήσω ή Να Πεθάνω / Μοίρες - Τσανακλίδου Τάνια (Ηρώδειο 2021)

«ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ»
ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ - ΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
(ΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ)
ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ - 12/10/2021

Παίζουν οι μουσικοί:
Πιάνο: Νίκος Γαρουφαλάκης
Πλήκτρα: Βασίλης Γκίνος
Κρουστά: Βαγγέλης Καρίπης
Μπάσο: Κώστας Κωνσταντίνου
Τύμπανα: Κώστας Λιόλιος
Μπουζούκι, Ούτι: Βαγγέλης Μαχαίρας
Πνευστά: Χρήστος Παπαδόπουλος
Κιθάρα: Γιώργος Χατζόπουλος

Καλλιτεχνική επιμέλεια – Κείμενα: Λίνα Νικολακοπούλου
Σκηνοθεσία: Φωκάς Ευαγγελινός
Ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας: Βασίλης Γκίνος
Ηχοληψία: Παναγιώτης Πετρονικολός, Ηλίας Τριντής
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Σκηνογραφία: Γιώργος Γαβαλάς
Artwork: Πέτρος Παράσχης
Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης
Παραγωγή: Αργύρης Ναστόπουλος – Γιάννης Περίδης/Celestial Arts & Entertainment Productions

Να Ζήσω Ή Να Πεθάνω - 1992

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη Εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Δεν έχει απόψε η γη φεγγάρι
να βγούνε οι μοναξιές ζευγάρι
να πιάσουν της καρδιάς τ’ αγρίμι
κάτω απ’ της ξαστεριάς τ’ ασήμι

Φλέβα η ζωή που γρήγορα χτυπά

Να ζήσω ή να πεθάνω
Σ’ ένα flamenco απάνω
μάτια μου
σαν τρελή φωτιά
που διψάει για μια μαύρη ματιά

Να ζήσω ή να πεθάνω
μ’ ένα κορμί ότι κάνω
μάτια μου
ν’ απογειωθώ
κι απ’ τη γη
με το φως να ενωθώ

Δεν έχει απόψε η γη κρεβάτια
για κείνους που κοιτούν στα μάτια
κι αν τους ρωτήσεις λένε, ίσως
κάποια μου αγάπη να’ ταν μίσος

Φλέβα η ζωή που γρήγορα χτυπά
θέλει ο έρωτας και ο θάνατος ψυχή
πες το κι άρχισε ουρανέ μου μια βροχή.

Φλέβα η ζωή που γρήγορα χτυπά
Να ζήσω ή να πεθάνω
μ’ ένα κορμί ότι κάνω
μάτια μου
ν’ απογειωθώ
κι απ’ τη γη
με το φως να ενωθώ

Μοίρες - 1988

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη Εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ’ τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ’ ένα καφάσι μπίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ’ τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ’ ένα καφάσι μπίρες

Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα
γονάτισα και μου ’λεγαν προχώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα

Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ’ τα εσύ
τα χρόνια που ’φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που ’ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό

Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ’ ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα σ’ αυτή την κοινωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ’ εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία

Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ’ τα εσύ
τα χρόνια που ’φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που ’ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό