Gawron

Łacińska nazwa gawrona Corvus frugilegus oznacza kruka (czy też ptaka z rodziny krukowatych) zbierającego owoce. Każdy zapewne widział gawrony dostojnie kroczące po trawnikach i uważnie wyszukujące tego, co nadaje się do zjedzenia w śródmiejskiej dżungli lub podążające za ciągnikiem po świeżo zaoranej ziemi i wybierające larwy chrząszczy, gąsienice i dorosłe owady. Czyż nie takich sprzymierzeńców nam potrzeba?

Dorosłe gawrony na pierwszy rzut oka wydają się czarne, jednak po dokładniejszej obserwacji zauważymy metaliczny połysk ich piór. Dorosłe ptaki mają jasnoszary dziób, młode osobniki – niemal czarny, jaśniejący z wiekiem. Samiec i samica dla człowieka wyglądają identycznie, czyli brak u gawronów dymorfizmu płciowego.

Gawrony są ptakami niezwykle towarzyskimi. Często obserwujemy je w grupach, żerujące razem z kawkami i wronami siwymi. Gniazdują w koloniach, w których znajduje się kilkaset, a nawet kilka tysięcy gniazd. Co ciekawe – kolonie, będące także miejscami nocnego odpoczynku – znajdują się niekiedy nawet 40 km od miejsc, w których gawrony żerują. Codziennie wielkie grupy gawronów przemieszczają się w poszukiwaniu pokarmu. To niezwykle częsty i dość malowniczy widok. Życie w dużej grupie przynosi wiele korzyści – ptaki nie tylko ostrzegają się o niebezpieczeństwie czy intruzach, ale także informują o znalezionych źródłach pokarmu.

[bartoszjurczyk]

To brzmi jak wyzwanie żeby nagrać daszin powolutku 3