Do not Sto. (1)

Συχνά νιώθω ότι κάτι με κυνηγά,
Τι είναι αυτό που με καταδιώκει;
Γιατί τρέχω; Μάλλον προσπαθώ να ξεφύγω από την απομόνωση, την αυτοτιμωρία, την αυτοκριτική, με αποσυνδέουν από τους γύρω μου και από τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ο φόβος και η αγωνία με κατακλύζει, αλλά είμαστε μαζί, εγώ και εσύ.
Τα πρέπει μας και η ανάγκη για κοινωνική αποδοχή μας έκαναν αγνώριστους.
"Μην με αγγίζεις"
"Δεν μπορείς να φέρεσαι έτσι"
"Τι φορούσες"
Η ευτυχία είναι άπιαστη τελικά, τα εμπόδια με αποθαρρύνουν, το στήριγμα μου χάνεται
Τελικά πως ξεφεύγω;
Είναι όλα μέσα στο μυαλό μου;

Χορογραφία-ερμηνεία: