Χαθηκε το φεγγάρι - Βίκυ Μοσχολιού (Τραγούδια Κινηματογράφου)

Απο την ταινία (Λόλα - 1964)

Χάθηκε το φεγγάρι - 1964

Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
1. Βίκυ Μοσχολιού
2. Ελευθερία Αρβανιτάκη

Του ήλιου σβήστηκε το φως
εχάθη το φεγγάρι
και πάει το παλληκάρι
καημός και πόθος μου κρυφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
μου σκότωσαν τόν π’ αγαπώ

Καημός και πόθος μου κρυφός
η νύκτα τον τυλίγει
και τη φωνή μου πνίγει
ο πόνος μου 'γινε αδελφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
μου σκότωσαν τόν π’ αγαπώ

Ήρθε να μ’ εύρει την αυγή
ήρθε να με φιλήσει
ήρθε για να γεμίσει
γαρύφαλλα κι αστέρια η γη

Πέτρα την πέτρα περπατώ,
φέγγει και ξημερώνει
Γλυκό πουλί τ’ αηδόνι
τραγούδα μου τον π’ αγαπώ.

[vassilikikalachani]

Αθανατη Βικη .Νασε εχει ο Θεος κοντα του ησουν οτι καλυτερο στην Ελληνικη δισκογραφια

[kwnstantinoskerefidis]

Καλο ταξιδι στον Βαγγελη Γκουφα που εφυγε στις 31/10/2016 πληρης ημερων, απο την ζωη.
Αφησε ομως σπουδαιο εργο και παρακαταθηκη.Δεν θα τον ξεχασουμε ποτε..
Ελαφρυ το χωμα που σας σκεπαζει κ.Γκουφα..

Φιλε παραπληγικε, δεν ξερω αν συμφωνεις ομως οι ανθρωποι αυτοι(παλιοτεροι ηθοποιοι, τραγουδιστες, στιχουργοι, συνθετες) μου εμπνεουν σεβασμο και ειλικρινα θλιβομαι οταν μας αφηνουν
και οι σαπιοκοιλιαδες της βουλης ζουν και βασιλευουν...
Ομως ειναι αυτο που λεει ο σοφος λαος:Οι καλοι φευγουν πρωτοι... Το παρηγορο ειναι οτι δε θα ξεχαστουν ποτε γιατι εχουν αφησει σπουδαιο εργο, παρακαταθηκη στις νεοτερες γενιες.
Χρεος μας να διαδωσουμε το εργο τους.

[kostvil]

Πώς μπήκε η μεγάλη Βίκυ Μοσχολιού στο Ελληνικό τραγούδι και στη δισκογραφία με αυτό το σπουδαίο τραγούδι του Ξαρχάκου:

1963-64 βρέθηκε στην "Τριάνα του Χειλά" όπου μεσουρανούσε ο Μέγιστος Γρηγόρης Μπιθικώτσης, στον κολοφώνα της δόξας του τότε.
Νεαρή τραγουδίστρια με όνειρα και με μιά παράξενη, και ακατέργαστη ακόμη, βαθιά φωνή, είχε πάει μαζί με την ξαδέρφη της να ζητήσει δουλειά στο κέντρο, σε ώρα πρόβας, και την έβαλαν να τραγουδήσει ένα τραγούδι για να την ακούσουν ο επιχειρηματίας του κέντρου και ο αρχηγός της λαϊκής ορχήστρας, ο μεγάλος μπουζουκτσής Κώστας Παπαδόπουλος. Την άκουσαν, δεν τους άρεσε και της είπαν 'σου ξου μου σου ψου'. Όμως την άκουσε και ο Μπιθικώτσης από το καμαρίνι, του έκανε εντύπωση η φωνή της, βγήκε στο πάλκο, και την έβαλε να πεί ακόμη ένα τραγούδι γιά να την ακούσει και αυτός καλύτερα. Όταν τέλειωσε το τραγούδι, πήρε παράμερα ο Γρηγόρης τον επιχειρηματία και τον Κ. Παπαδόπουλο και τους λέει "Η φωνή της είναι ακατέργαστο διαμάντι, μόλις της φύγει το τρακ και μάθει να την κουμαντάρει και να τραγουδάει σωστά, θα κάνει πάταγο". Έτσι την κράτησαν σαν τρίτο όνομα στο κέντρο, να βαράει παλαμάκια, να κάνει δειλά-δειλά σιγόντα στον Γρηγόρη και να μαθαίνει.
Μετά από 2-3 μήνες έμαθε ο Γρηγόρης ότι ο Ξαρχάκος ψάχνει μιά νέα και άγνωστη, αλλά καλή, τραγουδίστρια γιά να πεί το "Χάθηκε το φεγγάρι" στην περίφημη σκηνή στο παράθυρο, στην ταινία "Λόλα" όπου ο Ξαρχάκος έγραφε τη μουσική. Παίρνει λοιπόν μια μέρα ο Γρηγόρης την Βίκυ και την πάει στο στούντιο Α, όπου ο Ξαρχάκος έκανε δοκιμές και ηχογραφήσεις για την ταινία. Άκουσε ο Ξαρχάκος τη Βίκυ, αλλά ήταν κουμπωμένος και σκεφτικός. Τον παίρνει παράμερα τον Ξαρχάκο ο Μπιθικώτσης και του λέει "Αυτή να πάρεις και καμμία άλλη. Σε λίγο καιρό θα μιλάει όλη η Ελλάδα γι' αυτήν". Τον άκουσε ο Ξαρχάκος, είχαν προηγηθεί και οι τεράστιες επιτυχίες του "Άπονη Ζωή" και "Φτωχολογιά" με τον Γρηγόρη στα "Κόκκινα φανάρια" και στη δισκογραφία, με τα οποία έμαθε ξαφνικά όλη η Ελλάδα τον Ξαρχάκο, 22 χρονών, αλλά και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο 27 τότε, και την κράτησε, δούλεψε μαζί της με πολλές πρόβες και έτσι μπήκε με τη μία η Βίκυ Μοσχολιού στο καλό Ελληνικό τραγούδι και έγινε ο θηλυκός Μπιθικώτσης, μία μεγάλη κεντρική δωρική κολώνα, και αυτή, στον ναό του Ελληνικού τραγουδιού και πολιτισμού.

(Αυτά από συνεντεύξεις και αφηγήσεις στην τηλεόραση και σε εφημερίδες-περιοδικά-βιβλία, της ίδιας της Βίκυς, του Ξαρχάκου, του Λ. Παπαδόπουλου, του Μπιθικώτση, και άλλων...)